کتاب «پرنده‌ای از پادشاهی آسمان» [The Bird from the kingdom of heaven] نوشته پارسا پیکر [Parsa Peykar] با ترجمه شبنم سمیعیان توسط نشر آفتابکاران منتشر و راهی بازار نشر شد.

پرنده‌ای از پادشاهی آسمان»[The Bird from the kingdom of heaven] نوشته پارسا پیکر [Parsa Peykar]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، نسخه اصلی این‌کتاب سال ۲۰۱۸ منتشر شد و پارسا پیکر نویسنده و گردآورنده آن، روان‌شناسی است که با زندانی‌ها کار می‌کند. او برای تهیه این‌کتاب، مفهوم آزادی را برای دو زندانی مددجوی خود، وسط گذاشته و آن‌ها هم درباره این‌مفهوم مطالبی نوشته و نقاشی‌هایی کشیده‌اند.

پیکر طی دو سال و نیم، با بیش از ۳۰۰ زندانی ملاقات و با آن‌ها کار کرده تا استعدادهای آن‌ها را شناسایی کند. او در همین‌راستا، بنیاد آزادی در قفس را تاسیس کرده است. آدریان و دامیان دو زندانی‌ای هستند که مطالب و تصاویر کتاب «پرنده‌ای از پادشاهی آسمان» را تهیه کرده‌اند.

«زندگی در زندان؛ به قلم دامیان تصویرگر نقاشی روی جلد»، «توصیف آزادی؛ به قلم آدریان تصویرگر نقاشی‌های داخل کتاب» و «پرنده‌ای از پادشاهی آسمان» بخش‌های اصلی این‌کتاب را تشکیل می‌دهند.

در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:

باید افق را به خاطر می‌آورد و روزگاری را که آسمان زیستگاهش بود و آغوش خداوندگارِ عشق، یگانه واقعیت زندگی‌اش. همین فکر به‌خودی خود می‌توانست برایش تولدی دوباره باشد اما چشمانش مدت‌های مدیدی بود که به دیدن میله‌های قفس عادت کرده بود و این‌عادت برایش پیام‌آور مرگ بود؛ مرگی که هم انتظارش را می‌کشید و هم از آن می‌ترسید. «پرندگان هیچ باوری را با زور نمی‌پذیرند چون در آزادی آفریده شده‌اند.» هویت درهم‌ریخته کنونی‌اش کاملا مغایر با هویت اصلی‌اش و قوانین آفرینش بود چون تصمیم گرفته بود خودش را همچون کرکسی ببیند و در سایه این واقعیت زندگی کند.

این‌کتاب با ۴۸ صفحه مصور، شمارگان۳۰۰ نسخه و قیمت ۳۰ هزار تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...