انتشارات بنیاد حکمت صدرا شرح و بررسی بخش منطق «دانشنامه علایی» ابن‌سینا را در دست چاپ دارد و احتمالا آن را در نمایشگاه کتاب عرضه می‌‌کند. این اثر، تنها کتاب فارسی ابن‌سیناست.

به گزارش ایبنا، «دانشنامه علایی» تنها اثر فارسی ابن‌سینا در سه بخش منطق، طبیعیات و الهیات تدوین شده است. تنها تصحیح از این اثر به دکتر محمد معین تعلق دارد.

قاسم پورحسن، پژوهشگر فلسفه اسلامی، این اثر را شرح و تفسیر کرد و ویرایش‌هایی را بر تصحیح آن لحاظ کرد.

این پژوهشگر گفت: علاوه بر ویرایش و شرح «دانشنامه علایی» اصطلاحات فلسفی آن را نیز به طور جداگانه توضیح داده‌ام. این رساله، نخستین اثر فارسی در حوزه فلسفه است که می‌توان آن را هم‌دوره با «التفهیم» ابوریحان بیرونی  دانست. این کتاب بیرونی نیز نخستین اثر فارسی در حوزه علم قلمداد می‌شود.

به گفته پورقاسم، «دانشنامه علایی» به زبان فارسی خراسانی نوشته شده و فهم آن مشکل است.
 وی همه بندها را به زبان فارسی امروز توضیح داده و به انتهای کتاب، نمایه افزوده است. این شرح و بررسی همچنین مقدمه‌ای برابر با حجم متن اصلی دارد. بخش منطق این رساله،  40 صفحه است و پورحسن نیز مقدمه‌ای  40 صفحه‌ای بر آن نوشته است.

پورقاسم در این باره گفت: در این مقدمه بیان کرده‌ام که ابن‌سینا چه اهمیتی برای زبان فارسی قایل بود و چه واژ‌ه‌های فارسی در فلسفه خلق کرد. در واقع توجه او به زبان فارسی بود که وی را به نوشتن این دانشنامه به زبان فارسی سوق داد.

این پژوهشگر، از پایان شرح و بررسی بخش‌های الهیات و طبیعیات این دانشنامه در آینده‌ای نزدیک خبر داد.

به تازگی کتاب «زبان دین و باور به خداوند» نیز به همت پورحسن منتشر شده است. این اثر، مشتمل بر 9 مقاله از کارشناسانی مانند حمیدرضا آیت‌اللهی، حسین کلباسی، کریم مجتهدی و آیت‌الله محمد خامنه‌ای است.

این کتاب را پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی منتشر کرده است.

پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...
در کشورهای دموکراتیک دولت‌ها به‌طور معمول از آموزش به عنوان عاملی ثبات‌بخش حمایت می‌کنند، در صورتی که رژیم‌های خودکامه آموزش را همچون تهدیدی برای پایه‌های حکومت خود می‌دانند... نظام‌های اقتدارگرای موجود از اصول دموکراسی برای حفظ موجودیت خود استفاده می‌کنند... آنها نه دموکراسی را برقرار می‌کنند و نه به‌طور منظم به سرکوب آشکار متوسل می‌شوند، بلکه با برگزاری انتخابات دوره‌ای، سعی می‌کنند حداقل ظواهر مشروعیت دموکراتیک را به دست آورند ...
نخستین، بلندترین و بهترین رمان پلیسی مدرن انگلیسی... سنگِ ماه، در واقع، الماسی زردرنگ و نصب‌شده بر پیشانی یک صنمِ هندی با نام الاهه ماه است... حین لشکرکشی ارتش بریتانیا به شهر سرینگاپاتام هند و غارت خزانه حاکم شهر به وسیله هفت ژنرال انگلیسی به سرقت رفته و پس از انتقال به انگلستان، قرار است بر اساس وصیت‌نامه‌ای مکتوب، به دخترِ یکی از اعیان شهر برسد ...