رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران با مرور برنامه‌های این سازمان در سال ۹۷، در اعلام برنامه‌های سال ۹۸ به راه‌اندازی «آرشیو ملی هنر ایران» در شیراز اشاره کرد.

به گزارش ایسنا، اشرف بروجردی در نشست خبری که سه‌شنبه (۲۱ اسفندماه) در سازمان سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران برگزار شد، با بیان این‌که ساختمان قدیم کتابخانه ملی در سال ۹۷ احیا شد افزود: آن ساختمان در خیابان سی تیر به فراموشی سپرده شده بود؛ اما امسال موزه کتابت و نشر به آن‌جا انتقال پیدا کرد که درواقع آن موزه متعلق به مجلس شورای اسلامی است.

او افزود: حالا کتابخانه ملی در حدود ۱۳ استان شعبه دارد. در سال‌های گذشته ساختمان‌های شهرستان استاندارد لازم را نداشتند اما امسال توانستیم در چهار استان ساختمان‌های مناسبی را در اختیار سازمان قرار دهیم و با دیگر استان‌ها نیز در حال مذاکره هستیم.

بروجردی از دیگر اقدام‌های انجام‌شده در سال ۹۷ به سیستم اطفای حریق در ساختمان آرشیو ملی اشاره کرد و گفت: استارت این کار از سال ۹۷ خورده شد و امروز می‌توانیم بگوییم ضریب ایمنی در سازمان آرشیو ملی استاندارد است.

رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران همچنین سال ۹۷ را برای این مرکز همراه با تحولات دیجیتال دانست و به اقداماتی که در خصوص سامانه حمد یعنی حافظه ملی دیجیتال انجام شده است اشاره کرد.

اشرف بروجردی به شعارش در آغاز کارش یعنی «کتابخانه ملی به عنوان خانه دوم پژوهشگران تعریف شود» اشاره کرد و در این‌باره نیز گفت: در سال ۹۷ برنامه یکشنبه‌های ملی را داشتیم که صاحب‌نظران فکر و اندیشه در عرصه‌های مختلف خصوصاً علوم انسانی کنار هم می‌نشینند و گپ و گفتی با هم دارند. از سال آینده هم فضایی برای آن‌ها ایجاد شده تا کسانی که سوال دارند و پژوهشگران پیش آن‌ها بیایند و از حضورشان استفاده کنند.

او سپس اظهار کرد: امروزه کتابخانه ملی ایران به عنوان اولین کتابخانه تاسیسی توانسته در منطقه آسیای جنوب غربی از منابع غنی برخوردار باشد. برای سال ۹۸ هم قرار است «آرشیو ملی هنر» برای اولین‌بار در شهر شیراز ایجاد شود.

او همچنین درباره نتیجه حاصل از یک نظرسنجی گفت: با یک نظرسنجی در بین دانشگاه‌ها به این نتیجه رسیدیم که تقریباً ۵۴ درصد استادان دانشگاه با کتابخانه ملی در ارتباط نیستند و این یک نقطه ضعف برای دانشگاه‌های ماست. پس از آن اقداماتی در این راستا انجام شد.

صدام حسین بعد از ۲۴۰ روز در ۱۴ دسامبر ۲۰۰۳ در مزرعه‌ای در تکریت با ۷۵۰ هزار دلار پول و دو اسلحه کمری دستگیر شد... جان نیکسون تحلیلگر ارشد سیا بود که سال‌های زیادی از زندگی خود را صرف مطالعه زندگی صدام کرده بود. او که تحصیلات خود را در زمینه تاریخ در دانشگاه جورج واشنگتن به پایان رسانده بود در دهه ۱۹۹۰ به استخدام آژانس اطلاعاتی آمریکا درآمد و علاقه‌اش به خاورمیانه باعث شد تا مسئول تحلیل اطلاعات مربوط به ایران و عراق شود... سه تریلیون دلار هزینه این جنگ شد ...
ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...