نشر هنوز از مجموعه کتاب‌های «ادبیات و زندگی» خود کتاب «تسکین» [Recovery: Vintage Minis] نوشته هلن مک‌دونالد [Helen Macdonald] و ترجمه غزاله شعبانی را منتشر کرد.

تسکین» [Recovery: Vintage Minis] هلن مک‌دونالد [Helen Macdonald

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، کتاب «تسکین» با شمارگان هزار نسخه، ۱۵۰ صفحه و بهای ۴۹ هزار تومان منتشر شده است.

مجموعه کتاب‌های «ادبیات و زندگی» شامل گزیده از نوشته‌های برخی از بزرگترین نویسندگان جهان درباره تجربه‌هایی که زندگی انسان را می‌سازند. این کتاب‌های کوچک در عین اختصار، اصالت نوشتار را حفظ کرده‌اند و طیف وسیعی از موضوعات را در بر می‌گیرند – از تولد گرفته تا مرگ – و هر آنچه در فاصله این دو اتفاق می‌افتد.

کتاب «تسکین» از کتاب «ق مثل قوش» هلن مک‌دونالد گرفته شده است و روایتی است صادقانه از نبرد نویسنده با اندوه طی فرآیند سخت اهلی شدن قوش و غیراهلی شدن خودش، کتابی است درباره خاطره و طبیعت و نژاد و ملیت و اینکه چگونه می‌توان مرگ را با زندگی و عشق پیوند داد.

«ق مثل قوش» آمیزه‌ای خارق العااده از نگارش درباره طبیعت و مجموعه خاطرات اوست که بلافاصله در لیست کتاب‌های پرفروش قرار گرفت و اولین مجموعه خاطراتی بود که جایزه ادبی سمیوئل جانسن را برد.

کتاب شامل ۱۱ بخش به ترتیب با این سرفصل‌هاست: «فقدان»، «دنیاهای کوچک»، «سفت گرفتن»، «مراسم گذار»، «زنگ برای چه کسی»، «نابودی»، «روز سیب»، «یادبود»، «مکان‌های جادویی»، «دنیای تازه» و «خاطرات زمستان».

هلن مک دونالد در شهرستان ساری در جنوب شرقی انگلستان بزرگ شد. مکانی که با تأثیر روی نویسندگی‌اش به او اعتبار بخشید: «بعد از فشارهای مدرسه، ساعت‌ها در جاده‌های شنی پرسه می‌زدم، تغییر فصل‌ها را از صدای جنگل و کشتزار می‌آموختم. مشاهداتم را در دفاتر خاطراتم می‌نوشتم: شب پره‌ها و روباه‌ها، کرم‌های تنبل، مارها، پرنده‌های شبگرد، جغدها.»

هلن مک دونالد از کودکی مصمم بود قوش باز شود، اصطلاحات تخصصی را یاد می‌گرفت و تمام کتاب‌های کلاسیک را مطالعه می‌کرد. سال‌ها بعد وقتی پدرش می‌میرد عمیقاً دچار اندوه می‌شود و ذهنش را با تربیت طرلان خودش مشغول می‌کند. او میبل (اسم قوش خانگی‌اش) را به قیمت ۸۰۰ پوند در اسکله اسکاتلند می خرد و به خانه خودش در کیمبریج می‌آورد؛ آماده قدم گذاشتن در مسیر طولانی و عجیب تلاش برای تربیت این حیوان وحشی می‌شود.

او در دانشگاه کیمبریج ادبیات انگلیسی خواند و پیش از آنکه تدریس در آنجا را آغاز کند به ابوظبی رفت تا به شیخ‌های عرب پرورش قوش‌های شکاری را آموزش دهد. قبل از نگارش کتاب «ق مثل قوش» تاریخچه‌ای آکادمیک در باب قوش بازی نوشت. او یک ستون دائمی در مجله نیویورک تایمز دارد و با طوطی‌اش که بردول نام دارد در سافولک زندگی می‌کند. می‌گویند که او هنوز سه تا از پرهای میبل را در شیشه‌ای روی میز کارش نگه داشته است.

................ هر روز با کتاب ................

تمایل به مبادله و خرید و فروش انگیزه‌های غریزی در انسان‌ها نیست، بلکه صرفاً پدیده‌ای متاخر است که از اروپای قرن 16 آغاز می‌شود... بحران جنگ جهانی اول، رکود بزرگ و جنگ جهانی دوم نتیجه عدم تعادل بین آرمان بازار و رفاه اجتماعی و ناتوانی هرگونه ضدجنبش اجتماعی، نظیر سوسیالیزم و کمونیزم، برای کاهش تنش‌ها بود... تاریخ انگلیس، از جنبش حصارکشی در قرن شانزدهم تا لغو قانون حمایت از فقرا در 1834، تاریخ کالایی سازی جامعه و طبیعت است... نئولیبرال‌ها و فاشیست‌ها همچنان مشغول آرمانشهر بازارند! ...
سنت حشره‌شناسی در ایران به دانشکده‌های کشاورزی پیوند خورده و خب طبعا بیشتر پژوهشگران به مطالعه حشرات آفت می‌پردازند... جمله معروفی وجود دارد که می‌گوید: «ما فقط چیزهایی را حفاظت می‌کنیم که می‌شناسیم»... وقتی این ادراک در یک مدیر سازمانی ایجاد شود، بی‌شک برای اتخاذ تصمیمات مهمی مثل سم‌پاشی، درختکاری یا چرای دام، لختی درنگ می‌کند... دولت چین در سال‌های بعد، صدها هزار گنجشک از روسیه وارد کرد!... سازمان محیط زیست، مجوزهای نمونه‌برداری من در ایران را باطل کرد ...
چه باور کنید و چه نکنید، خروج از بحران‌های ملی نیز به همان نظم و انضباطی نیاز دارند که برای خروج از بحران‌های شخصی نیاز است... چه شما در بحران میانسالی یا در بحران شغلی گرفتار شده باشید و چه کشور شما با کودتا توسط نظامیان تصرف شده باشد؛ اصول برای یافتن راه‌حل خروج از بحران و حرکت روبه جلو یکسان است... ملت‌ها برای خروج از تمامی آن بحران‌ها مجبور بودند که ابتدا در مورد وضعیت کنونی‌شان صادق باشند، سپس مسئولیت‌ها را بپذیرند و در نهایت محدودیت‌های‌شان را کنار بزنند تا خود را نجات دهند ...
در ایران، شهروندان درجه یک و دو و سه داریم: شهرنشینان، روستانشینان و اقلیت‌ها؛ ما باید ملت بشویم... اگر روستاییان مشکل داشته باشند یا فقیر باشند؛ به شهر که می‌روند، همه مشکلات را با خود خواهند برد... رشدِ روستای من، رشدِ بخش ماست و رشدِ شهرستانِ ما رشد استان و کشور است... روستاییان رأی می‌دهند، اهمیت جدولی و آماری دارند اهمیت تولیدی ندارند! رأی هم که دادند بعدش با بسته‌های معیشتی کمکشان می‌کنیم ولی خودشان اگر بخواهند مولد باشند، کاری نمی‌شود کرد... اگر کسی در روستا بماند مفهوم باختن را متوجه ...
تراژدی روایت انسان‌هایی است که به خواسته‌هایشان نرسیده‌اند، اما داستان همه‌ی آنهایی که به خواسته‌هایشان نرسیده‌اند، تراژیک به نظر نمی‌آید... امکان دست نیافتن به خواسته‌هامان را همیشه چونان سایه‌ای، پشت سر خویش داریم... محرومیت ما را به تصور و خیال وا می‌دارد و ما بیشتر از آن که در مورد تجربیاتی که داشته‌ایم بدانیم از تجربیات نداشته‌ی خود می‌دانیم... دانای کل بودن، دشمن و تباه‌کننده‌ی رضایتمندی است ...