کتابخانه‌های شهر ملبورن استرالیا در روزهای قرنطینه و خانه‌نشینی در ابتکاری جالب با تمام هشت هزار عضو بالای هفتاد سال خود تلفنی تماس گرفتند تا احوالشان را جویا شده و به آن‌ها خدمت‌رسانی کنند.

به گزارشبه گزارش کتاب نیوز به نقل از ایرنا، ویروس کرونا از اسفند سال گذشته در جهان شایع شد و بسیاری از کشورها برای کنترل آمار ابتلا، به قرنطینه شهرهای خود روی آوردند؛ مردم جهان به ناگاه خود را در شرایطی یافتند که امکان سفر، خرید و حتی دسترسی به برخی سرویس‌های ضروری دیگر وجود نداشت. با این حال قرنطینه برای کتابخانه‌های ملبورن استرالیا به معنای توقف فعالیت نبود؛ این کتابخانه‌ها پس از تعطیلی ماه مارس (اسفند۹۸-فروردین۹۹) نیز به فعالیت فرهنگی خود ادامه داده و پروژه‌ای جدید به کارکنانشان محول کردند.

تماس با اعضای کتابخانه در دوران کرونا Yarra Plenty Libraries

لیسا دمپستر مدیر مشارکت‌های مردمی کتابخانه‌های یارا پلنتی (Yarra Plenty Libraries) ملبورن می‌گوید: یکی از سخت‌ترین مشکلات قرنطینه جدا افتادن مردم از جوامعشان بود. کتابخانه معمولا کانونی برای جامعه است و ما اعضای مسن را به عنوان آسیب پذیرترین گروه جامعه خود شناسایی کردیم.

پس از تعطیلی به خاطر شیوع کرونا، کارکنان کتابخانه‌های یارا پلنتی شماره تلفن تمام اعضای بالای ۷۰ سال را از بانک داده های کتابخانه استخراج کرده، با آنها تماس گرفته، احوالشان را جویا شدند و در مورد نیازهاشان پرس‌وجو کردند. در مرحله اول این پروژه در مجموع با ۸ هزار عضو تماس گرفته شد.

دمپستر در این باره می‌گوید: با آنها تماس گرفتیم تا سلامی عرض کنیم، احوالشان را بپرسیم و ببینیم به کمکی از قبیل دسترسی به سرویسی خاص، مشاوره، کمک در حوزه فناوری یا امثالهم نیاز دارند یا نه. در صورت نیاز، آنها را به سرویسی که بتواند به آنها خدمت رسانی کند، ارجاع می‌دادیم. چیزی که از این پروژه دستگیرمان شد این بود که این دسته از افراد واقعا به گپ زدن علاقه دارند و عاشق تماس تلفنی از سوی کتابدار هستند. بعضی از تماس‌ها تنها پنج دقیقه و بعضی از آنها یک ساعت و نیم یا حتی بیشتر طول می‌کشید.

حالا با فرارسیدن هفته پنجم از دور دوم قرنطینه در ملبورن، کارکنان این کتابخانه‌ها برای بار دوم با اعضای بالای ۷۰ سال تماس می‌گیرند و این مجموع تماس‌ها را به ۱۶ هزار مورد می‌رساند.

تماس تلفنی‌ با اعضای مسن، تنها یکی از چند روش خلاقانه‌ای است که کتابخانه‌های استرالیا برای مراقبت از جامعه اعضای خود در دوره شیوع کرونا انجام دادند. از بخشیدن جریمه‌ها و افزایش خدمات دیجیتال گرفته تا پست کردن کتاب‌ها، کتابخانه‌های این کشور با شیوع کرونا و آغاز قرنطینه، کارکرد خود را آنقدر تغییر دادند که با تغییرات اجتماعی گسترده که دولت‌ها اعمال کرده‌اند، همگام شوند. روش‌هایی که معمولا نتیجه و تاثیر دلگرم‌کننده‌ای به همراه داشته است.

................ هر روز با کتاب ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...