این کتاب تمرینی است برای چیزی که می‌توان رواقی گری قرن بیست و یکمی نامیدش. در این کتاب نویسنده پند و اندرزهای فیلسوفان رواقی قرن نخست میلادی را با تحقیقات روانشناسان قرن بیست و یکمی در هم آمیخته است.

ویلیام اروین [William Braxton Irvine] فیلسوف در کتاب «چالش رواقی» [The stoic challenge : a philosopher's guide to becoming tougher, calmer, and more resilient]

ویلیام اروین [William Braxton Irvine] فیلسوف در کتاب «چالش رواقی» [The stoic challenge : a philosopher's guide to becoming tougher, calmer, and more resilient] کاربردی نشان می‌دهد که خردورزی‌های فیلسوفان رواقی سده‌ها پیش می‌تواند ما را در مواجهه با فشارهای گوناگون زندگی امروزه یاری کند. کتاب «چالش رواقی» به نحوی منحصر به فرد، بینش‌های رواقیان باستان نظیر مارکوس اورلیوس، سنکا و اپیکتتوس را با تکنیک‌های روان‌‌شناختی معاصر، نظیر اثر لنگر انداختن تلفیق می‌کند. نتیجه آن که «راهبرد آزمون رواقی» ساده و نوین نویسنده به ما می‌آموزد که چگونه واکنش‌های عاطفی خود را نسبت به موانع زندگی، به شکلی عمیق تغییر دهیم. بدین سان، نه تنها بر این موانع چیره می‌شویم بلکه از آنها بهره می‌بریم.

مولف معتقد است، «نباید رواقیان را افرادی عبوس پنداشت، آنان خوش‌بینانی همیشگی بودند که توانایی ژرفی در برداشت مثبت از رویدادهای زندگی داشتند. به جای آنکه در مواجهه با موانع و مشکلات دچار ناامیدی و خشم شوند، از حل و فصل موفقیت آمیز آنها احساس خشنودی بسیار می‌کردند.»

این کتاب تمرینی است برای چیزی که می‌توان رواقی گری قرن بیست و یکمی نامیدش. در این کتاب نویسنده پند و اندرزهای فیلسوفان رواقی قرن نخست میلادی را با تحقیقات روانشناسان قرن بیست و یکمی در هم آمیخته است.

مولف معتقد است که برخی از دانشگاهیان از این کار او خواهند رنجید، چون آنان مکتب رواقی را یادگاری گرانبها از دوران باستان می‌دانند، مثل چیزی که درون جعبه‌ای به دقت مهر و موم شده نگهداری می‌شود تا بدون تماس با آن فقط بتوان نگاهش کرد. در مقابل نویسنده کتاب به این مکتب همچون ابزاری می‌نگرد که گرچه به واسطه گذر زمان نیاز به جلا دادن دارد نه تنها هنوز هم مفید است بلکه می‌تواند تاثیر بسیار نافعی بر زندگی‌های مدرن داشته باشد.

نویسنده یادآور می‌شود که احتمالا رواقیان باستان با این به روزرسانی عقایدشان از سوی نویسنده مخالفتی نمی‌کردند. به ویژه سنکا از کارش پشتیبانی می‌کرد آخر او بود که می‌گفت: «من هرگز خود را به یکی از بزرگان رواقی مقید نمی‌کنم. من هم حق دارم عقاید خودم را شکل دهم.»

ادعای نویسنده کتاب این نیست که او هم بینش‌های رواقی ژرفی را که سنکا داشته، دارد بلکه سخنش این است که چیزهایی در اختیارش است که در دسترس او نبوده یعنی بینش حاصل از دستاوردها هنگام کاوش و شرح راهبرد آزمون رواقی در مواجهه با مشکلات بیان می‌شود.

مولف در این کتاب کار را با شرح نوع مشکلاتی آغاز می‌کند که بیشتر در معرضشان هستیم و بعد به شیوه پاسخ به آن مشکلات می‌پردازد. گرچه بسیاری از افراد در مواجهه با مشکلات سرخورده، خشمگین، مضطرب یا حتی دلسرد می‌شوند، دیگرانی هم هستند که آنها را می‌پذیرند و آرامششان را از کف نمی‌دهند. چظور این دسته اخیر چنین می‌کنند؟ آیا ما می‌توانیم مثل آنها عمل کنیم.

مولف کتاب در ادامه روان‌شناسی مشکلات را بررسی می‌کند و به این سوال پاسخ می‌دهد که چرا مشکلات چنین تاثیرات هیجانی بر ما دارند؟ در ادامه هم نشان می‌دهد که چطور به جای اینکه به مشکلات پیش رویمان صرفا به چشم رویدادهایی ناخوشایند بنگریم، می‌توانیم آن‌ها را همچون آزمون‌هایی برای سنجش انعطاف‌پذیری و مهارتمان تلقی و قالب‌بندی کنیم. انجام دادن این کار تاثیری ژرف بر چگونگی واکنشمان به مشکلات دارد به جای آنکه در مواجهه با مشکلات دچار خشم و اضطراب شویم از این که مشتاقانه به حسابشان می‌رسیم به وجد می‌آییم. در آخر نیز نویسنده کتاب نشان می‌دهد که چگونه استفاده از راهبرد آزمون رواقی علاوه بر کمک به پیشبرد بهتر روزهایمان کمک می‌کند تا زندگانی خوب و نیز مرگی خوب هنگام ترک جهان داشته باشیم.

کتاب «چالش رواقی» با عنوان فرعی راهنمای فلسفی برای دستیابی به استقامت، آرامش و انعطاف‌پذیری بیشتر نوشته ویلیام اروین به ترجمه محمد یوسفی با شمارگان هزار و 100 نسخه در 184 صفحه به بهای 37 هزار تومان از سوی نشر ققنوس روانه بازار نشر شده است.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...