چاپ اول کتاب «رخداد ادبیات» [The event of literature] نوشته‌ تری ایگلتون [Terry Eagleton] با ترجمه پیمان چهرازی منتشر شد.

رخداد ادبیات» [The event of literature] نوشته‌ تری ایگلتون [Terry Eagleton]

به گزارش کتاب نیوز، نسخه اصلی کتاب «رخداد ادبیات» در سال 2013 منتشر و اکنون با ترجمه پیمان چهرازی در 270صفحه و با قیمت ۵۴ هزار تومان توسط نشر آگه در ایران منتشر شده است.

«رخداد ادبیات» پنج فصل دارد؛ ۱. واقع گرایان و نام گرایان. ۲. ادبیات چیست؟ (۱) ۳. ادبیات چیست؟ (۲) ۴. ماهیت داستان ۵. راهبردها.

ایگلتون در این کتاب قرار است با طرح بحث و جدل نظری میان واقع گرایان و نام گرایان در فصل ۱ به این مسئله بپردازد که آیا پدیده ها اساسا واجد ماهیتی عام هستند یا نه، که مقدمه ای ست برای طرح بحثی که در فصل ۲ ارائه می‌شود که آیا می‌توان از پدیده‌ی عامی با عنوان ادبیات حرف زد یا نه، و این که اصطلاح ادبیات، به خصوص امروزه، عموما به چه معنایی به کار می‌رود.

فصل ۳ و ۴ مربوط به بررسی خصایصی ست که در معنای امروزی ادبیات نقشی محوری دارند، و این سوال که آیا می‌توان این خصایص را به عنوان خصایص بنیادی مشترک فرم های مختلف ادبی مطرح کرد یا نه (که در پیشبرد این بحث از ایده‌ی «شباهت های خانوادگی» ویتگنشتاین مدد می‌گیرد)؛ فصل ۳ به بررسی تعدادی از خصیصه های آثار ادبی، نظیر وجه اخلاقی، وجه غیرکاربردی، و وجه ارزش نوشتاری آن ها می‌پردازد. فصل ۴ به طور کامل به بررسی یک خصیصه‌ی عمده‌ی دیگر آثار ادبی، یعنی داستان مندی، و چند و چون آن می‌پردازد.
در فصل ۵ ایگلتون به بررسی وجوه اشتراک نظریه های ادبی در تعریف ادبیات می‌پردازد و نتیجه می‌گیرد که در نهایت خصیصه‌ی یگانه ای به عنوان وجه اشتراک همه‌ی نظریه های ادبی در تعریف آثار ادبی وجود ندارد، ولی مفهومی وجود دارد که می‌تواند در توضیح بسیاری از نظریه های ادبی به کار بیاید و آن مفهوم «راهبرد» است؛ که به معنی بررسی آثار ادبی به مثابه واکنشی راهبردی به موقعیت های معین است.

تری ایگلتون یکی از پژوهشگران و فلاسفه معاصر است که سال ۱۹۴۳ متولد شده و در ایران نیز مخاطبانی دارد. او به نقد ادبی برپایه نظریه مارکسیست‌ها پرداخته و می‌پردازد و تفسیر آرای مارکس و مارکسیست‌ها هم گوشه‌ای از فعالیت‌های کارنامه اوست. او مقالات مختلفی درباره ادبیات، فلسفه وفلاسفه دارد و کتاب‌ «درآمدی بر نقد ادبی» یا «پیش‌درآمدی بر نقد ادبی»‌اش بین مخاطبان ایرانی شناخته‌شده است.

[این کتاب نخستین بار با ترجمه مشیت علایی و با عنوان «رویداد ادبیات» توسط نشر لاهیتا‏‫ منتشر شده است.]

................ هر روز با کتاب ...............

او «آدم‌های کوچک کوچه»ــ عروسک‌ها، سیاه‌ها، تیپ‌های عامیانه ــ را از سطح سرگرمی بیرون کشید و در قامت شخصیت‌هایی تراژیک نشاند. همان‌گونه که جلال آل‌احمد اشاره کرد، این عروسک‌ها دیگر صرفاً ابزار خنده نبودند؛ آنها حامل شکست، بی‌جایی و ناکامی انسان معاصر شدند. این رویکرد، روایتی از حاشیه‌نشینی فرهنگی را می‌سازد: جایی که سنت‌های مردمی، نه به عنوان نوستالژی، بلکه به عنوان ابزاری برای نقد اجتماعی احیا می‌شوند ...
زمانی که برندا و معشوق جدیدش توطئه می‌کنند تا در فرآیند طلاق، همه‌چیز، حتی خانه و ارثیه‌ خانوادگی تونی را از او بگیرند، تونی که درک می‌کند دنیایی که در آن متولد و بزرگ شده، اکنون در آستانه‌ سقوط به دست این نوکیسه‌های سطحی، بی‌ریشه و بی‌اخلاق است، تصمیم می‌گیرد که به دنبال راهی دیگر بگردد؛ او باید دست به کاری بزند، چراکه همانطور که وُ خود می‌گوید: «تک‌شاخ‌های خال‌خالی پرواز کرده بودند.» ...
پیوند هایدگر با نازیسم، یک خطای شخصی زودگذر نبود، بلکه به‌منزله‌ یک خیانت عمیق فکری و اخلاقی بود که میراث او را تا به امروز در هاله‌ای از تردید فرو برده است... پس از شکست آلمان، هایدگر سکوت اختیار کرد و هرگز برای جنایت‌های نازیسم عذرخواهی نکرد. او سال‌ها بعد، عضویتش در نازیسم را نه به‌دلیل جنایت‌ها، بلکه به این دلیل که لو رفته بود، «بزرگ‌ترین اشتباه» خود خواند ...
دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...