مجموعه داستان‌های منتخب دوره اول، دوم و سوم جایزه داستان کوتاه سیمرغ با عنوان «در خانه ما کسی یانگ را دوست نداشت» و مجموعه داستان‌های منتخب دوره چهارم این جایزه با عنوان «پری‌خور جنُی» منتشر شد.

به گزارش ایسنا، [چاپ دوم] «در خانه ما کسی یانگ را دوست نداشت» که داستان‌های منتخب دوره اول، دوم و سوم جایزه کوتاه «سیمرغ» است با گردآوری مصطفی بیان در ۱۳۴ صفحه با شمارگان ۲۰۰ نسخه و قیمت ۳۵ هزار تومان در نشر داستان عرضه شده است.

 جایزه داستان کوتاه سیمرغ «در خانه ما کسی یانگ را دوست نداشت» «پری‌خور جنّی»

بازی، فنس پاره و در خانه ما کسی یانگ را دوست نداشت نوشته معصومه دهنوی، در فاصله چند نخی که میان ماست  و مارماهی از نجمه باغیشنی، بی‌خوابی‌های نیمه‌شب از زهره احمدیان، لاابالی کوچه لردها از کیان درجزی، داستان عفت از هدی امنیان مقدم، پیرمردی به رنگ سفید از  جواد دهنوخلجی، حس مرگ از محمد اسعدی، نیاز نوشته سلیمان آهی، سرخ چون نت‌های ریخته روی پیشانی‌ات از علی بوتیمار، پنج‌ شب در اتاق اجاره‌ای از فریده ترقی، سرخ از هستی بشروتنی، کن فیکون از سولماز اسعدی،  سفر در زمان از پوریا دارابیان و دره مهربانی  نوشته امیرمحمد سلیمانی از داستان‌های این کتاب هستند.

در نوشته پشت جلد کتاب آمده است: مجموعه پیش‌ رو داستان‌هایی است سرشار از خیال و اندیشه‌ داستان‌نویسان جوان نیشابوری و متولدین نیشابور سراسر کشور که در سه‌ دوره جایزه داستان کوتاه سیمرغ (سال‌های ۱۳۹۴ -۱۳۹۴) از سوی داوران کشوری انتخاب شده‌اند.

جایزه مستقل «داستان کوتاه سیمرغ» به ابتکار انجمن داستان سیمرغ نیشابور از سال ۱۳۹۴ پایه‌گذاری شد و با حمایت‌های معنوی اساتید و داستان‌نویسان برجسته حوزه ادبیات داستانی و با هدف تشویق و ترغیب نویسندگان و ایجاد فضایی مناسب برای کشف استعدادهای درخشان معرفی ظرفیت‌های ادبیات داستانی شهرستان نیشابور پیش رفت.

همچنین کتاب «پری‌خور جنی» شامل مجموعه داستان‌های منتخب دوره چهارم جایزه داستان کوتاه «سیمرغ» (ویژه استان‌های شرق کشور) با گردآوری مصطفی بیان در ۹۰ صفحه با شمارگان ۵۰۰ نسخه و قیمت ۳۲ هزار تومان در نشر یادشده عرضه شده است.

این مجموعه با این داستان‌ها همراه است: پری‌خور جنّی از مونا بدیعی جوان، کالترا از شیما محمدزاده، لاله عباسی از مصطفی توفیقی، والران نوشته علی‌اصغر داوری، آقای مرد هنوز همان‌جا ایستاده است از سیده حدیث میرفیضی، آواز شغال‌ها از کیان درجزی، تاج رز برای شاه بی‌سر نوشته سولماز اسعدی، راپرت از معصومه قدردان، چای تلخ از آریاناز برجی و عقربه ساعت دویدنش را از سر می‌گیرد نوشته نگین محمدی.

در نوشته پشت جلد کتاب هم آمده است: مجموعه پیش رو داستانی‌هایی است سرشار از خیال و اندیشه داستان‌نویسان جوان استان‌های شرق کشور (شامل استان‌های خراسان شمالی، رضوی، جنوبی و سیستان و بلوچستان) که در دوره چهارم جایزه داستان کوتاه «سیمرغ» (بهمن ۱۳۹۷) از سوی داوران کشوری انتخاب شده‌اند.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...