ادبیات پلیسی جهان با حضور کاوه میر عباسی در رادیو گفت و گو بررسی می‌شود. 
    
به گزارش کتاب‌نیوز به نقل از روابط عمومی شبکه رادیویی گفت و گو، بررسی تاریخ ادبیات پلیسی جهان از آغاز پیدایش گونه در داستان‌نویسی تا شرایط معاصر موضوع برنامه "گفتنی‌های هنر" است که یکشنبه 10 تیر ماه ساعت 23 از شبکه گفت و گو پخش می‌شود.

بنابر این گزارش، داود نقلانی، سردبیر و کارشناس مجری برنامه "گفتنی‌های هنر" با موضوع ادبیات درباره روند برنامه گفت: «در این برنامه با بررسی آثار ادگار آلن پو (1842 میلادی ) که اولین نویسنده داستان‌های پلیسی است، آغاز می‌کنیم و در گفت و گو با کاوه میرعباسی تا شیوه‌های نوین پلیسی نویسی در بعد از جنگ جهانی دوم و آثار نویسندگانی همچون "ریموند چندلر" و "پاتیرشیاهای اسمیت" پیش می‌رویم.

وی افزود: «در ادامه بررسی این موضوع و در برنامه هفته آینده که 17 تیر ماه از شبکه گفت و گو پخش می‌شود نیز تاریخچه‌ای از تاثیر این نوع داستان‌نویسی در ایران را بررسی و مورد توجه قرار می‌دهیم. این برنامه را که شهریار کرمی در مدت زمان 45 تهیه می‌کند روی موج اف.ام ردیف9/103 مگاهرتز شنیده می‌شود.»

هدف اولیه آموزش عمومی هرگز آموزش «مهارت‌ها» نبود... سیستم آموزشی دولت‌های مرکزی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا توده‌ها را در مدارس ابتدایی زیر کنترل خود قرار دهند، زیرا نگران این بودند که توده‌های «سرکش»، «وحشی» و «از لحاظ اخلاقی معیوب» خطری جدی برای نظم اجتماعی و به‌علاوه برای نخبگان حاکم به شمار روند... اما هدف آنها همان است که همیشه بوده است: اطمینان از اینکه شهروندان از حاکمان خود اطاعت می‌کنند ...
کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...