کتاب «روزهای آرام در کلیشی» [Quiet days in Clichy] نوشته هنری میلر [Henry Miller] و با ترجمه‌ای از فرید قدمی، از سوی انتشارات هیرمند منتشر شد.

روزهای آرام در کلیشی» [Quiet days in Clichy] نوشته هنری میلر [Henry Miller]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، فرید قدمی با بیان این‌که «روزهای آرام در کلیشی» یکی از جنجالی‌ترین رمان‌های هنری میلر است، گفت: تا به امروز دو اقتباس سینمایی از این اثر شده که یکی از آن‌ها ساخته فیلمساز بزرگ فرانسوی، کلود شابرول است.

وی ادامه داد: این رمان کوتاه روایتی از زندگی هنری میلر در پاریس دهه‌ی ۱۹۳۰ است؛ زمانی که میلر نویسنده‌ای گمنام و فقیر بود و نفرت‌اش از امریکا او را به پاریس کشانده بود.

قدمی افزود: اهمیت «روزهای آرام در کلیشی» در این است که میلر در این رمان به وضوح نشان می‌دهد که آنچه برسازنده‌ی تمدن است، ناپاکی، اختلاط، میکروب و آلودگی است؛ درحالی‌که مفاهیمی همچون پاکی، استریلیزاسیون و ... تنها سر از فاشیسم درمی‌آورند.

در توضیحی بر این اثر آمده که هنری میلر نویسنده‌ای است سراپا مدرن، در طلب مدرنیته‌ای نرم و سیال، بی‌هویت؛ چراکه همان‌طور که در مانیفست کمونیست آمده: «هرآنچه سخت و استوار است، دود می‌شود و به هوا می‌رود.» مدرنیته ناقص است و میلر شیفته‌ی همین نقصان است؛ شیفته‌ی آلودگی، اشتباه، گناه. او در دورانی می‌زیست که فرآیند پاک‌سازی، اغلبِ دولت‌های جهان را شیفته‌ی خود کرده بود: نازی‌ها در پی پاک‌سازی اروپا از یهودیان بودند، شوروی استالینی در پی پاک‌سازی مظاهر بورژوایی بود، سیستم‌های بهداشتی مدرن در پی پاک‌سازی بشر از ویروس‌ها و باکتری‌ها، و امریکا در پی پاک‌سازی امریکا از کمونیست‌ها و سیاهان. در رمان کوتاه اما شگفت‌آور «روزهای آرام در کلیشی» هنری میلر از قضا نشان می‌دهد که هیچ‌چیز به‌جز میکروب و آلودگی و اختلاط و بی‌هویتی نمی‌تواند متمدنانه باشد.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «در پاریس روز که تمام می‌شد، به طرزی غیرارادی شروع می‌کردم به آمیختن با جمعیت. اینجا جمعیت، خالی از هر رنگی، هر تفاوت کوچکی، هر تمایزی، مرا به سمت خودم می‌راند، برمی‌گرداند مرا به اتاقم، به تخیلم، در جست‌وجوی عناصر آن زندگی حالا از دست‌رفته‌ای که وقتی باهاش بیامیزی و جذبش کنی، می‌تواند دوباره این خاکستری‌های طبیعی ملایم را، که این‌همه برای آفرینش وجودیِ پایدار موزون ضروری است، بیافریند.»

چاپ نخست کتاب «روزهای آرام در کلیشی» با ترجمه فرید قدمی، در سال 1397 از سوی نشر ایجاز منتشر شد.

کتاب «روزهای آرام در کلیشی» نوشته هنری میلر، در 90 صفحه، به قیمت 30‌هزار تومان، در قطع رقعی، جلد شومیز و با ترجمه فرید قدمی، از سوی انتشارات هیرمند روانه بازار کتاب شد.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...