شماره‌ نوروزی مجله‌ «وزن‌دنیا» ویژه صدسالگی احمد شاملو منتشر شد.

وزن دنیا 35

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، شماره‌ سی‌وپنجم مجله‌ «وزن‌دنیا» با پرونده‌ای درباره‌ میراث احمد شاملو ۱۰۰ سال پس از تولد و ۲۵ سال پس از مرگ او، بازخوانی کارنامه‌ تریستان تزارا از سرآمدان مکتب دادا و با هدیه‌ نوروزی وزن‌دنیا شامل ۱۵ پرتره‌ اختصاصی از احمد شاملو به قلم بهزاد شیشه‌گران منتشر شد.

در این شماره‌، از ۴۴ شاعر معاصر، شعر منتشر شده است. همچنین در بخش کارگاه وزن دنیا، نمونه‌هایی از آثار شاعران نوخاسته درج شده است.

در بخش «تعریف و تبصره» شماره‌ ۳۵، در پرونده‌ای مفصل به این پرسش پرداخته‌ شده که ۱۰۰ سال پس از تولد و ۲۵ سال پس از مرگ، میراث شاملو برای شعر امروز چیست؟ بهزاد خواجات در یادداشتی به این پرسش پاسخ داده که از شاملو در ما و بر ما چه مانده است؟ محمد آزرم در یادداشتی به دستاوردهای فرمی شعر شاملو به عنوان میراث او پرداخته است. علی ثباتی نیز در یادداشتی به این پرسش پرداخته که تاریخ‌آگاهیِ شعر شاملو می‌تواند امروز پاسخی برای بحران دامن‌گیرِ تاریخمندی شعر مدرن بیابد؟

مشیت علایی در پاسخ به سوالات صابر محمدی به این موضوع پرداخته‌ که احمد شاملو چطور در حیات پس از مرگش، بارها به صحنه‌ شعر سیاسی بازگشته است؟ محمدحسین دلال‌رحمانی نیز در یادداشتی به این پرسش پرداخته‌ که آیا حیاتِ نابهنگام و ترکِ گفت‌وگو با گذشته‌ تاریخی، میراثِ شاملو برای شعر امروز است؟ همچنین با مسعود خیام، درباره‌ مواجهه با شعر شاملو، ۲۵ سال پس از مرگ او گفت‌وگو شده است.

در بخش دیگری از این پرونده به این پرسش پرداخته‌ شده که تلاش‌ها برای انتقالِ میراثِ شعری احمد شاملو به نسل امروز تا چه حد موفق بوده است؟ نویسندگان این بخش شوکا حسینی و الهام میزبان هستند. در انتهای این پرونده، ۱۵ پرتره از احمد شاملو به روایت بهزاد شیشه‌گران منتشر شده است.

در بخش در دوردست این شماره، در پرونده‌ای با عنوان «مرد تقریبی»، به بازخوانی کارنامه‌ تریستان تزارا از سرآمدان مکتب دادا پرداخته‌ شده است. بابک تبرّایی یادداشتی را با عنوان «چرا باید تزارا بخوانیم» به رشته‌ تحریر درآورده و بخشی از شعر «مرد تقریبی» نوشته‌ تریستان تزارا را ترجمه کرده است. همچنین وزن‌دنیا به طور اختصاصی با سارا بِی چِنگ، استاد دانشگاه یورک درباره‌ جایگاه تزارا در جنبش دادا به گفت‌وگو پرداخته‌ است. ماریوس هنتا، استاد دانشگاه گوتنبرگ نیز در یادداشتی اختصاصی با عنوان «ماجراجویی در آرشیو آوانگاردیسم» اهمیت مانیفست دادا را بازخوانی کرده است.

سرمقاله‌ این شماره توسط پوریا سوری، با عنوان «جا نمی‌زنیم» به موضوع لشکرکشی مجازی در تخطئه‌ میراث ادبی ایران و ضرورت مقابله با این پدیده به رشته‌ تحریر درآمده است.

شماره‌ ۳۵ «وزن‌دنیا»، در ۲۰۰ صفحه و با قیمت ۳۰۰ هزار تومان در کتاب‌فروشی‌ها و کیوسک‌های مطبوعاتی معتبر در دسترس مخاطبان شعر است. این مجله زیر نظر شورای سردبیری شامل پوریا سوری، صابر محمدی و میترا فردوسی منتشر می‌شود.

................ هر روز با کتاب ................

جامعیت علمی همایی در بخش‌های مختلف مشخص است؛ حتی در شرح داستان‌های مثنوی، او معانی لغات را باز می‌کند و به اصطلاحات فلسفی و عرفانی می‌پردازد... نخستین ضعف کتاب، شیفتگی بیش از اندازه همایی به مولانا است که گاه به گزاره‌های غیر قابل اثبات انجامیده است... بر اساس تقسیم‌بندی سه‌گانه «خام، پخته و سوخته» زندگی او را در سه دوره بررسی می‌کند ...
مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...