موزه کودکی ایرانک با حضور فعالان حوزه کودک و قصه گویان مشهور، در ساختمان گنجینه سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران افتتاح شد، موزه ای که مخاطبان بزرگسال و کودک را همزمان درگیر روزگار کودکی می کند. برای یکی دیروز و برای دیگری امروز.

به گزارش روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، موزه کودکی ایرانک، نمایشگاه _ موزه ای یک ساله است که در ساختمان گنجینه سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران برای آشنایی دوستداران فرهنگ کودکی راه اندازی شده است تا ضمن آشنایی با جلوه‌های گوناگون تاریخ و فرهنگ کودکی ایران با اهمیت و ضرورت وجود موزه همیشگی و پایدار برای کودکان سرزمین ما ایران آشنا شود و از این ایده پشتیبانی کنند.

این نمایشگاه _ موزه بر پایه نگرش موزه‌های روایتی، هم کنشانه آرایش شده است که مخاطب بخشی از فضای موزه به شمار می‌رود در پیوند با پدیدار ها و روایت های آن.

نمایشگاه - موزه کودکی ایرانک، با روایت‌های کودک در متن های اسطوره ای و حماسی ایران مانند نقش کودک در شاهنامه و مینیاتورهای سده‌های میانی تاریخ ایران و متن هایی برجسته همانند روایت موش و گربه ادامه پیدا می‌کند تا با فرهنگ مکتب خانه ای می رسد و پس از آن روند نوگرایی در آموزش و پرورش و فرهنگی کودک را باز می گوید.

همچنین در بخشی دیگر از این مجموعه زیست افزارهای کودکی مانند ننوها و گهواره ها و بازی افزارهای کودکان تا کتاب‌های آنها، همچنین تصویرگران شاعران و نویسندگان پیشگام فرهنگ کودکی در میان قوم ها و آهنگ های گوناگون ایرانی مانند زرتشتیان و ارامنه به نمایش گذاشته شده است.

چگونگی زیست و پوشاک کودک در دوره‌های تاریخی مشخص مانند قاجار و پهلوی اول و دوم از دیگر بخش های این نمایشگاه موزه است. نمایش های سنتی ایران و عروسکهای آنها, نمایش سایه و .... روایت های جانداری هستند که مخاطبان بزرگسال و کودک را همزمان درگیر روزگار کودکی می کنند. برای یکی دیروز و برای دیگری امروز.

نمایشگاه _ موزه کودکی ایرانک، به سبب تنگنای جا تنها بخش هایی از ایده موزه کودکی اصلی را در خود جای داده است. بخش ورودی این موزه از سمت راست آغاز می‌شود و به نخستین نشانه‌های تاریخ و فرهنگ کودکی در سرزمین پهناور ایران اختصاص دارد، نقش کودک بر سنگ نگاره ها و بازی افزارهای آنها به همراه کهن‌ترین اثر بازمانده از فرهنگ کودکی افسانه «درخت آسوریک» در این بخش نمایش داده شده است.

موزه کودکی ایرانک، با همکاری سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران و به همت موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان و با حمایت مالی شرکت عمران آذراستان و عطاردیان در ساختمان گنجینه سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران برپا شده است، از مرداد 98 تا خرداد 99 طی روزهای یکشنبه تا جمعه 10 صبح الی 9 شب به نشانی تهران، بزرگراه حقانی (شرق به غرب)، نبش خیابان کوشا، روبروی ورزشگاه شهید کشوری، ساختمان آرشیو ملی، سالن گنجینه پذیرای بازدیدکنندگان است.

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...