کتاب «زینب کبری؛ سکاندار کشتی عاشورا» اثر احمد زمانی به همت موسسه بوستان کتاب روانه بازار نشر شد.

زینب کبری؛ سکاندار کشتی عاشورا احمد زمانی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، در این نوشتار، نویسنده با تکیه بر منابع قابل اعتماد کوشیده سیره اخلاقی، اجتماعی و سیاسی آن اسوه مقاومت را در قالب محورهایی بررسی کند.

این اثر در ۸ فصل تهیه و تنظیم شده است «زینب کبری الگوی جامع و بی نظیر» عنوان فصل اول است که در این فصل مباحثی همچون ولادت حضرت زینب کبری (س)، عنایات پیامبر خدا (س) به زینب (س) و نام ها و نشانه های عقیله بنی هاشم ذکر شده است.

دومین فصل از این فصل تحت عنوان «تربیت، امتیازات و تلاش‌های عقیله بنی هاشم» تالیف شده که از جمله مباحث این فصل می توان به تاثیر رفتاری و تربیتی چهره‌های آیه تطهیر بر زینب (س)، ازدواج و شروع زندگی عقیله بنی هاشم، تشکیل حکومت علوی بعد از ۲۵ سال انتظار پرداخت.

نویسنده در فصل سوم این کتاب، به همراهی زینب کبری (س) با امام حسین (س) از مدینه تا کربلا اشاره کرده است که در این فصل به مدیریت بحران در روزهای سخت تاسوعا و عاشورا، خویشتن داری حضرت و توجه به مصیبت دیدگان، توجهات لحظه به لحظه زینب (س) و شهادت امام حسین (ع) در روز عاشورا، حفاظت زینب (س) از امام زین العابدین (ع)، دفن اجساد مطهر شهدای کربلا می پردازد.

فصل بعد به انتقام امویان از حکومت الهی علوی در کوفه اشاره دارد؛ از جمله مباحث این فصل، گفتگوی زینب (س) با سر بریده حسین (ع) در دروازه کوفه، محورهای اساسی خطبه زینب کبری (س)، سخنان هوشمندانه امام سجاد (ع) در کوفه، مراقبت زینب کبری (س) از اسرار آل محمد (ص) اشاره کرد.

در فصل پنجم این اثر که با عنوان «دمشق مرکز حکومت بنی امیه (جامع اموی)» تنظیم شده است، پس از معرفی اجمالی جامع اموی، مباحثی همچکن پاسخگویی زینب کبری (س) به جسارت های یزید (لعنت الله علیه)، خطبه حضرت در برابر یزید و کارگزاران ارشد اموی، تلاش‌های مذبوحانه بنی امیه و جاودانگی اهل بیت (ع)، نکات بنیادین در خطبه زینب کبری (س) در شام، سخنان امام چهارم در مسجد اموی برهم زننده مانور قدرت امویان، زینب کبری و انعقاد عزاداری در محل استقرار اسرا تبیین گردیده است.

«کاروان اسرای اهل بیت (ع) و اربعین در کربلا» عنوان ششمین فصل از این اثر است که گفتگوی امام چهارم (ع) و جابر در اربعین حسینی، مدارا با خانواده‌های شهدای کربلا در بازگشت به مدینه از مباحث این فصل به شمار می رود.

نویسنده در هفتمین فصل از این اثر که با عنوان «بازگشت کاروان اهل بیت (ع) به مدینه منوره» منتشر شده، به بیان مطالبی در خصوص استقبال و به یاد ماندنی مردم مدینه از اسرای اهل بیت (ع)، خطبه امام چهارم زین العابدین (ع) در مدینه منوره، بازگو کردن مصائب از سوی زینب (س) در مدینه منوره و اشعار ام کلثوم دختر امیرمومنان علی (ع) هنگام بازگشت به مدینه پرداخته است.

«رحلت جانگداز زینب کبری (س)» عنوان هشتمین و آخرین فصل از این اثر است که در این فصل، پس از بیان چگونگی رحلت زینب کبری (س)، مباحثی در خصوص مرقد و بارگاه شریف آن حضرت، کلمات و روایتی از زینب کبری (س)، کرامات ایشان، و زینب کبری (س) در آیینه کتاب تبیین گردیده است.

................ هر روز با کتاب ...............

که واقعا هدفش نویسندگی باشد، امروز و فردا نمی‌کند... تازه‌کارها می‌خواهند همه حرف‌شان را در یک کتاب بزنند... روی مضمون متمرکز باشید... اگر در داستان‌تان به تفنگی آویزان به دیوار اشاره می‌کنید، تا پایان داستان، نباید بدون استفاده باقی بماند... بگذارید خواننده خود کشف کند... فکر نکنید داستان دروغ است... لزومی ندارد همه مخاطب اثر شما باشند... گول افسانه «یک‌‌شبه ثروتمند‌ شدن» را نخورید ...
ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...