انتشارات نیستان کتاب «فیل‌ هوا کردن» را به قلم لیلا اسدیان و در 24 صفحه برای مخاطب کودک و نوجوان  منتشر کرد.

به گزارش مهر، کتاب «فیل هوا کردن» داستانی است در ستایش خوشی های ساده و کوچک زندگی. کتابی که با لحن صمیمانه خود از زبان راوی کودک، شادی های دست یافتنی و اغلب، فراموش شده را به نمایش می گذارد و به مخاطب هفت تا ده ساله ی کمی تا قسمتی پرتوقع امروز، با زبان بی زبانی می گوید که می توان بدون سوار هواپیما شدن هم، لذت از بالا دیدن زمین را تجربه کرد. می پرسید چگونه؟ شخصیت های خلق شده توسط خانم «لیلا اسدیان» در جلد نخست مجموعه قصه‌های آبدار، راه حل ساده و خیال انگیز این مسئله به ظاهر پیچیده را کشف کرده‌اند.

«فیل هوا کردن» داستان خانواده ی معمولی پنج نفره ایست: پدری خسته از کار روزانه که بعد از برگشتن از اداره، ساعت ها روی مبل دراز می کشد و سه بچه که دوست دارند در تپه ی پارک، بادبادک هوا کنند. اما به قول مادر، بلند کردن او از روی مبل، مثل فیل هوا کردن است.

 راوی خردسال کتاب، مثل بیشتر بچه ها، معنای این ضرب المثل را نمی داند و نویسنده کوشیده تا طی اتفاقاتی ساده، مفهوم را منتقل کند. تلاش او برای آشنایی بچه ها با بخشی کوچک اما مهم از ادبیات عامه، جالب توجه است. بخصوص که مخاطب، توضیحی سرراست و حاضر، آماده را در متن نمی بیند و باید با استنتاج منطقی شخصاً آن را دریابد. البته، تصاویر کتاب هم، به کمک فرآیند درک میآیند.

نقاشیها کارکرد دیگری نیز دارند. تصویرگر اثر، خانم «مریم حسنی» با استفاده از رنگ های سرد و طیف خاکستری، یکنواختی زندگی بچه ها را نشان داده است. فضای خانه و لباس بچه ها، نشان از زندگی طبقه ی متوسط در دهه های قبل دارد. وقتی که سطح زندگی و توقعات  مردم فرق می کرد، امکانات به اندازه ی حالا در اختیار کودکان نبود و آنها بدون تلویزیون، تبلت و کلاسهای گوناگون، تابستان را سپری می کردند و به سادگی امکان داشت با دیدن خانواده ای که به پارک می روند، به حال شان غبطه بخورند.

کارگروهی تصویرگر و نویسنده، به شکل هوشمندانهای به بچه ها نشان میدهد که از چه امکانات متنوعی برخوردارند و چگونه میتوانند از قهرمانان کتاب، راه شاد بودن و استفاده از حداقل امکانات برای بیشترین بهره وری و لذت بردن از زندگی را بیاموزند.

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...