برگزیدگان دومین دوره از جایزه ترانه افشین یداللهی معرفی شدند.

به گزارش ایسنا، مراسم پایانی این جایزه شامگاه پنجشنبه (۱۶ اسفندماه) با حضور ترانه‌سرایان، شاعران و هنرمندان در هتل المپیک برگزار شد. بر اساس بیانیه هیات داوران، اسامی برگزیدگان جایزه ترانه افشین یداللهی به شرح زیر اعلام شد:

بخش یک خاطره از فردا:

شاخه ترانه‌های همراه با موسیقی:
رتبه اول- ترانه ستار مشایخی با موسیقی سروش عادل‌نژاد
رتبه دوم- ترانه یاسر قنبرلو با موسیقی سعید رضایی
رتبه سوم- ترانه احسان رعیت با موسیقی سعید رضایی

شاخه ترانه‌های اجتماعی:
رتبه اول- محمد نویری
رتبه دوم- شروین رحیم‌زاده
رتبه سوم- مریم مرادی

شاخه ترانه‌های عاشقانه:
رتبه اول- پوریا نره‌ای
رتبه دوم- صدرا کاوه
رتبه سوم مشترک- ملیحه هاشمی و احسان رشیدی

همچنین در بخش یک خاطره از دیروز از محمد صالح‌علا تقدیر شد.

بخش یک خاطره از امروز:
شاخه بهترین ترانه: حسین غیاثی
شاخه بهترین خواننده سال از نظر انتخاب ترانه: مهدی یراحی
شاخه بهترین ترانه‌ساز: محسن یگانه

بخش بهترین ترانه سال:
اهورا ایمان برای ترانه "خوب شد"

بخش بهترین ترانه‌سرای سال:
حسین غیاثی

در بخشی از این مراسم، محمد صالح‌علا پس از دریافت لوح تقدیر و جایزه‌اش گفت: از خانه ترانه خیلی ممنونم. درود به رندی که چون پیاله گرفت، اول یاد حریفان خسته‌جان افتاد.

او افزود: من فکر می‌کردم خیلی افشین جان را دوست دارم اما حالا فهمیدم که همه شما او را بیشتر از من دوست دارید. او همیشه خیلی تند می‌رفت. یک بار که با او در سفر کاشان بودم دیدم که با سرعت زیادی رانندگی می‌کند. بله او این شجاعت را داشت که تند برود و مثل من نبود که خیلی خسته و آهسته برود.

سالار عقیلی دیگر کسی بود که بدون این‌که در مراسم حضور داشته باشد مورد تقدیر قرار گرفت و حاضران ویدئویی را که او برای مراسم ارسال کرده بود تماشا کردند. گفته شد او به علت بیماری در مراسم حضور ندارد.

همچنین اهورا ایمان که در دومین دوره این جایزه به عنوان برگزیده بهترین ترانه سال انتخاب شد، گفت: لزوماً به خاطر ترانه سرودن کسی محبوب مردم نمی‌شود. افشین یداللهی به خاطر کارهایی که نکرد محبوب شد، به خاطر رانتی که استفاده نکرد و… .

همچنین در این مراسم در بخش‌های مختلف امیرعباس گلاب، رستاک حلاج و گروه پالت اجرای موسیقی داشتند. افشین مقدم، پرستو صالحی، امید نعمتی، حمیدرضا صمدی، نسیم ادبی، اندیشه فولادوند، سیدعباس سجادی، محمد رحمانیان، بابک زرین، صابر قدیمی، کامران تفتی، باربد بابایی، احسان کرمی، شاهد صادق‌پور و مجید جوزانی از حاضران در مراسم بودند.

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...