تد تامپسون با رمانی درباره بیگانگان به عنوان برنده جایزه آرتور سی کلارک ۲۰۱۹ شناخته شد.

به گزارش مهر به نقل از گاردین، تد تامپسون نویسنده بریتانیایی معتبرترین جایزه ادبیات علمی تخیلی بریتانیا را برای رمانی با عنوان «گلاب» دریافت کرد.

این رمان که درباره بیگانگان در آفریقای فرداست، عنوان برنده جایزه آرتو سی کلارک را از آن خود کرد.

داستان در سال ۲۰۶۶ و بعد از حمله آدم فضایی‌ها شروع می‌شود که باعث شده از طریق انتقال مواد میکروسپکی منتشر شده در هوا، بشر تا حدود زیادی بی‌قدرت بشود. «رزواتر» یا «گلاب» اسم شهری جدید است که در حومه‌های یک گنبد بیوشیمیایی واقع در مناطق روستایی نیجریه شکل گرفته است. گنبد فقط سالی یک بار باز می‌شود، تمام افراد مریض نزدیک را درمان می‌کند، به مرده‌ها جان تازه می‌بخشد و به شیوه‌هایی عجیب روی مردم اثر می‌گذارد. حضور آدم فضایی‌ها همچنین استعدادهای تله‌پاتی را در میان انسان‌های منتخب که «حساس‌ها» نام گرفته‌اند، بیدار کرده است. رمان داستان یکی از آن‌ها به نام کارو را دنبال می‌کند که وقتی بقیه حساس‌ها شروع به مردن می‌کنند دست به تحقیقات خودش می‌زند.

در نقدی که منتقد گاردین بر این کتاب نوشته بود آن را داستان علمی تخیلی فوق‌العاده‌ای خواند که در لبه ژانر داستان‌های معاصر جای می‌گیرد و نویسنده از همه عناصر متضاد به خوبی در کتابش بهره می‌گیرد و در عین حال که شوکی زامبی‌وار دارد، ماجرایی سایبری، داستانی هیجان‌انگیز و در عین حال یک داستان عاشقانه را گردآورده است و در عین حال تصویری جالب از نیجریه در آینده ارایه می کند.

اندرو ام باتلر رییس هیات داوران نیز با تکیه براین که تهاجم بیگانگان همیشه موضوعی سیاسی است، گفت این نویسنده توانسته است به طبیعت بیگانگان، ساختار قدرت جهانی و فراگیری فن‌آوری به ترکیب برنده از داستان علمی تخیلی دست یابد و همه را با بذله‌گویی درهم آمیزد.

تامپسون که به عنوان روانپزشک در جنوب انگلستان کار می‌کند موفق شد تا از میان ۱۲۴ رمان شرکت کننده، این جایزه را از آن خود کند. این بالاترین آماری بود که تاکنون در این رقابت حضور داشته است.

تام هانتر سازمان‌دهنده این جایزه ماه می از ناشران خواسته بود تا بیشتر به کتاب‌های علمی تخیلی بها بدهند و از تنوع فرهنگی و پیشینه‌های متفاوت در خلق این داستان‌ها حمایت کنند. وی گفته بود تنها ۷ درصد از رمان‌هایی که برای این رقابت ارسال شدند توسط نویسندگان رنگین‌پوست خلق شده‌اند.

از دیگر نامزدهای این رقابت شامل «فرانکشتین در بغداد» نوشته احمد سعداوی رمان‌نویس عراقی بود که نامزدی بوکر بین‌المللی امسال را هم کسب کرد. سو برکی نویسنده نوقلم آمریکایی با رمانی با عنوان «Semiosis»، یون ها لی نویسنده آمریکایی با رمانی با عنوان «تفنگ از مرگ بازگشته»، سیمون استالنهاگ نویسنده سوئدی با رمانی با عنوان «دولت الکتریک» و آلیا ویتلی نویسنده بریتانیایی با «پوست شل» دیگر نامزدهای نهایی این رقابت بودند.

تامپسون چکی به مبغ ۲۰۱۹ پوند و یک مجسمه به عنوان جایزه دریافت کرد. چک این رقابت هر سال به مبلغ عدد سال رقابت به برنده اهدا می شود.

مشاوران رسانه‌ای با شعار «محصول ما شک است» می‌کوشند ابهام بسازند تا واقعیت‌هایی چون تغییرات اقلیمی یا زیان دخانیات را زیر سؤال ببرند. ویلیامسن در اینجا فلسفه را درگیر با اخلاق و سیاست می‌بیند: «شک، اگر از تعهد به حقیقت جدا شود، نه ابزار آزادی بلکه وسیله گمراهی است»...تفاوت فلسفه با گفت‌وگوی عادی در این است که فیلسوف، همان پرسش‌ها را با نظام‌مندی، دقت و منطق پی می‌گیرد ...
عوامل روان‌شناختی مانند اطمینان بیش‌ازحد، ترس از شکست، حس عدالت‌طلبی، توهم پولی و تاثیر داستان‌ها، نقشی کلیدی در شکل‌گیری تحولات اقتصادی ایفا می‌کنند. این عوامل، که اغلب در مدل‌های سنتی اقتصاد نادیده گرفته می‌شوند، می‌توانند توضیح دهند که چرا اقتصادها دچار رونق‌های غیرمنتظره یا رکودهای عمیق می‌شوند ...
جامعیت علمی همایی در بخش‌های مختلف مشخص است؛ حتی در شرح داستان‌های مثنوی، او معانی لغات را باز می‌کند و به اصطلاحات فلسفی و عرفانی می‌پردازد... نخستین ضعف کتاب، شیفتگی بیش از اندازه همایی به مولانا است که گاه به گزاره‌های غیر قابل اثبات انجامیده است... بر اساس تقسیم‌بندی سه‌گانه «خام، پخته و سوخته» زندگی او را در سه دوره بررسی می‌کند ...
مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...