جمال مدیرشانه‌چی در کتاب «پنجاه چهره فاخر خراسان بزرگ» زندگی و تفکر مهم‌ترین شخصیت‌های دینی، فلسفی و ادبی خراسان را روایت کرده است.

به گزارش مهر، کتاب «پنجاه چهره فاخر خراسان بزرگ» نوشته جمال مدیر شانه‌چی، با شمارگان هزار نسخه، ۱۰۲ صفحه و بهای ۲۲ هزار تومان توسط انتشارات کتابدار توس در دسترس مخاطبان قرار گرفته است. در این کتاب به روایت زندگی و منظومه فکری مهم‌ترین شخصیت‌های دینی، ادبی، هنری و فلسفی معاصر خراسان پرداخته شده است.

مرتضی مطهری، سیدجلال الدین آشتیانی، بدیع الزمان فروزانفر، علی شریعتی، محمدرضا حکیمی، مهدی محقق، شیخ عبدالله نورانی، محمدرضا شفیعی کدکنی، مهدی اخوان ثالث، پوران شریعت رضوی، محمود دولت‌آبادی، محمدرضا شجریان، احمدعلی رجایی بخارایی، محمدتقی ادیب نیشابوری، تقی وحیدیان کامیار، محمد قهرمان، غلامحسین یوسفی، محمدجعفر یاحقی، میرزا حسین فقیه سبزواری، محمدتقی ملک الشعرای بهار، محمدتقی شریعتی مزینانی، محمد واعظ زاده خراسانی، محمود رامیار، محمد مهدی رکنی یزدی، رضا زمردیان، سید مهدی صانعی، سیدعلیرضا مجتهدزاده، احمد مهدوی دامغانی، سید محمد علوی مقدم، محمد مهدی ناصح، محمود فاضل مطلق، محمد حسین ساکت، مهری پریرخ و... برخی از چهره‌هایی هستند که زندگینامه آنها در این کتاب درج شده است.

در این کتاب صرفا به چهره‌های زاده خراسان اکتفا نشده و برخی از مهم‌ترین چهره‌هایی که در زادگاه آنها خراسان نبوده اما در خراسان رشد کرده و بالیده‌اند یا مدتی را در خراسان به اثرگذاری پرداخته‌اند، نیز معرفی شده‌اند. از میان این چهره‌ها می‌توان به زنده‌یاد سیدجلال الدین آشتیانی، استاد برجسته فلسفه و عرفان و از شاگردان علامه طباطبایی، اشاره کرد که در آشتیان متولد و در قم و نجف بالیده و پرورده شد و در ادامه سال‌های طولانی در دانشگاه مشهد به تدریس پرداخت.

درباره عنوان کتاب نیز باید گفت که چون نویسنده از «خراسان بزرگ» استفاده کرده، کاش که به مرزهای سیاسی فعلی محدود نمی‌ماند و علمای خراسان فرهنگی را معرفی می‌کرد. گویا این کتاب نخستین مجلد از مجموعه‌ای بزرگ است و امید است که نویسنده در مجلدات بعدی به معرفی چهره‌های مرزهای خراسان فرهنگی نیز بپردازد.

فرض کنید یک انسان 500، 600سال پیش به خاطر پتکی که به سرش خورده و بیهوش شده؛ این ایران خانم ماست... منبرها نابود می‌شوند و صدای اذان دیگر شنیده نمی‌شود. این درواقع دید او از مدرنیته است و بخشی از جامعه این دید را دارد... می‌گویند جامعه مدنی در ایران وجود ندارد. پس چطور کورش در سه هزار سال قبل می‌گوید کشورها باید آزادی خودشان را داشته باشند، خودمختار باشند و دین و اعتقادات‌شان سر جایش باشد ...
«خرد»، نگهبانی از تجربه‌هاست. ما به ویران‌سازی تجربه‌ها پرداختیم. هم نهاد مطبوعات را با توقیف و تعطیل آسیب زدیم و هم روزنامه‌نگاران باتجربه و مستعد را از عرصه کار در وطن و یا از وطن راندیم... کشور و ملتی که نتواند علم و فن و هنر تولید کند، ناگزیر در حیاط‌خلوت منتظر می‌ماند تا از کالای مادی و معنوی دیگران استفاده کند... یک روزی چنگیز ایتماتوف در قرقیزستان به من توصیه کرد که «اسب پشت درشکه سیاست نباش. عمرت را در سیاست تلف نکن!‌» ...
هدف اولیه آموزش عمومی هرگز آموزش «مهارت‌ها» نبود... سیستم آموزشی دولت‌های مرکزی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا توده‌ها را در مدارس ابتدایی زیر کنترل خود قرار دهند، زیرا نگران این بودند که توده‌های «سرکش»، «وحشی» و «از لحاظ اخلاقی معیوب» خطری جدی برای نظم اجتماعی و به‌علاوه برای نخبگان حاکم به شمار روند... اما هدف آنها همان است که همیشه بوده است: اطمینان از اینکه شهروندان از حاکمان خود اطاعت می‌کنند ...
کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...