شماره جدید فصلنامه «برگ هنر» با ویژه‌نامه‌ای درباره نجف دریابندری منتشر شد.

به گزارش مهر، بیست و دومین شماره از فصلنامه ادبیات داستانی «برگ هنر» ویژه تابستان ۹۸روی پیشخوان مطبوعات آمد.

این‌شماره از «برگ هنر» ۱۰ بخش اصلی با عناوین «سرمقاله»، «ویژه‌نامه»، «شعر»، «نقد معرف»، «سوزن‌بان»، «داستان»، «نقد»، «نگاهی دیگر»، «رویداد» و «کتابخانه» دارد. سرآغاز مطالبش هم «جناب مستطاب دریابندری از سیر تا پیاز» است که در جایگاه سرمقاله این شماره چاپ شده است.

در بخش «ویژه‌نامه» پرونده مربوط به نجف دریابندری مترجم شناخته‌شده کشور آغاز می‌شود. «کتاب مستطاب یک زندگی» نوشته منصوره تدینی، «نجف دریابندری شیخ‌المترجمین» نوشته احمد پوری، «نثر استوار و روشن دریابندری» از مهدی غبرایی، «تو که شه‌بندر دریای عشقی» نوشته اسدالله امرایی و «دریابندری و نثر نوین فارسی» در این بخش از مجله چاپ شده‌اند.

در بخش «شعر» هم شعر چاووشی از مهدی اخوان ثالث درج شده و پس از آن، بخش «نقد معرف» قرار دارد که مطلب «لایه‌برداری از یک داستان کوتاه» به قلم رضا خندان مهابادی در آن چاپ شده است. بخش «سوزن‌بان» هم دربرگیرنده مقاله «طبقات مرگ یادداشتی بر داستان "هفت‌طبقه"» نوشته محسن توحیدیان است.

برگ هنر ویژه نجف دریابندری

داستان‌هایی که در بخش «داستان» این‌شماره از «برگ هنر» چاپ شده‌اند، به تفکیک نام و نویسنده‌شان به این‌ترتیب هستند: «سرقت» از حسین مفید، «سرقبر پدر بزرگوار آقای رئیس» از مجید اژدری، «دستبندی با نگین‌های قرمز» اثر ساغر طباطبایی، «دو شمع روشن، در آن جاده خاکی» نوشته عباس خاکسار، «سیگار می‌کشی» نوشته شیرین بدرلو و «بی‌نام» از منوچهر زارع‌پور.

بخش «نقد» هم دربرگیرنده ۳ مقاله «وجدان واژگان در استعاره‌ احمد شاملو» نوشته فریبرز رئیس‌دانا، «بختیار علی و اندیشه انسان آزاد» از ابراهیم ابراهیمی و «لذت متن‌، خوابیدن با چشم‌های باز» از غلامرضا منجزی. مقاله «جنگ داخلی اسپانیا» نوشته امیر جنانی هم در بخش «نگاهی دیگر» این مجله چاپ شده است.

در دو بخش پایانی «رویداد»‌ و «کتابخانه» هم رویدادهای فرهنگی‌هنری کشور و جهان و معرفی تعدادی از تازه‌های بازار نشر چاپ شده است.

این‌مجله با ۱۶۸ صفحه و قیمت ۲۵ هزار تومان منتشر شده است.

پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...
در کشورهای دموکراتیک دولت‌ها به‌طور معمول از آموزش به عنوان عاملی ثبات‌بخش حمایت می‌کنند، در صورتی که رژیم‌های خودکامه آموزش را همچون تهدیدی برای پایه‌های حکومت خود می‌دانند... نظام‌های اقتدارگرای موجود از اصول دموکراسی برای حفظ موجودیت خود استفاده می‌کنند... آنها نه دموکراسی را برقرار می‌کنند و نه به‌طور منظم به سرکوب آشکار متوسل می‌شوند، بلکه با برگزاری انتخابات دوره‌ای، سعی می‌کنند حداقل ظواهر مشروعیت دموکراتیک را به دست آورند ...
نخستین، بلندترین و بهترین رمان پلیسی مدرن انگلیسی... سنگِ ماه، در واقع، الماسی زردرنگ و نصب‌شده بر پیشانی یک صنمِ هندی با نام الاهه ماه است... حین لشکرکشی ارتش بریتانیا به شهر سرینگاپاتام هند و غارت خزانه حاکم شهر به وسیله هفت ژنرال انگلیسی به سرقت رفته و پس از انتقال به انگلستان، قرار است بر اساس وصیت‌نامه‌ای مکتوب، به دخترِ یکی از اعیان شهر برسد ...