به گزارش ایبنا، نخستین شماره فصلنامه نقد کتاب معرفت دین ویژه بهار ۹۸ با مدیرمسئولی نیکنام حسینی‌پور و از سوی موسسه خانه کتاب منتشر شده است.

نقد تحلیلی شبهات وارده در تاریخ قرآن نولدکه پیرامون تحریف به نقصان قرآن نوشته علی شریفی و فرزاد دهقانی، بازخوانی و نقد روش‌شناسی وهبه زحیلی در تفسیر التفسیر المنیر فی العقیده والشریعه والمجتمع از خدیجه احمدی و حیات برتر در ترازوی نقد به قلم محمدعلی مهدی‌راد و فاطمه حاجی‌اکبری از جمله مقالات ارائه شده در بخش «نقد آثار پیشین» این شماره هستند.

همچنین بخش «نقد آثار جدید» شامل مقالات وفاق و اتحاد در اندیشه مفسران اجتماعی قرآن نوشته محمدتقی ده‌پور، بررسی تحلیلی مفاهیم اصلی قرآن (ارزیابی کتاب مضامین اصلی قرآن) از راضیه کرد، حدیث‌پژوهی علامه شبر «در مصابیح‌الانوار فی حل مشکلات الاخبار» به قلم وحید باغبانی، بررسی کتاب «نخستین اندیشه‌های حدیثی شیعه: رویکردها، گفتمان‌ها، انگاره‌ها و جریان‌ها» نوشته علی ثقیلیان و گذری بر الحاد در تمدن اسلامی (بررسی کتاب در باب تاریخ الحاد در اسلام» از آمنه ساعدی می‌شود.

در بخش «نقد شفاهی» نیز نقد و بررسی کتاب «اصول و قواعد کشف استدلالی غرض سوره‌های قرآن» ارائه شده و کتابشناسی این شماره نیز به کتابشناسی توصیفی  ـ تحلیلی سیره‌نگاری‌های ادیبان معاصر عرب از علی علی‌محمدی اختصاص داده شده است. 

فصلنامه نقد کتاب معرفت دین با هدف معرفی و نقد کتاب‌ها و بررسی مسائل و مشکلات نشر کشور در این حوزه فعالیت می‌کند.

محمدعلی مهدوی‌راد در سرمقاله این شماره می‌نویسد: «اکنون یکی بنگریم و تامل کنیم و بدون هیچ‌گونه توجیه، تاویل و مجامله ما قرآن را در صفحه ذهن و صحنه زندگی و بیان و بنان، و پنهان عیان «هدایت» می‌دانیم. یعنی «زاویه نگاه» ما به قرآن برنامه سلوک فردی و اجتماعی است. قرآن کتاب تاریخ نیست و هست، کتاب علم نیست و هست، کتاب قانون به معنای اخص نیست و هست و ... قرآن همه این‌ها هست، اما نه به روش‌هایی مصطلح و سمت‌وسوی آن‌ها، همه این‌ها در جهت هدایت انسان هست به قله‌های معرفت، ستیغ روشنایی و بلندای آگاهی سودمند و کارآمد امروز و فردا و ...»

نخستین شماره فصلنامه نقد کتاب معرفت دین ویژه بهار ۹۸ به بهای 20 هزار تومان روانه کیوسک‌های مطبوعاتی‌ شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

در خانواده‌ای اصالتاً رشتی، تجارت‌پیشه و مشروطه‌خواه دیده به جهان گشود... در دانشگاه ملی ایران به تدریس مشغول می‌شود و به‌طور مخفیانه عضو «سازمان انقلابی حزب توده ایران»... فجایع نظام‌های موجود کمونیستی را نه انحرافی از مارکسیسم که محصول آن دانست... توتالیتاریسم خصم بی چون‌وچرای فردیت است و همه را یکرنگ و هم‌شکل می‌خواهد... انسانها باید گذشته و خاطرات خود را وا بگذارند و دیروز و امروز و فردا را تنها در آیینه ایدئولوژی تاریخی ببینند... او تجدد و خودشناسی را ملازم یکدیگر معرفی می‌کند... نقد خود‌ ...
تغییر آیین داده و احساس می‌کند در میان اعتقادات مذهبی جدیدش حبس شده‌ است. با افراد دیگری که تغییر مذهب داده‌اند ملاقات می‌کند و متوجه می‌شود که آنها نه مثل گوسفند کودن هستند، نه پخمه و نه مثل خانم هاگ که مذهبش تماما انگیزه‌ مادی دارد نفرت‌انگیز... صدا اصرار دارد که او و هرکسی که او می‌شناسد خیالی هستند... آیا ما همگی دیوانگان مبادی آدابی هستیم که با جنون دیگران مدارا می‌کنیم؟... بیش از هر چیز کتابی است درباره اینکه کتاب‌ها چه می‌کنند، درباره زبان و اینکه ما چطور از آن استفاده می‌کنیم ...
پسرک کفاشی که مشغول برق انداختن کفش‌های جوزف کندی بود گفت قصد دارد سهام بخرد. کندی به سرعت دریافت که حباب بازار سهام در آستانه ترکیدن است و با پیش‌بینی سقوط بازار، بی‌درنگ تمام سهامش را فروخت... در مقابلِ دنیای روان و دلچسب داستان‌سرایی برای اقتصاد اما، ادبیات خشک و بی‌روحی قرار دارد که درک آن از حوصله مردم خارج است... هراری معتقد است داستان‌سرایی موفق «میلیون‌ها غریبه را قادر می‌کند با یکدیگر همکاری و در جهت اهداف مشترک کار کنند»... اقتصاددانان باید داستان‌های علمی-تخیلی بخوانند ...
خاطرات برده‌ای به نام جرج واشینگتن سیاه، نامی طعنه‌آمیز که به زخم چرکین اسطوره‌های آمریکایی انگشت می‌گذارد... این مهمان عجیب، تیچ نام دارد و شخصیت اصلی زندگی واش و راز ماندگار رمان ادوگیان می‌شود... از «گنبدهای برفی بزرگ» در قطب شمال گرفته تا خیابان‌های تفتیده مراکش... تیچ، واش را با طیف کاملی از اکتشافات و اختراعات آشنا می‌کند که دانش و تجارت بشر را متحول می‌کند، از روش‌های پیشین غواصی با دستگاه اکسیژن گرفته تا روش‌های اعجاب‌آور ثبت تصاویر ...
به قول هلدرلین، اقامت انسان در جهان شاعرانه است... شعر در حقیقت تبدیل ماده خامی به نام «زبان»، به روح یا در حقیقت، «شعر» است. بنابراین، شعر، روح زبان است... شعر است که اثر هنری را از اثر غیرهنری جدا می‌کند. از این نظر، شعر، حقیقت و ذات هنرهاست و اثر هر هنرمند بزرگی، شعر اوست... آیا چنان‌ که می‌گویند، فرازهایی از بخش نخست کتاب مقدس مسیحی که متکی بر مجموعه کتب مقدس یهودیان، یعنی تنخ است، از اساطیر شفاهی رایج در خاور نزدیک اخذ شده یا خیر؟ ...