کتاب «روایت» نوشته کورش صفوی،‌ از مجموعه نگین‌های زبان‌شناسی انتشارات علمی منتشر شد.

به گزارش روابط عمومی انتشارات علمی، آنچه صفوی می کوشد در کتاب «روایت» به تبیین برساند این است که زبان مقوله‌ای فرهنگی است و افراد براساس داده‌ها و اطلاعات فرهنگی‌ای که دارند به درک و تعبیری از متون می‌رسند، مقصود او از متن هم صرفا متن نوشتاری نیست و از نظر او حتی یک فیلم هم می تواند متنی برای درک و تعبیر باشد.

او همچنین در کتاب «روایت» از شیوه مطالعه در رشته زبان شناسی انتقاد کرده و معتقد است که برای رسیدن به نگرش در زبان شناسی، باید به پیشازبان رفت. صفوی در کتاب «روایت»، مخاطبان کتابش را دانشجویان زبان شناسی دانسته است. شاید به همین خاطر است که از ذکر بسیاری از مقدمه ها در پرداخت کتاب، خودداری کرده؛ اعم از اینکه مشخصا وقتی از روایت حرف می‌زند، مقصود او از روایت دقیقا چیست؟ و در صفحه 80 کتاب نهایتا تعریفی از روایت ارائه می‌کند.

این کتاب بخشی از انگاره‌ای را معرفی می‌کند که در قالب نوعی نگرش ادراکی برای مطالعه زبان مطرح شده است. بر اساس آنچه کورش صفوی مطرح می‌کند در این کتاب روایت در مفهومی خاص و بر حسب تعریفی ویژه مدنظر قرار می‌گیرد که می‌تواند برای دانشجویان رشته‌های زبان‌شناسی و نیز مطالعات ادبی کارداشته باشد.
 
کتاب «روایت» نوشته کورش صفوی،‌ از مجموعه نگین‌های زبان‌شناسی انتشارات علمی در 133صفحه با قیمت 39500تومان منتشر شده است.

مشاوران رسانه‌ای با شعار «محصول ما شک است» می‌کوشند ابهام بسازند تا واقعیت‌هایی چون تغییرات اقلیمی یا زیان دخانیات را زیر سؤال ببرند. ویلیامسن در اینجا فلسفه را درگیر با اخلاق و سیاست می‌بیند: «شک، اگر از تعهد به حقیقت جدا شود، نه ابزار آزادی بلکه وسیله گمراهی است»...تفاوت فلسفه با گفت‌وگوی عادی در این است که فیلسوف، همان پرسش‌ها را با نظام‌مندی، دقت و منطق پی می‌گیرد ...
عوامل روان‌شناختی مانند اطمینان بیش‌ازحد، ترس از شکست، حس عدالت‌طلبی، توهم پولی و تاثیر داستان‌ها، نقشی کلیدی در شکل‌گیری تحولات اقتصادی ایفا می‌کنند. این عوامل، که اغلب در مدل‌های سنتی اقتصاد نادیده گرفته می‌شوند، می‌توانند توضیح دهند که چرا اقتصادها دچار رونق‌های غیرمنتظره یا رکودهای عمیق می‌شوند ...
جامعیت علمی همایی در بخش‌های مختلف مشخص است؛ حتی در شرح داستان‌های مثنوی، او معانی لغات را باز می‌کند و به اصطلاحات فلسفی و عرفانی می‌پردازد... نخستین ضعف کتاب، شیفتگی بیش از اندازه همایی به مولانا است که گاه به گزاره‌های غیر قابل اثبات انجامیده است... بر اساس تقسیم‌بندی سه‌گانه «خام، پخته و سوخته» زندگی او را در سه دوره بررسی می‌کند ...
مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...