«درخودگره‌خوردگی» مجموعه‌ای شامل تحلیل‌های کوتاهی است که هر یک به نوبه‌‌ خود یکی از پدیدارهای روزمره‌ زندگی امروزه‌ ما است.

درخودگره‌خوردگی محمد زینالی اناری

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، کتاب «درخودگره‌خوردگی» نوشته محمد زینالی اناری با شمارگان 500 نسخه در 150 صفحه به بهای 34 هزار تومان از سوی انتشارات اندیشه احسان منتشر شده است.

«درخودگره‌خوردگی» مجموعه‌ای شامل تحلیل‌های کوتاهی است که هر یک به نوبه‌‌ خود یکی از پدیدارهای روزمره‌ زندگی امروزه‌ ما است. پس از جمع‌آوری این مقالات از میان تحلیل‌‌های پیشین خود، سعی شده در بخش‌‌های پایانی کتاب وجه مشترکی برای این وضعیت در جامعه‌‌ ایرانی پیدا کرده و به صورتی که در عنوان آن می‌‌بینید مفهوم‌‌سازی شود.

در متن کتاب، سعی شده تحلیل‌‌ها بدون استفاده از مفاهیم تخصصی و پیچیدگی‌‌های انتزاعی علوم انسانی ارائه شود تا مخاطب عام، به ویژه جوانان و دانشجویانی که در جامعه‌‌ی ایرانی زندگی و پیشه می‌‌کنند و با پدیدارهای آن دست به گریبانند، بهره‌‌ی لازم را ببرند.

در بخشی از مقدمه کتاب می‌خوانیم: «انسان‌شناسی فرهنگی، گرایشی از انسان‌‌شناسی است كه به تفكر، زبان، سبك، تغییر و نوآوری‌‌های زندگی مردم می‌‌پردازد. در تمامی نكاتی كه در این كتاب مورد تحلیل قرار گرفته، به موضوعاتی از فرهنگ، دانش عامیانه، اسلوب‌‌های فكركردن و زبان پرداخته شده اما چیزی كه باید به آن توجه شود، موضوعیت اغلب جستارهاست؛ روندی كه در صدساله اخیر در زندگی و تفكر مردم ایران طی شده و در این کتاب مورد تحقیق و بحث قرار گرفته است.

ما اصولاً در بسیاری از مسائلی كه با آن مواجه می‌شویم، اغلب دو نوع (گاهی شاید بیشتر) می‌‌اندیشیم که این دوگانه‌اندیشی، زمینه‌‌های بسیاری از علوم را شامل می‌شود. بسیاری - چنان‌كه در حد مبتذلی رایج شده - به آن، تفاوت‌‌های سنت و مدرنیته می‌‌گویند و آن را دگرگونی ناشی از سرمایه‌‌داری جدید و شكل‌‌گرفتن دوگانگی فكری ناشی از این تحول می‌دانند. گروه دیگر نیز آن را ناشی از جهانی‌‌شدن، یا سیطره‌‌یافتن اَشكال فكری جهانی‌شده، رسمیت یافته یا استاندارد و تضاد یا ملغمه‌‌ی آن با روش‌‌های محلی و بومی به‌ حساب می‌آورند؛ اما آنچه بیشتر مورد توجه این جستارهاست، موشکافی موضوعات گوناگونی است كه نیازمندیم موارد مختلف و متعدد آن را بشناسیم.

سبكی كه در بیان روایت‌‌‌‌های موجود از تفكر و به بیان بهتر، بداهه‌پردازی زندگی به كار رفته به‌‌دلیل طرح اجتماعی بیشتر آن‌ها برای مخاطب عام، فارغ از واژگان اختصاصی علوم اجتماعی بوده و سعی شده گزارشی صمیمانه و شفاف از زندگی روزمره بیان کند. در پایان، تحلیل و تصویر كوتاهی از «درخود‌‌گره‌خوردگی» به‌‌عنوان بازنمود این روایت‌‌ها ارائه شده است. باید گفت هر یك از این موقعیت‌‌ها و موقعیت‌‌های بی‌‌شماری كه خارج از این كتاب وجود دارد، مسئله‌‌ای است قابل‌‌طرح برای مطالعه چگونگی فكر، عقلانیت و تفاوت‌‌های ما با موقعیت‌‌های پیشین‌‌مان؛ كه نیاز به مطالعه بیشتری دارد.»

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...