«سی‌ونه پله» [The Thirty-Nine Steps] نوشته‌ جان بوکان [John Buchanبا ترجمه‌ شیوا مقانلو توسط نشر صاد منتشر شد.

سی‌ونه پله» [The Thirty-Nine Steps] جان بوکان [John Buchan]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، این اثر را در جرگه یکی از معروف‌ترین رمان‌های کلاسیک در حیطه ادبیات جاسوسی-معمایی می‌دانند که داستانش ابتدا در پاورقی مجله بلک‌وود به چاپ رسید اما بعدها در قالب کتاب منتشر شد.

فضای مسلط بر این روایت «تعقیب‌ و گریز» به عنوان یکی از دستمایه‌های اصلی سینمای هالیوود درآمد و در آثار سینمایی متعددی مورد استفاده قرار گرفت. مهمترین اقتباس سینمایی از این اثر، فیلم «سی‌ونه پله» آلفرد هیچکاک است که در سال ۱۹۳۵ ساخته شد.

قصه «سی‌ونه پله» از این قرار است که ریچارد هنی افسر اطلاعات انگلستان که به‌تازگی از رودزیا در آفریقای جنوبی آمده تا زندگی تازه‌ای را شروع کند، در آپارتمانش با مردی عجیب مواجه می‌شود که او را دعوت به شنیدن داستانش می‌کند، داستانی که اینگونه شروع می‌شود: «ببخشید، امشب کمی عصبی‌ام. می‌دانید، من از قرار الان مُرده‌ام»...

................ هر روز با کتاب ...............

نگاه تاریخی به جوامع اسلامی و تجربه زیسته آنها نشان می‌دهد که آنچه رخ داد با این احکام متفاوت بود. اهل جزیه، در عمل، توانستند پرستشگاه‌های خود را بسازند و به احکام سختگیرانه در لباس توجه چندانی نکنند. همچنین، آنان مناظره‌های بسیاری با متفکران مسلمان داشتند و کتاب‌هایی درباره حقانیت و محاسن آیین خود نوشتند که گرچه تبلیغ رسمی دین نبود، از محدودیت‌های تعیین‌شده فقها فراتر می‌رفت ...
داستان خانواده شش‌نفره اورخانی‌... اورهان، فرزند محبوب پدر است‌ چون در باورهای فردی و اخلاق بیشتر از همه‌ شبیه‌ اوست‌... او نمی‌تواند عاشق‌ شود و بچه‌ داشته‌ باشد. رابطه‌ مادر با او زیاد خوب نیست‌ و از لطف‌ و محبت‌ مادر بهره‌ای ندارد. بخش‌ عمده عشق‌ مادر، از کودکی‌ وقف‌ آیدین‌ می‌شده، باقی‌مانده آن هم‌ به‌ آیدا (تنها دختر) و یوسف‌ (بزرگ‌‌ترین‌ برادر) می‌رسیده است‌. اورهان به‌ ظاهرِ آیدین‌ و اینکه‌ دخترها از او خوش‌شان می‌آید هم‌ غبطه‌ می‌خورد، بنابراین‌ سعی‌ می‌کند از قدرت پدر استفاده کند تا ند ...
پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...