برندشدن رویا نیست | هم‌میهن
برندسازی اصیل به مفهوم خلق نسخه بهتر از خودمان، تلاشی مستمر است برای تبدیل شدن به آنچه هویت برگزیده قابل تمایز از انسان شناخته می‌شود. تلاش نه‌فقط برای موفق شدن بلکه فردِ باارزشی بودن و بیرون‌زدنی مبتنی بر خیر از چارچوب‌های معمول عصر خود. کتاب «نام‌ها از کجا می‌آیند» با قلم و تحقیق حسین گنجی در شهریورماه ۱۴۰۳ در انتشارات سیمای شرق، اثری ارزشمند در حوزه برندسازی شخصی به‌ویژه برای هنرمندان ایرانی است. نویسنده در این کتاب با رویکردی تحلیلی و جذاب، به بررسی برند شخصی چندین هنرمند شاخص ایرانی پرداخته و نشان می‌دهد که چگونه برند شخصی این افراد از عمق وجودشان، یعنی اصالت، باورها، عادات و ارزش‌هایشان سرچشمه می‌گیرد.
انتخاب حسین گنجی در قلمرو فرهنگ و هنر برای موضوع برندینگ، علاوه بر اینکه حوزه تخصصی و تلاش‌های سالیان مدید اوست، شاید از این جهت حائز اهمیت مضاعف است که ازجمله ضرورت‌ها و میادینی است که بسامدهای متناقض و متفاوتی از نام و برند در آن به چشم می‌خورد. حتی برند ایرانی در آن، سوار بر امواجی متلاطم از معیارهای گاه ضدفرهنگ و حیات ایرانی است تا جایی که «اقتصاد توجه» در شبکه‌های مجازی امروزین، «بدنامی به از گمنامی» را کم رواج نداده است.
این مطالعه نام نیکِ افرادی را مورد خوانشی متفاوت قرار می‌دهد که علاوه بر اعتبار، عملکرد و پایبندی‌شان به صفاتی نیک، شایستگی و تطابقات فرهنگی‌شان به آنچه ایرانی نامیده می‌شود، تاثیرات اجتماعی، فرهنگی، ملی و فراملی به‌همراه داشته است و آن را «فضیلت اجتماعی» می‌نامند. سعی او در مطالعه افرادی است که اقبال هم‌عصری با ایشان را داریم و در قید حیات هستند تا از آنان بیشتر بیاموزیم؛ نیک‌نامانی همچون؛ ایران درودی، ژاله آموزگار، شفیعی کدکنی، محمدرضا شجریان، ابراهیم گلستان، هوشنگ ابتهاج، محمدعلی موحد، کامبیز درمبخش، محمد احصایی، بهرام بیضایی، مصطفی ملکیان، هادی خانیکی، رضا داوری و محمود سریع‌القلم.
نویسنده، شخصیت برندهای ایرانی را در جوهره‌ای از لیاقت، اتکاپذیری، هوشمندی و جریان‌سازی تحلیل می‌کند. این‌ها را داشتن هدف و ایستادگی برای آنها می‌خواند به‌طوری‌که مهمترین رویکردهایی را که در هر نامی در پی کاوش آن است، می‌توان به‌طور خلاصه این‌گونه طرح کرد:
۱ـ ارزش‌ها، عنصر حیاتی برند شخصی هستند. ارزش‌های شخصی، همانی‌اند که مردم را با شما ارتباط می‌دهند و به برند شخصی استحکام و پایداری می‌بخشند. البته ممکن است در طی زمان با آگاهی بیشتر تغییراتی از جنس رشد در آن ارزش‌ها رخ دهد.
۲ـ برند شخصی ریشه در اصالت دارد. نویسنده با تحلیل برندهای شخصی هنرمندان مختلف به این نتیجه می‌رسد که یک برند شخصی قوی و پایدار، زمانی شکل می‌گیرد که از خاستگاه اصالت و دارایی‌های ذاتی فرد آمده باشد. به عبارت دیگر، برند شخصی باید بازتابی صادقانه از هویت و شخصیت هنرمند باشد.
۳ـ تلاش و استمرار، جان‌مایه‌ی برند شخصی است. برندسازی راه بلند دوست‌داشتنی و ثمره پشتکار در آن مسیری است که در آن متفاوت و خوبید.
۴ـ عادات، شکل‌دهنده برند شخصی هستند. عادات روزانه و رفتاری هنرمندان، به‌مرور زمان به بخشی از برند شخصی آنها تبدیل می‌شوند. این عادات می‌توانند از نحوه لباس پوشیدن و صحبت کردن تا شیوه کار و تعامل با دیگران را شامل شوند و به‌عبارتی دیگر همین عادات، شخصیت و چهره‌ای کاریزما به الگوها می‌بخشد.
در اینجا شاید این پرسش مطح شود که چرا این کتاب برای هنرمندان و نخبگان ایرانی اهمیت دارد؟ در پاسخ می‌توان گفت این کتاب با تمرکز بر روش و نه هدف، نقشه راهِ رسیدن به طرحی شخصی اما تاثیرگذار از نام را نشان می‌دهد و مسیرهای طی‌شده ابربرندهای فرهنگ و هنر معاصر ایران‌زمین را با خوانشی معاصر نیز ارائه می‌دهد. این کتاب با تمرکز بر هنرمندان ایرانی، مفهوم برندسازی شخصی را به‌طور کامل بومی‌سازی کرده و آن را در چارچوب فرهنگی و اجتماعی ایران قرار می‌دهد. همچنین این کتاب به هنرمندان جوان نشان می‌دهد که دستیابی به یک برند شخصی قوی و پایدار، رویا نیست و با تلاش و برنامه‌ریزی، وفاداری به اصالت خود به‌جای تقلید از دیگران و تمرکز بر نقاط قوت و ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود با صبوری به‌دست‌آمدنی است.
درمجموع کتاب «نام‌ها از کجا می‌آیند؟»، راهنمایی جامع و کاربردی برای هنرمندان ایرانی است که به دنبال ساختن یک برند شخصی قوی و ماندگار هستند. مطالعه‌ی این تألیف به هنرمندان، کارآفرینان حوزه هنر و علاقه‌مندان به برندسازی شخصی به‌خصوص دغدغه‌مندان جغرافیای فرهنگی هنری ایران توصیه می‌شود تا شاید چراغ فروزانی باشد برای نیک‌زیستی و نیک‌نامی در جهان تنیده به زشتی‌های عریان.
................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............
