نشان داود رشیدی به احمدرضا احمدی، علی نصیریان و مهتاب نصیرپور اهدا شد.

به گزارش ایسنا، مراسم اهدای نشان داود رشیدی که سومین دوره اش شامگاه پنجشنبه هفتم مرداد ماه در بنیاد سینمایی فارابی برگزار شد با حضور چهره‌های سینمایی و تئاتری و نیز جمعی از مدیران همراه بود.‌
این دوره از اهدای نشان با عنوان «پرده های سینما؛ تصاویر ماندگار» و با کارگرانی هنری امیر اثباتی و اجرای منصور ضابطیان برگزار شد.
در بخش ابتدایی از حسینعلی طباطبایی یاد شد به عنوان مترجمی که بر کارگردان‌های دهه ۴۰ تاثیر گذاشت و اولین مدیر تالار سنگلج بود و همچنین از داریوش اسدزاده و جمشید مشایخی که هم دوره داود رشیدی بودند، یاد شد.‌
فیلم‌های «فرار از تله»، «خروس»، «قدغن»، «رهایی»، «هیولای‌ درون»، «خانه عنکبوت»، «تاتوره»، «کمال الملک»، «گلهای داودی»، «بی بی چلچله»، «طهران روزگار نو»، «ملاقات با طوطی»، «اکباتان»، از جمله آثار قدیمی با بازی داود رشیدی بودند که به صورت کلیپ یادآوری شدند.‌



احمدرضا احمدی درباره آنچه از شعرهایش و اینکه بیشتر برای همسرش سروده شده با شوخی و طنز گفت: می‌گویند چرا درباره همسرت شعر گفتی چون شعر را برای معشوقه‌ می‌گویند ولی من مدیون همسرم هستم. البته او اینجا نیامده چون اهل مجلس نیست ولی در این سال ها که ۱۸ بار به بیمارستان رفتم همیشه مرا با خود کول کرد و برد.

وی که با لحنی طنازانه صحبت می‌کرد، از دکتری یاد کرد که قلب‌ او را عمل کرد و بعد از آن عمر دوباره گرفت و ۶ کتاب نوشت و بعد افزود: تازگی‌ها نقاشی را شروع کردم و حالا منتظرم درباره نقاشی فحش بشنوم.
احمدی به داود رشیدی اشاره کرد و گفت: در جوانی من و امیر نادری که در به در بودیم همیشه خانه رشیدی بودیم چون او ژست طبقاتی برای ما نمی‌گرفت و من نمایشنامه نویسی ام را مدیون او هستم.

این هنرمند پس از دریافت نشان خود گفت که خیلی سخت از منزلش بیرون می آید و همچنان مشغول کار است و سه کتاب هم زیر چاپ دارد.

دومین نشان داود رشیدی به نام علی نصیریان بود که برای صحبت درباره ‌او از ترانه علیدوستی به عنوان یکی از بازیگران جوان سینما دعوت شد.
علیدوستی با اشاره به همکاری خود با نصیریان و صحبت‌های معتمد آریا از آموخته‌هایش از داود رشیدی گفت: ما در طول دوران کار هیچوقت نفهمیدیم کدام مورد تایید ایشان هستیم و کدام نیستیم چون ایشان یک رفتار با همه ما داشتند و من سعی کردم این نکته مهم را یاد بگیرم. ایشان همیشه در حین گریم و استراحت در حالی که ما با موبایل مشغول بازی بودیم فقط سکوت می‌کرد و فکر و در همین سکوت خیلی به ما یاد دادند.
او ادامه داد: با وجود اینکه پررو هستم هیچ وقت نتوانستم با ایشان عکس بگیرم چون ابهتشان مرا می‌گرفت و با عذرخواهی از همه موبایلم را آورده‌ام که اینجا با ایشان عکس بگیرم. ( در آخر هم لیلی رشیدی این عکس را به یادگار برداشت)

سپس نصیریان با حضور در جایگاه با اشاره به اینکه «همبازی بودن با این خانم (ترانه علیدوستی) برای من خیلی خوب‌ و خوشحال کننده بود» گفت: این سومین نشانی است که به اسم یک شخص بوده و من می‌گیرم.‌ اولی قبل از انقلاب و جایزه‌ای بود از فروغ فرخزاد. دومی جایزه فاخره صبا بود که از کرمان دعوت شدم و سومی هم داود رشیدی که برای او بازی کرده بودم. داود رشیدی در تئاتر ما بسیار تأثیرگذار بود و کارهای او ورای تئاتر مدرن و رایج ما بود. من از او خیلی یاد گرفتم و خیلی خوشوقت هستم که با او کار کردم و گرفتن این نشان برای من ارزشمند است. ضمن اینکه این یاد کردن از داود رشیدی اقدام بسیار خوبی بود.‌

سومین نشان داود رشیدی به مهتاب نصیرپور تعلق گرفت که محمد رحمانیان درباره این هنرمند سخن گفت.
سپس مهتاب نصیرپور در سخنانی گفت: قدردان همسرم هستم و قدردان زندگی زیبایی هستم که به من داد.
او افزود: نمی‌خواهم حرف های تلخ بزنم اما این صحنه به دسته گل های زیبایی آراسته شده ولی گل ها به طبیعت و خاکی برمی‌گردند که محیط زیست ماست و ما در محیط زیست با مشکلات زیادی مواجه هستیم. من  آرزو می‌کنم که فعالان محیط زیستی زودتر آزاد شوند چون به آنها نیاز داریم تا درکنار آن ها این خاک و سرزمین را آباد نگه داریم.

آتیلا پسیانی، فاطمه معتمدآریا، محمود بصیری، سیروس ابراهیم‌زاده، همایون ارشادی، مرضیه برومند، محمد رحمانیان، فرهاد توحیدی، زهرا خوشکام، علی مصفا، لیلا حاتمی، گوهر خیراندیش، محمد جواد حق‌شناس (رییس کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران)،علی دهکردی، پیمان شریعتی، احمد مسجد جامعی، علیرضا تابش، شهرام کرمی،  خسرو احمدی از جمله حاضران در این مراسم بودند.‌

می‌خواستم این امکان را از خواننده سلب کنم؛ اینکه نتواند نقطه‌ای بیابد و بگوید‌ «اینجا پایانی خوش برای خودم می‌سازم». مقصودم این بود که خواننده، ترس را در تمامی عمق واقعی‌اش تجربه کند... مفهوم «شرف» درحقیقت نام و عنوانی تقلیل‌یافته برای مجموعه‌ای از مسائل بنیادین است که در هم تنیده‌اند؛ مسائلی همچون رابطه‌ فرد و جامعه، تجدد، سیاست و تبعیض جنسیتی. به بیان دیگر، شرف، نقطه‌ تلاقی ده‌ها مسئله‌ ژرف و تأثیرگذار است ...
در شوخی، خود اثر مایه خنده قرار می‌گیرد، اما در بازآفرینی طنز -با احترام به اثر- محتوای آن را با زبان تازه ای، یا حتی با وجوه تازه ای، ارائه می‌دهی... روان شناسی رشد به ما کمک می‌کند بفهمیم کودک در چه سطحی از استدلال است، چه زمانی به تفکر عینی می‌رسد، چه زمانی به تفکر انتزاعی می‌رسد... انسان ایرانی با انسان اروپایی تفاوت دارد. همین طور انسان ایرانیِ امروز تفاوت بارزی با انسان هم عصر «شاهنامه» دارد ...
مشاوران رسانه‌ای با شعار «محصول ما شک است» می‌کوشند ابهام بسازند تا واقعیت‌هایی چون تغییرات اقلیمی یا زیان دخانیات را زیر سؤال ببرند. ویلیامسن در اینجا فلسفه را درگیر با اخلاق و سیاست می‌بیند: «شک، اگر از تعهد به حقیقت جدا شود، نه ابزار آزادی بلکه وسیله گمراهی است»...تفاوت فلسفه با گفت‌وگوی عادی در این است که فیلسوف، همان پرسش‌ها را با نظام‌مندی، دقت و منطق پی می‌گیرد ...
عوامل روان‌شناختی مانند اطمینان بیش‌ازحد، ترس از شکست، حس عدالت‌طلبی، توهم پولی و تاثیر داستان‌ها، نقشی کلیدی در شکل‌گیری تحولات اقتصادی ایفا می‌کنند. این عوامل، که اغلب در مدل‌های سنتی اقتصاد نادیده گرفته می‌شوند، می‌توانند توضیح دهند که چرا اقتصادها دچار رونق‌های غیرمنتظره یا رکودهای عمیق می‌شوند ...
جامعیت علمی همایی در بخش‌های مختلف مشخص است؛ حتی در شرح داستان‌های مثنوی، او معانی لغات را باز می‌کند و به اصطلاحات فلسفی و عرفانی می‌پردازد... نخستین ضعف کتاب، شیفتگی بیش از اندازه همایی به مولانا است که گاه به گزاره‌های غیر قابل اثبات انجامیده است... بر اساس تقسیم‌بندی سه‌گانه «خام، پخته و سوخته» زندگی او را در سه دوره بررسی می‌کند ...