بازیگری هنری است که طرفداران زیادی دارد و این روزها بخصوص جوانان به آن گرایش بیشتری دارند و هرکدام به طریقی سعی در فراگیری آن دارند. عده‌ای به طور آکادمیک وارد حرفه بازیگری می‌شوند، به دانشگاه می‌روند و رشته بازیگری را انتخاب می‌کنند؛ بعضی دیگر تکیه بر تجربه دارند و با شرکت در کلاس‌های آموزشی خارج از فضای دانشگاه که هزینه‌های زیادی هم دارد تلاش می‌کنند به صورت عملی فنون بازیگری را بیاموزند. تعدادی نیز از هر دو روش استفاده می‌کنند و قدم در این راه می‌گذارند. اما این که کدام نظر صحیح است و از چه روشی باید اقدام به فراگیری بازیگری کرد یا این که از چه متدهایی بهره جست سوالاتی است که می‌توان با خواندن کتاب «مرجع بازیگری»، اثر مایکل پاول و ترجمه اردشیر مهرآبادی، پاسخ آنها را دریافت. مایکل پاول بازیگر و کارگردان مشهور بریتانیایی است که متدهای بازیگری او معروف است، او در طول حیاتش بارها کاندیدا و برنده جوایز مهم سینمایی شد.

اردشیر مهرآبادی مترجم «مرجع بازیگری» درباره این کتاب به ایبنا می‌گوید:‌ «تمام متدهای بازیگری در این کتاب معرفی شده است و هرچیزی که بچه‌ها بخواهند درباره بازیگری بدانند در آن درج شده است. کتاب «مرجع بازیگری» هم تمریناتی را ارائه می‌دهد و هم معرفی متدهای مختلف بازیگری است. روش‌های پیتر بروک،‌ مایزنر و استانیسلاوسکی و... را معرفی می‌کند تا بازیگر خود دست به انتخاب متد مورد نظر بزند. این کتاب به مخاطب بازیگری تدریس نمی‌کند؛ بلکه تلنگری است برای این که سراغ یکی از متدها برود و از آن‌ها بهره ببرد. چون بازیگری کاری عملی است و به این شکل نیست که کتابی را بخوانید و تبدیل به بازیگر شوید. همچنین باید به دنبال متخصصی باشید که تمرینات کتاب را به شما آموزش دهد یا به تنهایی آن‌ها را انجام دهید.»

کتاب‌های مختلفی در رابطه با بازیگری نوشته شده است. از جمله آن می‌توان به کتاب‌های «بازنگری در بازیگری» اثر فیلیپ زاریلی و ترجمه یدالله آقاعباسی، «بازیگری حرفه‌ای» ترجمه احمد دامود، «آخرین درس بازیگری» اثر کنستانتین استانیسلاوسکی و ترجمه مهین اسکویی و ناصر حسینی‌مهر و «فنون بازیگری در تئاتر و سینما» اثر نورالدین استوار اشاره کرد؛ اما «مرجع بازیگری» کمی متفاوت است و متدهای مختلف بازیگری را در کنار یکدیگر جمع کرده و به صورت مجزا به انواع متدهای بازیگری دنیا پرداخته است، هرکدام را به طور خلاصه بیان و نظریات افراد مختلفی را مطرح کرده است. از ژاک لکوک، مربی بازیگری و مایکل کین بازیگر تا کنستانتین استانیسلاوسکی مبدع متد اکتینگ.

مهرآبادی در این‌باره می‌گوید: «نظرات برخی از اهالی فن درباره بازیگری در این کتاب به صورت خلاصه و آوردن نکات کلیدی جمع‌آوری شده است. در کتاب قبلی که ترجمه کرده بودم نویسنده موضوعات را با نگاهی جزئی‌نگرانه بیان کرده است و معرفی بهتری از متدهاست.»
 
از دیگر ویژگی‌های کتاب حاضر این است که برای بازیگران تمام رسانه‌ها مانند تئاتر، تلویزیون و سینما طراحی شده و راهنمای عملی برای هنر بازیگری است. مترجم درباره این موضوع اظهار می‌کند: «شما به عنوان یک بازیگر باید به همه مواردی که در این کتاب به آن اشاره شده است، عمل کنید. به عنوان مثال در بخشی که پاول به موضوع حرکت پرداخته است و حرکت‌های بدنی مختلفی که فرد برای بازیگرشدن باید آن‌ها را انجام دهد را ذکر کرده است توجه کرده و به صورت عملی به اجرا درآورید و به اصطلاح تمرین کنید.»

«مرجع بازیگری» فنونی را شامل می‌شود که علاوه بر بازیگران می‌تواند برای کارگردان‌ها هم مناسب باشد؛ زیرا یک کارگردان باید این روش‌ها را بداند تا در صورت نیاز با بازیگر خود تمرین کند یا نکاتی را به او گوش‌زد کند. مهرآبادی نیز این موضوع را تایید می‌کند: «بله. یک کارگردان باید تمام مطالبی که در این کتاب و کتاب «بازیگری» به آن اشاره شده است را انجام دهد. با این که کتابی است که برای بازیگران نوشته شده ولی کارگردان باید آن‌ها را بداند.‌»

در این کتاب شاهد تصاویر برخی از بازیگران در آثار مختلف نمایشی هستیم؛ همچنین «مرجع بازیگری» حاوی اطلاعات از ایستادن روی علامت X یا T گرفته تا تاثیر رژیم غذایی، صدا، نوع برخورد با نقش، آگاهی عاطفی از روش‌های تمرین نمایشی و حتی مشاوره‌ گام به گام نویسندگی است. در بخشی از کتاب درباره آموزش صدا آمده است که صدا به صورت تنگاتنگی به هویت و خود بیانگری وابسته است. به همین دلیل نقطه‌ای حساس برای آموزش است. هیچ راهی برای فرار از این واقعیت وجود ندارد که بازیگران باید صدای خود را برای برقراری ارتباط موثر با هدف تقویت کرده و آن را توسعه دهند. مترجم کتاب نیز درباره فرم کلی کتاب و تصاویر موجود در آن می‌گوید: «شکل ظاهری «مرجع بازیگری» شبیه به کتاب اصلی است و تغییری در آن ایجاد نشده است. حضور این عکس‌ها در کتاب می‌تواند به علاقه‌مندان بازیگری و یادگرفتن برخی فنون کمک کند.»
 
برخی گمان می‌برند بازیگری رشته پردرآمدی است و سختی‌های کمی دارد؛ از این رو وارد حرفه بازیگری می‌شوند، اما در کتاب «مرجع بازیگری» علاوه بر فراگیری متدهای مختلف و تمرین‌های متفاوت با شرایط شغلی بازیگری، درآمد و راه‌های کسب‌وکار این حرفه آشنا می‌شویم؛ مهرآبادی معتقد است: «سه بخش آخر این کتاب اهمیت بیشتری دارد؛ زیرا نویسنده به طور کامل درباره کسب و کار بازیگری توضیح داده است؛ این که بازیگر قبل از بازیگر شدن چه کارهایی باید انجام دهد و آیا این شغل مناسب اوست یا خیر. ما فکر می‌کنیم در کشورهای دیگر اگر بازیگر شدید باید حتما سرکار باشید ولی پاول در این کتاب نشان می‌دهد که اگر می‌خواهید بازیگر شوید باید ابتدا یک شغل داشته باشید.» در قسمتی از کتاب نویسنده در این خصوص می‌نویسد: اعتراف به این که زمانی که به بازیگری نمی‌‌پردازیم باید به دنبال شغل دیگری برویم کمی سخت است اما چنانچه بازیگری را به صورت جدی پیگیری می‌کنید بهتر است و باید خود را ارزیابی کنید و مهارت‌های خودتان را توسعه و گسترش دهید.

شاید برخی گمان کنند که برای بازیگر شدن نیاز است که به شخصیتی جدید تبدیل شوند اما درواقع باید با حفظ شخصیت خود چیزی جدید بیافرینند. این کتاب اطلاعاتی در این زمینه به خواننده می‌دهد و تمریناتی را مثال می‌زند مانند «تمرین حیوانات. این تمرین دارای سه مزیت اصلی برای بازیگران است؛ یک: راهی فوری و تخیلی برای کاوش و توسعه شخصیت هم از بعد روحی و هم از بعد جسمی (مارلون براندو در فیلم پدرخوانده در نقش کورلئونه از یک سگ بولداگ برای رسیدن به نقش استفاده کرده یا آنتونی هاپکینز که از خزنده‌ای مثل سوسمار _کروکودیل _ و رتیل و رسیدن به نقش هانیبال لکتر سکوت بره‌ها استفاده کرده است)، دو این امر به شما برای تجربه لحظه به لحظه کنش و واکنش‌ها اجازه می‌دهد. و مترجم کتاب در این خصوص می‌افزاید: «بله بازیگری خلق شخصیت تازه ‌است. ولی در کتاب‌های جدید گفته می‌شود شخصیت همان بازیگر است و در شرایطی که فراهم می‌شود باید آن را درک کرده بازی کند. درواقع بازیگر شخصیت جدید نمی‌شود بلکه با توجه به شرایط داده شده شخص دیگری را متوجه و بازی می‌کند.»

این روزها همه از کم شدن سرانه مطالعه حرف می‌زنند و هر کس به دنبال چاره‌ای است تا بتواند انگیزه خواندن را دوباره در مردم زنده کند، اردشیر مهرآبادی نیز با ترجمه این کتاب سعی در این کار دارد و می‌گوید: «پیش از این، کتاب «بازیگری» را ترجمه کرده بودم که به چاپ دوم رسید؛ در این میان متوجه شدم که بچه‌ها کتاب نمی‌خوانند، به این فکر افتادم کتابی منتشر کنم که با عکس باشد شاید به خواندن کتاب علاقه‌مند شوند. البته هنگام انتخاب کتاب برای ترجمه ابتدا تمرین‌های موجود در کتاب‌ها را خود عملی کرده و انجام می‌دهم و هر کتابی را برای ترجمه دست نمی‌گیرم. تمام تمریناتی که در این دو کتاب موجود است را انجام داده‌ام.»

 
انتشارات نخستین کتاب «مرجع بازیگری» اثر مایکل پاول با ترجمه اردشیر مهرآبادی را در 550 نسخه، 248 صفحه و با قیمت 48000 تومان منتشر کرده است.

................ هر روز با کتاب ...............

هنر |
کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...