به گزارش ایبنا، به نقل از موسسه متن فرهنگستان هنر، کتاب «روضةالانوار» اثر خواجوی کرمانی به خط علی الکاتب (میرعلی هروی) و نسخه‌شناسی علیرضا هاشمی‌نژاد را موسسه تالیف، ترجمه و نشر آثار هنری متن، وابسته به فرهنگستان هنر، منتشر کرد.

مسعود نصرتی، رییس وقت مجموعه میراث جهانی کاخ گلستان، در مقدمه کتاب آورده است: «در ادامه سنت انتشار آثار مهم خطی، نسخه نفیس «روضه‌الانوار» خواجو کرمانی، که به خط خوش‌نویس بزرگ اواخر دوره تیموری و اوایل دوره صفوی، میرعلی هروی، در سال 927 قمری، کتابت شده است و یکی از گران‌قدرترین نسخه‌های هنری مجموعه است، با همکاری دانشگاه شهید باهنر کرمان و فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران و مجتمع مس سرچشمه منتشر می‌شود.»
 
علیرضا هاشمی‌نژاد مقدمه نسخه‌شناسی کتاب را به سه بخش کلیات و کتاب‌شناسی و نسخه‌شناسی تقسیم کرده است. او در بخش کلیات به تعریف کامل این نسخه از «روضه‌الانوار» که متعلق به کاخ گلستان است پرداخته و در بخش کتاب‌شناسی، کتاب«روضه‌الانوار» را معرفی کرده است. هاشمی‌نژاد همچنین دیگر نسخه‌های خطی «روضه‌الانوار» را شرح داده و آثار خواجوی کرمانی را نیز فهرست کرده است.
 
در بخش نسخه‌شناسی کتاب نیز به شرح زندگانی میرعلی هروی، کاتب نسخه، پرداخته و توضیحاتی کامل و مفصل در باب خط نسخه، تزئینات نسخه، نگاره‌ها، جدول‌کشی، جلد نسخه و منابع مورد استفاده آورده است. او در بخش توضیح نگاره‌های کتاب آورده است: نسخه پنج نگاره دارد که موضوعات نگاره‌ها عبارت است از: نگاره اول، حکایت طوطی که بر چه صورت پارسی‌گوی شد؛ نگاره دوم، حکایت مجنون که از لیلی خبر یافت و جواب گفت؛ نگاره سوم، پیری که در خرابه تنبور نواخت؛ نگاره چهارم، حکایت پیرزن دادخواه با سلطان ملکشاه بن آلب‌ارسلان و آثار معدلت؛ نگاره پنجم: انوشیروان‌عادل با بزرجمهر و سوال و جواب ایشان مبنی بر آنکه علم فردی از انسان بر جمیع امور محیط نشود.

این نگاره‌ها رقم ندارند، اما بر اساس شواهد و سبک کار، احتمالا توسط شیخ‌زاده، از شاگردان بهزاد، کشیده شده‌اند. هر یک از نگاره‌ها حاشیه مستقل و تشعیری دارد که ویژه همان صفحه است؛ بنابراین در کل، بیست حاشیه با نقوش متفاوت در کل نسخه به کار رفته است.

در حاشیه‌ها انواع نقوش حیوانی و گیاهی به کار رفته است. حضور نقوش حیوانی در حاشیه نسخه‌ها به سنت تبدیل شده و علاوه بر روش‌های تشعیر و حلکاری و عکس، به شیوه نگارگری رنگین در نسخه‌های این دوره دیده می‌شود.

نسخه نفیس «روضه‌الانوار» اثر خواجوی کرمانی، به خط علی الکاتب (میرعلی هروی) و نسخه‌شناسی علیرضا هاشمی‌نژاد را موسسه متن فرهنگستان هنر، در 216 صفحه مصور رنگی، در قطع اصلی (27 × 17 سانتی‌متر)، با شمارگان 1000 نسخه و بهای 170هزار تومان، چاپ و منتشر کرده است.

................ هر روز با کتاب ...............

لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...
نگاه تاریخی به جوامع اسلامی و تجربه زیسته آنها نشان می‌دهد که آنچه رخ داد با این احکام متفاوت بود. اهل جزیه، در عمل، توانستند پرستشگاه‌های خود را بسازند و به احکام سختگیرانه در لباس توجه چندانی نکنند. همچنین، آنان مناظره‌های بسیاری با متفکران مسلمان داشتند و کتاب‌هایی درباره حقانیت و محاسن آیین خود نوشتند که گرچه تبلیغ رسمی دین نبود، از محدودیت‌های تعیین‌شده فقها فراتر می‌رفت ...