مجموعه «تئاتر، تماشا و نگاه برانگیخته از منظری اروپایی» [The show and the gaze of theatre : a European perspective] نوشته اریکا فیشر لیشته [Erika Fischer-Lichte] با ترجمه سارا رسولی‌نژاد و مهدی مشهور توسط نشر افق منتشر و راهی بازار نشر شد.

تئاتر، تماشا و نگاه برانگیخته از منظری اروپایی» [The show and the gaze of theatre : a European perspective]  اریکا فیشر لیشته [Erika Fischer-Lichte]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، اریکا فیشر لیشته نویسنده «تئاتر، تماشا و نگاه برانگیخته از منظری اروپایی» می‌گوید برای مطالعه‌ یک فرهنگ، شاید هوشمندانه باشد که سراغ تئاترش برویم و به مطالعه‌ تئاتر و رابطه‌اش با دیگر ژانرهای پرفومنس فرهنگی بپردازیم. جای تعجب نیست که تئاتر، به عنوان ژانری خاص از پرفورمنس فرهنگی، منظری برای بیان دیدگاه‌ها و امکانی برای سایر رویکردهای بین رشته‌ای در مطالعات فرهنگی فراهم می‌آورد. تا پایان قرن هجدهم، تمرکز تئاتر بر شخصیت‌های روی صحنه و ارتباطات میان آنها بود، با شروع قرن نوزدهم این توجه به روابط بین صحنه و تماشاگر معطوف شد و در آغاز قرن بیستم ساختار تبادلات تئاتری در اروپا به‌کلی دچار تغییرات اساسی شد.

این‌پژوهشگر می‌گوید تئاتر به‌عنوان ژانری خاص از مقوله‌ پرفورمنس فرهنگی، همان‌ویژگی‌های اساسی سایر اجراهای فرهنگی‌اجتماعی اعم از مراسم و تشریفات، جشن‌ها، جشنواره‌ها، بازی‌ها، مسابقات ورزشی، جلسات سیاسی، کمپین‌های انتخاباتی، نمایش‌های سیرک‌، نمایشگاه‌‏های استعماری، سخنرانی‌ها، کنسرت‌ها و غیره را دارد. بنابراین شاید هوشمندانه باشد برای مطالعه‌ یک فرهنگ، سراغ تئاتر آن فرهنگ برویم و به مطالعه‏ تئاتر و رابطه‌اش با دیگر ژانرهای پرفورمنس فرهنگی بپردازیم.

نکته مهم درباره رویکرد مجموعه سه‌جلدی پیش رو، پرداختن به تاریخ تئاتر نیست بلکه تحلیلی از تاریخ است که به نظریه می‌رسد. فیشر لیشته در این‌مجموعه، مساله تئاتر و ورود صداهای دیگر به آن را کند و کاو می‌کند. در ابتدای امر هم تئاتر اروپا را از منظر داخلی می‌کاود؛ زمانی که اروپاییان خود را صدای غالب جهان و کارشان را ایده ناظر بر تمامی ایده‌ها می‌دانستند.

عناوین «تئاتر، تماشا و نگاه برانگیخته از منظری اروپایی» با شماره‌های یک تا سه نامگذاری شده‌اند. هر کتاب تعدادی فصل را در بر می‌گیرد و هر فصل هم درباره موضوعاتی است که مرز تئاتر را از دیگر رسانه‌ها، اشکال هنری، پرفورمنس‌های فرهنگی، نهادها و زندگی روزمره در فرهنگ غربی قرن بیستم جدا می‌کند. در قرن بیستم اصطلاح تئاتر معانی متفاوتی به خود می‌گیرد. مبادلاتی که بین انواع رسانه‌ها، اشکال هنری، پرفورمنس‌های فرهنگی، نهادها، زندگی روزمره و تئاتر رخ می‌دهند، در حال تغییر مفهوم تئاترند. نظر اریکا فیشر لیشته این است که پرداختن به مفهوم تحول‏‌یافته تئاتر، به‌شکل دقیقی از تحقیقات میان‏‌رشته‌ای نیاز دارد که شامل سه‌مفهوم متفاوت و در‏عین ‏حال مرتبط به تئاتر است: تئاتر به‌‏عنوان یک شکل هنری، تئاتر به‌‏عنوان یک ژانر فرهنگی و تئاتر به‏‌عنوان یک رسانه.

لیشته در ۳ کتاب پیش رو، از تئاترهای غیرغربی یعنی ژاپن و چین و آفریقا شروع می‌کند. جلد اول مجموعه پیش‌رو به تاریخ اختصاص دارد، جلد دوم نمونه‌های مختلف را با رویکرد تحلیلی بررسی می‌کند و جلد سوم هم دربرگیرنده نظریه‌ها و تحلیل‌های تاریخی از نگاه متفکران است.

جلد اول مجموعه در برگیرنده بخش اول کتاب یا مجموعه «تئاتر، تماشا و نگاه برانگیخته از منظری اروپایی» است که «تئاتر به مثابه فرهنگ» نام دارد. این‌بخش هم ۵ فصل را با این‌عناوین شامل می‌شود: «تئاتر و فرایند متمدن‌شدن»، «کشف تماشاگر»، «از تئاتر به تئاتریّت»، «قوانین بازی چه هستند؟» و «زیبایی‌شناسی گسست و تعلیق».

در قسمتی از جلد اول این‌مجموعه می‌خوانیم:

«به خود نگاه کردن بازیگر نوعی بیگانه‌سازی ساختگی و هنرمندانه است که مانع از غرق شدن تماشاگر در شخصیت‌های نمایش شده و به این‌ترتیب میان او و اتفاقات نمایش فاصله شگرفی ایجاد می‌کند. بازیگر می‌تواند اتفاقات پرشور و نیز احساسات شدید را به نمایش بگذارد بی‌آنکه نمایش را پرآب‌وتاب کند. مثلا جایی که یکی از شخصیت‌ها به‌شدت خشمگین است بازیگر رشته‌ای از موهایش را بین دو لب گذاشته و گاز می‌گیرد. این‌کار شبیه آیین کلیساست و نمودی آیینی دارد که در آن احساسات شدید فوران نمی‌کنند. اما با این‌کار هنرمند نشان می‌دهد که این‌شخصیت از او جداست و او در حال بازنمایی است. او این‌کار را به شکلی هنرمندانه با به نمایش گذاشتن نشانه‌هایی از شرایط عاطفی انجام می‌دهد. بازنمایی مهارشده از احساسات شخصیت به این‌حقیقت اشاره دارد که هنرمند یقینا با شخصیتی که به تصویر می‌کشد فاصله دارد.»

شگفت‌زدگی آن‌ها از رویارویی با فرهنگ‌های غیراروپایی فقط به هنرمندان تئاتر محدود نمی‌شد. این‌مواجهه میان تمام آوانگاردیست‌های آن‌دوره رایج بود: در شعر، رمان، نقاشی و مجسمه‌سازی. در اینجا شاید نیاز به توضیح بیشتری باشد. برای مثال، جیمز جورج فریزر در سال ۱۸۹۰ کتاب شاخه زرین: پژوهش تطبیقی در باب دین را در دو جلد منتشر کرد که البته تا سال ۱۹۳۶ به سیزده جلد رسید. فریزر در این‌کتاب آیین‌های متنوعی از فرهنگ‌های مختلف را در کنار هم گردآوری کرد تا تفاوت‌ها و شباهت‌های قابل توجه بین افکار و آداب و رسوم ملل دیگر را با شیوه‌ها و نهادهای فرهنگ اروپایی نشان دهد.

کتاب‌های این‌مجموعه با شمارگان ۵۰۰ نسخه و قیمت ۱۵۰ هزار تومان منتشر شده‌اند.

................ هر روز با کتاب ................

هنر |
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...
معلمی بازنشسته که سال‌های‌سال از مرگ همسرش جانکارلو می‌گذرد. او در غیاب دو فرزندش، ماسیمیلیانو و جولیا، روزگارش را به تنهایی می‌گذراند... این روزگار خاکستری و ملا‌ل‌آور اما با تلألو نور یک الماس در هم شکسته می‌شود، الماسی که آنسلما آن را در میان زباله‌ها پیدا می‌کند؛ یک طوطی از نژاد آمازون... نامی که آنسلما بر طوطی خود می‌گذارد، نام بهترین دوست و همرازش در دوران معلمی است. دوستی درگذشته که خاطره‌اش نه محو می‌شود، نه با چیزی جایگزین... ...