بودجه امسال جشنواره داستان انقلاب  به 30 میلیون تومان افزایش می‌یابد. 
  
"محسن مؤمنی شریف" نویسنده و مدیر مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری در گفت‌وگو با فارس ضمن اعلام این خبر گفت: «قرار است بودجه امسال جشنواره داستان انقلاب به 30 میلیون تومان افزایش یابد. در دوره اول بودجه کمتر از این بود و ما هم به همان میزان برای خودمان کار تعریف کرده بویم؛ اما وقتی دوستان وزارت ارشاد اعلام کردند آنها هم مایلند در این امر فرهنگی شراکت داشته باشند، گستره کار را افزایش دادیم ولی عملا چنین اتفاقی نیفتاد. لذا امسال سعی می‌کنیم روی دارایی و توانایی اندک خودمان حساب کنیم تا اگر کسی هم کمکمان نکرد، بعداً شرمنده دوستان و شرکت‌کنندگان نشویم.»

وی تصریح کرد: «قطعا هزینه این دست کارها و اصولاً جشنواره‌ها در ایران بیش از این رقم‌هاست اما در حوزه هنری به خاطر انگیزه غیرمادی مجموعه، معمولاً کارها ارزانتر تمام می‌شود.» مدیر مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری همچنین اظهار داشت: «جشنواره داستان انقلاب، جشن مهم و معناداری است که امیدواریم هر سال برگزار شود. دبیرخانه دومین دوره این جشنواره فعالیتش را آغاز کرده و ما امیدواریم تمامی مراحل آن پیش از بهمن به پایان برسد تا فرصت مناسبی برای پرداختن به آن باشد.»

وی در پاسخ به این پرسش که چرا قرار است دومین جشن داستان انقلاب قبل از بهمن ماه برگزار شود بیان داشت: «بهمن اوج شلوغی کارهای فرهنگی پرطمطراق و تراکم اخبار سیاسی است معمولا در این میان کارهای بی‌ادعایی مانند جشنواره داستان انقلاب فدا می‌شوند به همین دلیل جشنواره دوم در اواخر آذر و یا دی ماه سال جاری برگزار خواهد شود تا فرصتی برای نقد این جشنواره فراهم شود.»

نویسنده رمان «ماه و بلوط» در مورد فرمایشی شدن جشنواره‌های این چنینی عنوان کرد: «جشن داستان انقلاب نمی‌تواند فرمایشی باشد زیرا ما نه آنقدر قدرت داریم که به کسی فرمان برانیم و نه آنقدر وضعمان خوب است که کسی را تطمیع کنیم! بلکه ما با برگزاری چنین برنامه‌هایی یک وظیفه مغفول مانده‌ای را به نویسندگان و هنرمندانمان یادآوری می‌کنیم و آن این که در همین عمر خودمان اتفاقی در این سوی آب افتاد که دنیایی را تحت تأثیر خود قرار داد و طرحی دیگر در جهان انداخت؛ به گمان ما آیندگان در این باره از ما انتظاراتی خواهند داشت و اگر در این‌باره کوتاهی کنیم، ما را نخواهند بخشید.»

وی با اشاره با حمایتی که شایع است مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری چند سالی است از داستان انقلاب می‌کند، تصریح کرد: «به عنوان یک نویسنده نمی‌توانم ادعا کنم حمایتی در کار است بلکه فرقی که ما با ناشران دیگر داریم این است که، علاوه بر کمک‌های فکری و ارائه اطلاعات تاریخی به مؤلفان، حق‌التألیف چاپ‌های اول را زودتر از معمول به آنان می‌پردازیم.»

مؤمنی با اشاره به بحث انگ سفارشی‌نویسی که گاهی به نویسندگان ارزشی زده می‌شود، گفت: «این نوع انگ زدن‌ها هم از دیگر هنرهای روشنفکری بیمار ماست که معمولاً تقصیر خودش را با متهم کردن دیگران جبران می‌کند! اولاً سفارش‌نویس یعنی کسی که برای پول می‌نویسد نه برای عقیده. خوشبختانه برای کسانی که به خاطر اعتقاداتشان جان خود را به دست گرفته‌اند و با مهماجمان وطن جنگیده‌اند، چنین چیزهایی نمی‌چسبد! ثانیاً، در عالم حرفه‌ای اصلا بحث کار سفارشی و غیرسفارشی نداریم و اگر نویسندگان ما حرفه‌ای شوند این بحث‌ها بی‌معنی خواهد بود. در دنیایی که نویسندگان بزرگش برای خاندان‌های بزرگ و سیاستمداران نه خیلی خوشنام زندگینامه داستانی می‌نویسند و یا کارگردانان بزرگ برای تجلیل گردانندگان سرمایه‌دار کمپانی‌های اقتصادی فیلم‌های آنچنانی می‌سازند، نوشتن از انقلاب اسلامی و شهیدان سرافراز ما، افتخار بزرگی است که نصیب هر کسی نمی‌شود.» 

مشاوران رسانه‌ای با شعار «محصول ما شک است» می‌کوشند ابهام بسازند تا واقعیت‌هایی چون تغییرات اقلیمی یا زیان دخانیات را زیر سؤال ببرند. ویلیامسن در اینجا فلسفه را درگیر با اخلاق و سیاست می‌بیند: «شک، اگر از تعهد به حقیقت جدا شود، نه ابزار آزادی بلکه وسیله گمراهی است»...تفاوت فلسفه با گفت‌وگوی عادی در این است که فیلسوف، همان پرسش‌ها را با نظام‌مندی، دقت و منطق پی می‌گیرد ...
عوامل روان‌شناختی مانند اطمینان بیش‌ازحد، ترس از شکست، حس عدالت‌طلبی، توهم پولی و تاثیر داستان‌ها، نقشی کلیدی در شکل‌گیری تحولات اقتصادی ایفا می‌کنند. این عوامل، که اغلب در مدل‌های سنتی اقتصاد نادیده گرفته می‌شوند، می‌توانند توضیح دهند که چرا اقتصادها دچار رونق‌های غیرمنتظره یا رکودهای عمیق می‌شوند ...
جامعیت علمی همایی در بخش‌های مختلف مشخص است؛ حتی در شرح داستان‌های مثنوی، او معانی لغات را باز می‌کند و به اصطلاحات فلسفی و عرفانی می‌پردازد... نخستین ضعف کتاب، شیفتگی بیش از اندازه همایی به مولانا است که گاه به گزاره‌های غیر قابل اثبات انجامیده است... بر اساس تقسیم‌بندی سه‌گانه «خام، پخته و سوخته» زندگی او را در سه دوره بررسی می‌کند ...
مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...