جوایز کتاب «کاستا» [Costa Book Awards] پس از گذشت نیم قرن به طور ناگهانی منحل شد.

جوایز کتاب «کاستا» [Costa Book Awards]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، شرکت قهوه «کاستا» اعلام کرد، جوایز کتاب «کاستا» پس از گذشت ۵۰ سال منحل می‌شود و جوایزی که در فوریه سال جاری اعلام شدند، آخرین جوایزی اهدایی «کاستا» محسوب می‌شوند.

«جیل مک‌دونالد» مدیر عامل شرکت «کاستا» که زیرمجموعه‌ای از «کوکا کولا» محسوب می‌شود، با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد: «کاستا پس از گذشت ۵۰ سال تجلیل از دوست‌داشتنی‌ترین کتاب‌های نوشته‌شده توسط نویسندگان بااستعداد سراسر بریتانیا و ایرلند، تصمیم دشواری را برای منحل کردن این جوایز اتخاذ کرده است.»

«مک‌دونالد» همچنین از تمام کسانی که در تمام این سال‌ها در اهدای این جوایز همکاری داشتند و از آن حمایت کرده‌اند، قدردانی کرد.

این جوایز در سال ۱۹۷۱ تاسیس شد و تا سال ۲۰۰۵ با نام جوایز کتاب «ویتبرد» اهدا می‌شد، تا اینکه شرکت «کاستا» مسوولیت و حمایت مالی این جوایز را برعهده گرفت.

بودجه کلی اهدای جوایز امسال ۶۰,۰۰۰ پوند بود.

«هانا لو» که سابقه فعالیت به عنوان یک معلم را دارد برای نگارش کتاب «بچه‌ها» به عنوان برنده جایزه شعر کتاب سال «کاستا» ۲۰۲۱ معرفی شد.

«شیموس هینی»‌ برای نگارش کتاب «بیوولف» از جمله دیگر برندگان جایزه کتاب سال «کاستا» بود که موفق شد در سال ۱۹۹۹ با کنار زدن «هری پاتر و زندانی آزکابان» نوشته جی. کی. رولینگ این جایزه ادبی را به خود اختصاص دهد. «آیریس مرداک» و «پل ترو» در دهه ۷۰ میلادی این جایزه را کسب کردند و «فیلیپ پلمن» نیز در سال ۲۰۰۱ با کتاب «دوربین کهربایی» به نخستین نویسنده‌ای تبدیل شد که جایزه کتاب سال «کاستا» را برای یک کتاب کودک دریافت می‌کند.

فروش شرکت «کاستا» در اوایل سال جاری موفقیت‌آمیز بوده است با این حال این شرکت هنوز دلیلی برای منحل کردن این جوایز ارائه نکرده است.

«بی کاروالو»‌ مدیر بخش آثار داستانی «واتراستونز» بیان کرد: «جوایز کتاب کاستا طی ۵۰ سال گذشته نقش بزرگی را در موفقیت برخی از برترین کتاب‌های انگلیسی‌زبان ایفا کرده‌اند و به ارتقا شغل برخی از فوق‌العاده‌ترین، مهم‌ترین و با استعدادترین نویسندگان معاصر کمک کرده است.»‌

................ هر روز با کتاب ................

«خرد»، نگهبانی از تجربه‌هاست. ما به ویران‌سازی تجربه‌ها پرداختیم. هم نهاد مطبوعات را با توقیف و تعطیل آسیب زدیم و هم روزنامه‌نگاران باتجربه و مستعد را از عرصه کار در وطن و یا از وطن راندیم... کشور و ملتی که نتواند علم و فن و هنر تولید کند، ناگزیر در حیاط‌خلوت منتظر می‌ماند تا از کالای مادی و معنوی دیگران استفاده کند... یک روزی چنگیز ایتماتوف در قرقیزستان به من توصیه کرد که «اسب پشت درشکه سیاست نباش. عمرت را در سیاست تلف نکن!‌» ...
هدف اولیه آموزش عمومی هرگز آموزش «مهارت‌ها» نبود... سیستم آموزشی دولت‌های مرکزی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا توده‌ها را در مدارس ابتدایی زیر کنترل خود قرار دهند، زیرا نگران این بودند که توده‌های «سرکش»، «وحشی» و «از لحاظ اخلاقی معیوب» خطری جدی برای نظم اجتماعی و به‌علاوه برای نخبگان حاکم به شمار روند... اما هدف آنها همان است که همیشه بوده است: اطمینان از اینکه شهروندان از حاکمان خود اطاعت می‌کنند ...
کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...