بررسی چیستی وحی در آرای فارابی و ملاصدرا، موضوع کتاب «وحی‌شناسی فلسفی» است.

دکتر حسن یوسفیان در گفت‌وگو با ایبنا، ضمن بیان این مطلب، اظهار کرد: این اثر برای رسیدن به مقصود، به تبیین و سپس نقد و بررسی درون دینی و برون دینی آرای فارابی و
ملاصدرا می‌پردازد.

وی افزود: نقدی که مناسبت بیشتری با آرای این دو فیلسوف دارد، نقد برون دینی یا عقلانی است، زیرا آنان دارای دیدگاه‌هایی فلسفی و مبتنی بر مبانی هستی‌شناسانه و انسان شناسانه‌اند. در ادامه این بررسی‌ها، دیدگاه‌های این دو فیلسوف درباره وحی، با استفاده از روش درون دینی، با نظر قرآن انطباق داده می‌شود.

یوسفیان دیدگاه این اندیشمندان درباره وحی را دارای اجزای متعددی برشمرد و گفت: هر یک از این اجزا نیازمند تطبیق با آموزه‌های قرآنی‌اند.

وی افزود: بر اساس یکی از نظریه‌های این دو فیلسوف، وحی حاصل اتصال نفس نبی با عقل فعال است. آنان عقل فعال را جبرییل می‌پندارند. این نظریه به نحوی با قرآن سازگار است. نظریه اتصال نبی با عقل فعال، ابتدا از سوی
فارابی بیان شد و سال‌ها بعد از سوی ملاصدرا ادامه یافت. وی نیز که بر مباحث دینی تأکید داشت، در پی غنی‌تر کردن این نظریه بود، اما سرانجام نظریه هر دوی آنها دارای یک شالوده است و به یک نتیجه می‌انجامد و به همین خاطر نقدهای یکسانی به آنها وارد می‌شود.

یوسفیان بخش دیگری از نظریات آنان درباره وحی را با آموزه‌های قرآن سازگار ندانست و گفت: نظریه برخوردار بودن نبی از قوه حدس و تعریف وحی بر اساس آن، مطابق با نظر قرآن نیست و می‌توان چنین ادعا کرد که کلیت دیدگاه‌های این دو فیلسوف با آموزه های دینی انطباق ندارد.

وی در پایان گفت: نگارش این کتاب پایان یافته است و از سوی انتشارات موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره)
می‌رسد.

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...