«حکومت نامرئی» [The invisible government] نوشته دیوید وایز [David Wise] کتابی است که به ما می‌آموزد چگونه نیات خیر در مجموعه دستگاه‌های امنیتی هر کشور ممکن است به علت زیاده‌روی و افراط، به قلمروهای ناخواسته و پیش‌بینی‌ناپذیر وارد شوند. کتابی جذاب که بخشی از تاریخ پنهان جهان را به شیوه‌ای داستان‌وار حکایت می‌کند.

حکومت نامرئی» [The invisible government]  دیوید وایز [David Wise]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، نثر کتاب «حکومت نامرئی» شیوا، مستند و هنرمندانه است. رخدادهای واقعی به شکل داستان‌وار و بسیار جذاب ارائه شده‌اند. شرح وقایع و توصیف افراد به گونه‌ای است که هیچ تردیدی در صحت و استناد مطالب باقی نمی‌گذارد. در این کتاب به تعداد زیادی از مداخله‌های دستگاه اطلاعات مرکزی ایالات متحده در خارج آن کشور اشاره شده است که «حکومت نامرئی» را به روایتی تاریخی، مستند و سرگرم کننده از وقاحت‌ها و جنایت‌های دستگاه اطلاعات مرکزی ایالات متحده و شرح حالی مختصر و مفید از دیگر سازمان‌های اطلاعاتی آن کشور بدل می‌کند و بهتر است فصول کتاب به ترتیب خوانده شوند، زیرا شخصیت‌های متعددی در کتاب هستند که در فصول اولیه معرفی شده‌اند و ناآشنایی با آنان در فصول بعدی شاید تا اندازه‌ای گیج کننده باشد.

کتابی جذاب که بخشی از تاریخ پنهان جهان را به شیوه‌ای داستان‌وار حکایت می‌کند. حکومت نامرئی کتابی است که به ما می‌آموزد چگونه نیات خیر در مجموعه دستگاه‌های امنیتی هر کشور ممکن است به علت زیاده‌روی و افراط، به قلمروهای ناخواسته و پیش‌بینی‌ناپذیر وارد شوند و بار دیگر به آدمیان تذکر می‌دهد که دوام و خیر هر اقدام و هر طرح، به دامنه و مقدار آن بستگی دارد و اگر از حدود خاصی بگذرد، نیات خیر را به عواقب شر ختم می‌سازد.

در بخش «پیشگفتار مترجم» آمده است: «دستگاه‌های اطلاعاتی کشورها - به ویژه ابرقدرت‌ها - که در اصل با ادعای حفاظت از منافع و اسرار داخلی به وجود می‌آیند، به تدریج برای محکم‌تر کردن جای پای خود و ارضای حرص مداخله‌جویی و قلدرمابی سیاست‌مداران، به دستگاه‌های جاسوسی و مداخله در امور سایر کشورها بدل می‌شوند و حتی گاهی به عمد یا به سهو، در مسیر این دست درازی‌ها، اتباع داخلی را نیز از گزند خود مصون نگذاشته، امنیت آنها را به مثابه دستاویزی برای دخالت و جنایت در امور کشورهای دیگر قرار می‌دهند. چیزی نمی‌گذرد که حتی بلندپایه‌ترین مسئولان کشورها در می‌یابند در چنگال دستگاه عریض و طویل و مخوفی وارد شده‌اند که گاهی از ایشان تبعیت نمی‌کند، به رقابت‌ها و پنهان کاری‌ها موازی کاری‌های درونی دچار است و گاهی آبروی نظام سیاسی را با مداخله‌ها به جنایاتش بر باد می‌دهد.

افشاگری‌های چند ساله اخیر - به واسطه ویکی لیکس و ادوارد اسنودن - گوشه‌ای از کوه یخ را به مردم دنیا نشان داد. همچنین روزنه‌های امیدبخشی که محصول وجود مطبوعات آزاد هستند، هر چندگاه یک بار، از دل اسناد قدیمی که به آسانی و با وقاحت در دسترس همگان قرار می‌گیرند - زیرا گویی تاریخ انقضای آنها گذشته و جنایات آنها با گذشت زمان از شمول تعقیب قانونی خارج شده است - بیرون می‌آیند و همانند محتوای این کتاب، گوشه‌ای کوچک از این دنیای سیاه را در معرض دید قرار می‌دهند.»

این کتاب از چند جنبه آموزنده است نخست آنکه به خواننده و به سیاست‌مداران می‌فهماند که این دست درازی‌ها یا حداقل بخشی از آن‌ها، دیر یا زود عیان خواهد شد و به وجهه بین‌المللی کشورها آسیب خواهد شد. دوم آنکه فواید آزادی بیان و مطبوعات مستقل را نشان می‌دهد، زیرا اگر نویسندگان این کتاب از آزادی کافی برای بیان افتضاحات رؤسای جمهور و مسئولان اطلاعاتی ایالات متحده برخوردار نبودند، این واقعیت‌ها در اختیار مردم سراسر دنیا قرار نمی‌گرفت و حتی دستگاه جاسوسی آن کشور از فرصت بازبینی و دقت در محتوا و شیوه عملیات خود، برخوردار نمی شد. سوم اینکه بی‌تردید مواردی شبیه به این دخالت‌ها و افتضاحات، هم اکنون نیز البته با پختگی و چیره دستی بیشتر، از جانب دستگاه‌های جاسوسی دنیا - به ویژه ایالات متحده - به اجرا در می‌آیند و از چشم و گوش مردم و از روزنه رسانه‌ها مخفی نگه داشته می‌شوند. چهارم آنکه مانند هزاران شاهد که پیش از این وجود داشته است، به ساده‌انگاران می‌فهماند که «بیگانه، بیگانه است و دنیای سیاست، عرصه قلدری و جنایت».

کتاب «حکومت نامرئی» نوشته دیوید وایز و ترجمه اصلان قودجانی، در 464 صفحه با قیمت 98000 تومان از سوی انتشارات طرح نو منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...
در کشورهای دموکراتیک دولت‌ها به‌طور معمول از آموزش به عنوان عاملی ثبات‌بخش حمایت می‌کنند، در صورتی که رژیم‌های خودکامه آموزش را همچون تهدیدی برای پایه‌های حکومت خود می‌دانند... نظام‌های اقتدارگرای موجود از اصول دموکراسی برای حفظ موجودیت خود استفاده می‌کنند... آنها نه دموکراسی را برقرار می‌کنند و نه به‌طور منظم به سرکوب آشکار متوسل می‌شوند، بلکه با برگزاری انتخابات دوره‌ای، سعی می‌کنند حداقل ظواهر مشروعیت دموکراتیک را به دست آورند ...
نخستین، بلندترین و بهترین رمان پلیسی مدرن انگلیسی... سنگِ ماه، در واقع، الماسی زردرنگ و نصب‌شده بر پیشانی یک صنمِ هندی با نام الاهه ماه است... حین لشکرکشی ارتش بریتانیا به شهر سرینگاپاتام هند و غارت خزانه حاکم شهر به وسیله هفت ژنرال انگلیسی به سرقت رفته و پس از انتقال به انگلستان، قرار است بر اساس وصیت‌نامه‌ای مکتوب، به دخترِ یکی از اعیان شهر برسد ...