شماره ویژه بهار 1402 مجله سیاست‌نامه با تصویری از جواد طباطبایی منتشر شد.

سیاست‌نامه 26 ویژه‌ی اندیشه ایرانشهری

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا؛ شماره بیست و شش سیاست‌نامه با خبرنامه آغاز می‌شود که در آن واکنش‌های چهره‌های علمی و پژوهشی کشور به درگذشت دکتر جواد طباطبایی و همچنین مراسمات و نشست‌های مرتبط با اندیشه طباطبایی مورد بررسی قرار گرفته است.

پس از آن حامد زارع در سرمقاله‌ای با عنوان «ایرانشهری: آگاهی یا ایدئولوژی؟» به بررسی هفت مرحله از سیر تفکر جواد طباطبایی پرداخته است. سپس در بخش یادنامه یادداشت‌هایی کوتاه از نویسندگانی نظیر احمد بستانی، مهدی فدایی مهربانی، صادق حقیقت، شیرین نائف، مجتبی مقصودی، مسعود آذرفام و تنی چند از دیگر پژوهشگران علوم انسانی ایران در بزرگداشت مقام و جایگاه جواد طباطبایی در علم سیاست ایران منتشر شده است.

در بخش مصاحبه شاهد پرسش و پاسخ مکتوب و مفصلی با محمد منصور هاشمی، تاریخ‌نگار اندیشه ایران هستیم. هاشمی در این مصاحبه که با عنوان «سایه‌های روشن» منتشر شده، در پی آن است که نشان دهد چرا طباطبایی پژوهشگری خوب، منتقدی بد و اندیشمندی دردمند است.

اما پرونده اصلی سیاست‌نامه بیست و ششم که خود به هفت قسمت دیگر تقسیم می‌شود، شامل بیش از دویست صفحه مقاله در نقد و بررسی همه زوایای اندیشه و تفکر طباطبایی است. در پرونده اصلی که دارای بخش‌هایی نظیر ایرانشهرشناسی، تبارشناسی، اندیشه سیاسی، اندیشه حقوقی، اندیشه تاریخی، اندیشه تطبیقی، اندیشه راهبردی و نقد کتاب است، پژوهشگرانی نظیر نصرالله پورجوادی، احمد نقیب‌زاده، کاوه بیات، فرهنگ رجایی، مقصود فراستخواه، محمدرضا جوادی یگانه، داریوش رحمانیان، میثم سفیدخوش، زانیار ابراهیمی و دیگر فعالان عرصه علوم انسانی ایران دست به قلم برده‌اند و مقالاتی در نقد و بررسی آراء فیلسوف سیاسی فقید ایران به رشته تحریر درآورده‌اند.

کتاب‌نامه، ضمیمه و نگاره سه فصل پایانی سیاست‌نامه بیست و ششم هستند که به ترتیب شامل نمایه همه آثار و نوشته‌های طباطبایی، مصاحبه‌ای منتشر نشده با طباطبایی و در نهایت آلبوم تصاویر دیده نشده‌ای از طباطبایی هستند.

سیاست‌نامه بیست و ششم به مدیریت و سردبیری حامد زارع در سیصد و شصت صفحه و با قیمت صد و سی هزار تومان توسط گروه مطبوعاتی هم‌میهن منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ................

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...