کتاب «رساله آگوستین قدیس: درباره سفر پیدایش علیه مانویان» [On Genesis against the Manichees] با ترجمه علی مرادی توسط نشر ورا منتشر شد.

رساله آگوستین قدیس: درباره سفر پیدایش علیه مانویان» [On Genesis against the Manichees]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، کتاب «رساله‌ی آگوستین قدیس: درباره سفر پیدایش علیه مانویان» در شمارگان ۲۰۰ نسخه، ۱۵۴ صفحه و بهای ۳۲ هزار تومان منتشر کرد. مترجم مقدمه مهمی را هم در شرح حال و اندیشه‌های آگوستین قدیس به کتاب اضافه کرده است.

آگوستین قدیس در دوره‌ای از زندگی خود به مدت ۹ سال پیرو کیش مانوی بود و در این مدت جهانبینی مانوی و زیر و بم این آیین را فراگرفت. او در پنج اثر به تفسیر و توضیح درباره سفر پیدایش پرداخته است که در برخی مستقیما و در برخی نیز تلویحا به نقد مانویت پرداخته است. اثر اول او عبارتست از «درباره سفر پیدایش علیه مانویان» که نگارش این اثر به سال‌های ۳۸۸ یا ۳۸۹ میلادی یعنی اوایل دوران فعالیت علمی آگوستین و پیش از اینکه به مقام اسقفی برسد، باز می‌گردد.

اثر دوم عبارتست از تفسیر لفظی سفر پیدایش: کتابی ناتمام، او این رساله را حدود ۳۹۳ میلادی نگاشت، اما موفق به تکمیل آن نشد و به طور ناقص رهایش کرد. اثر سوم عبارتست از سه بخش پایانی کتاب «اعترافات» که در آنجا به بحث درباره پیدایش می‌پردازد. اثر چهارم نیز عبارتست از «درباره سفر پیدایش: تفسیر لفظی» که حدود ۴۰۴ میلادی به نگارش آن پرداخت و کمی قبل از کتاب درباره تثلیت، آن را منتشر کرد. نوشته پنجم عبارتست از کتاب یازدهم از اثر بزرگ «شهر خدا» که حدود ۴۱۷ – ۴۱۸ آن را نوشت.

رساله حاضر اولین اثر آگوستین در این زمینه است که بنا به کتاب «تجدید نظرات» او نهمین اثر وی از لحاظ گاه شماری نگارشی است. آگوستین در این رساله به تفسیر آیات ابتدایی سفر پیدایش می‌پردازد و رویکرد کلام دفاعی را به کار می‌گیرد و به عبارتی این تفسیر، پاسخی است به شبهات مانویان درباره این آیات. مانویان به عنوان نقادان کتاب مقدس همچون اشعریان بسیار ظاهر کلمات را در نظر می‌گرفتند و به زعم آگوتین همین عامل باعث انحراف آنها در فهم کتاب مقدس بویژه عهد عتیق شده است.

رویکرد آگوستین در مقابله با این شبهات بر تفسیر لفظی، کلامی و فلسفی است و به هیچ وجه رویکرد متکلفانه را در نوع تفسیر و استدلال‌هایش به کار نمی‌گیرد و می‌توان علتش را این دانست که آگوستین همانطور که در ابتدای رساله می‌گوید آن را به گونه‌ای به نگارش درآورده که عموم مردم بتوانند از آن استفاده کنند.

این رساله در دو کتاب سامان یافته است. در کتاب اول آگوستین ابتدا در فصل اول به ضرورت مقابله با مانویان از طریق آگاهی یافتن افراد از معنا و مقصود اصلیِ نهفته در کتاب مقدس می‌پردازد، زیرا به زعم وی آنچه که باعث انحراف مسیحیان و گرایش آنها به مانویان می‌شود عبارتست از عدم آگاهی و تسلط آنها به کتاب مقدس. از فصل دوم تا پایان کتاب اول وی به تفسیر و پاسخ به شبهات مانویان درباره آیات سفر پیدایش تا آیه چهارم از فصل دوم سفر پیدایش می‌پردازد و در این رویارویی به نوعی به تفسیر تمثیلی نیز روی می‌آورد.

در ادامه او کتاب دوم را با خوانش فصل دوم و سوم سفر پیدایش آغاز می‌کند و به دنبال آن به تفسیر و شرح آیه چهارم از فصل دوم سفر پیدایش می‌پردازد و تا هبوط آدم و حوا ادامه می‌دهد و این شرحی بسیار گسترده‌تر با رویکرد مقابله با مانویان است. از ویژگی‌های کتاب دوم می‌توان به تفسیر و رویکرد خاص آگوستین به اغفال آدم و حوا توسط شیطان اشاره کرد. در آخر نیز آگوستین کتاب را با مقایسه آموزه‌ای کلیسا و مانویان پایان ‌دهد.

................ هر روز با کتاب ...............

که واقعا هدفش نویسندگی باشد، امروز و فردا نمی‌کند... تازه‌کارها می‌خواهند همه حرف‌شان را در یک کتاب بزنند... روی مضمون متمرکز باشید... اگر در داستان‌تان به تفنگی آویزان به دیوار اشاره می‌کنید، تا پایان داستان، نباید بدون استفاده باقی بماند... بگذارید خواننده خود کشف کند... فکر نکنید داستان دروغ است... لزومی ندارد همه مخاطب اثر شما باشند... گول افسانه «یک‌‌شبه ثروتمند‌ شدن» را نخورید ...
ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...