لوئیزا شافیا (Louisa Shafia) سرآشپز و نویسنده آمریکایی کتاب های مخصوص آشپزی، اخیرا طی سفر خود به ایران و تحت تاثیر غذاهای ایرانی، در جدیدترین کتاب خود تحت عنوان The New Persian Kitchen (آشپزخانه جدید پارسی) به معرفی و تحسین تعدادی از معروف ترین غذاهای ایرانی پرداخته است.

ته‌دیگ‌
شافیا ته دیگ ایرانی را این چنین توصیف کرده است: «ته دیگ یکی از معروف ترین غذاهای ایرانی از دید خارجی هاست و از محبوبیت بسیار بالایی نیز در بین خانواده های ایرانی برخوردار است. بارها شاهد چرخاندن ظرف ته دیگ برای برداشتن تکه ای از آن بودم... ته دیگ ایرانی ها چیزی شبیه به چیپس سیب زمینی با مزه بسیار خوشایند و یا همچون ذرت بو داده است. ته دیگ همیشه در آخرین لایه از ظروف تهیه و پخت غذای ایرانی (قابلمه) قرار داده می شود و تقریبا تمام ایرانی ها متفق القول هستند که بایستی بافت آن ترد و به رنگ طلایی مایل به قرمز باشد.»

آش رشته
آش رشته در حقیقت یک نوع سوپ غلیظ است که از ترکیب موادی همچون لوبیا، حبوبات، رشته، سبزیجات برگی و معطر (چغندر و اسفناج) تهیه می شود و سپس روی آن را پیش از سرو کردن با کمی پیاز داغ، نعناع داغ و همچنین کشک تزئین می کنند که البته به خوشمزه تر شدن این غذای ایرانی کمک شایانی می کند... آش رشته به دلیل تبرک و تاریخچه زیبایی که در اصالت آن نهفته شده، همیشه در اعیاد و حتی سال نو ایرانی ها پخته می شود و مردم ایران معمولا از این نوع آش برای مسافری که هنوز به سفر نرفته نیز استفاده می کنند و نام آن را "آش پشت پا" می گذارند و هدفشان از پخت چنین غذایی، سلامتی مسافر است.

مرصع پلو
مرصع پلو در حقیقت یک نوع پلوی کاملا رنگین با طعم و مزه ای شیرین است که در تهیه آن از موادی همچون زعفران، بادام، پسته، زرشک، هویج و همچنین مقداری مربای پرتقال، استفاده می شود. در ضمن در آخر به اندازه ناچیزی شکر به آن اضافه می کنند تا بتوانند مزه ترش زرشک ها را در این نوع غذای ایرانی کنترل کنند. مردم ایران از مرصع پلو تنها در مراسم خاص و مهم فرهنگی نظیر عروسی ها استفاده می کنند و اعتقاد جدی دارند که شیرینی این غذای خوش آب و رنگ، سبب بهروزی و شروع یک زندگی سراسر شاد و بانشاط برای زوج های جوان خواهد شد.

زرشک پلو
از آنجا که ایرانیان طرفدار پروپاقرص غذاهایی با طعم و مزه ترش و ملس هستند، زرشک پلو نیز از دیرباز مورد توجه و استقبال شدید آنان قرار داشته و دارد. زرشک پلو غذایی است که همچون مرصع پلو، بیشتر با خورش مرغ سرو می شود. پیش از پخت غذا آشپزهای ایرانی، زرشک ها را خشک می کنند و سپس برنج ترکیب شده با این زرشک ها را با کره می پزند تا هم از معطر شود و هم به نرمی قابل توجهی دست پیدا کند.



باقالی پلو
در فرهنگ غذای ایرانی از برنج به طور کلی به 2 صورت استفاده می شود که یکی ترکیب کردن آن با دیگر مواد غذایی است و به آن پلو می گویند و دیگری برنجی است که با کره و زعفران تهیه می شود و آن را چلو خطاب می کنند. باقالی پلو همانطور که از نامش نیز مشخص است، غذایی ست ترکیبی از برنج و باقالی های خوشمزه که عموما در فصل بهار مورد توجه مردم ایران قرار می گیرد و به دلیل وجود باقالی های تازه در این فصل از سال در ایران می توان گفت ایرانی ها به وفور تا می توانند از این غذای محبوب می خورند. اغلب آشپزان ایرانی باقالی پلو را با گوشت سرو می کنند و گاهی برای بخش گوشتی آن از گوشت بره و استخوان های آن استفاده می کنند. باقالی پلوهای ایران در وهله اول شما را مدهوش ظاهر سبز رنگ و منحصر به فرد خود می کنند و سپس این عطر عجیب و غریب زعفران است که در قالب برنج زعفرانی برای تزئین یک بشقاب باقالی پلو مورد استفاده قرار می گیرد و هنگامی که عطر آن به مشامتان برسد، هوش از سرتان می پرد.

خورش بادمجان
این غذا یکی از محبوب ترین غذا های ایرانی از دید خارجی هاست. ظاهر آن ترکیبی از رنگ های قرمز به دلیل وجود گوجه فرنگی و همچنین زرد براق به خاطر استفاده از زردچوبه است. همیشه بر روی خورش بادمجان شما می توانید با لایه چشم نوازی از روغن مواجه شوید که نشان دهنده پخت کامل خورش در روغن است. مزه اصلی خورش بادمجان باید کمی ترش و حتی تیز باشد و می توان در هنگام پخت به این خورش محبوب ایرانی، مقداری آبغوره و یا آب لیمو اضافه کرد. برای تهیه خورش بادمجان، ایرانی ها ابتدا بادمجان ها را در یک تابه گریل یا سرخ می کنند و سپس آن را در ظرف دیگری قرار داده و به تدریج مواد پخته شده دیگری نظیر پیاز، گوجه فرنگی، ادویه های لازمه و همچنین گوشت گوسفند را به آن اضافه می کنند. فراموش نکنید درصد زیادی از خورش های ایرانی را بایستی با برنج و توسط قاشق میل نمایید که خورش بادمجان یکی از همین موارد است.

خورش قورمه سبزی
از دسته لذیذترین غذاهای ایرانی از دید خارجی ها به شمار می رود و تقریبا در تمامی استان های ایران از طرفداران بسیاری برخوردار است. قورمه سبزی خورشی است که از ترکیب سبزی های عطرآگینی همچون گشنیز، جعفری، تره با مقداری لوبیای قرمز، گوشت گوسفندی و در نهایت چند عدد لیمو عمانی به تعداد کسانی که قرار است آن را میل کنند، طبخ و تهیه می شود و عمدتا از مزه ای ترش مانند برخوردار است. در بخش سبزیجاتی که برای پخت قورمه سبزی مورد استفاده قرار می گیرند، نباید از شنبلیله غافل شد که دارای طعم و مزه ای جادویی و در عین حال ناآشنا برای ما توریست ها و مسافران غربی است. قورمه سبزی از آن دسته غذاهای ایرانی است که مزه و جاافتادگی آن رابطه مستقیمی با زمان پخت آن دارد و هرچه زمان پخت این خورش طولانی‌تر، قطعا مزه آن بهتر و بهتر و بهتر.

خورش فسنجان
فسنجان از قدیمی ترین و حتی می توان گفت باستانی ترین غذاهای ایرانیان در طول تاریخ است. در گذر این همه سال، هنوز اصالت خود را حفظ کرده و قطعا اگر مزه آن بهتر از قبل نشده باشد، بدتر هم نشده! باستان شناسان ایرانی توانسته اند در کاوش های خود به تعدادی از سنگ نوشته ها و همچنین کتیبه های ارزشمند و باستانی در پایتخت سلسله هخامنشی دست پیدا کنند که بر روی تعدادی از این یافته های حکاکی شده، دستور پخت و مواد اولیه آشپزخانه آنان نیز به چشم می خورد و در گوشه ای از این کتیبه ها از موادی همچون گردو، انار و گوشت مرغ نام برده شده است که هر سه اصلی ترین متریال غذایی برای پخت فسنجان محسوب می شوند.

همگردی