شورای کتاب کودک پس از اتمام روند داوری، آثار برگزیده و شایان تقدیر سال ۱۴۰۰ را در شش بخش معرفی کرد.

فهرست برترین کتابهای کودک و نوجوان در سال ۱۴۰۰ به انتخاب شورای کتاب کودک

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، از بین آثار بررسی‌شده توسط ۱۲ گروه بررسی، ۱۷ اثر به عنوان برگزیده و ۲۳ اثر به عنوان شایان تقدیر، پیشنهاد شدند و در نهایت از بین این آثار، ۱۸ اثر عنوان برگزیده و ۱۱ اثر عنوان شایسته تقدیر را به خود اختصاص دادند.

این لیست در شش بخش، شامل «داستان»، «دانش اجتماعی، زندگینامه، علوم»، «هنر، بازی، سرگرمی»، «تصویر»، «خردسال» و «شعر» معرفی شد و به کتاب‌های برگزیده لوح و نشان «ماهی سیاه کوچولو» و به کتاب‌های شایان تقدیر «لوح تقدیر» اهدا می‌شود.

کتاب‌های برگزیده داستان:

«در یک ظهر داغ تابستان دختری از بصره آمد» نویسنده جمشید خانیان. افق.
«کمی تا قسمتی معمولی» مترجم محبوبه نجف‌خانی. افق.
«قصه‌گوی جنگل سیاه» مترجم محمد عباس‌آبادی. نشر پرتقال.

کتاب‌های شایان تقدیر داستان‌:
«سیمرغ: برگرفته از منطق الطیر عطار نیشابوری» نویسنده مرجان فولادوند. انتشارات مدرسه.
«ریمی» مترجم شیدا رنجبر. ایران‌بان.
«زمین سیاره‌ای آبیست» مترجم آویشن امین صالحی. نشر پرتقال.
«ساده، مثل پرواز» مترجم نغمه یزدان‌پناه. نشر پرتقال.
«فیل» مترجم حشمت السادات میرعابدینی. نشر چشمه.

کتاب‌های شایان تقدیر دانش اجتماعی زندگینامه و علوم:
«آدم بزرگ‌ها هیچ وقت این کارها را نمی‌کنند» مترجم رضی هیرمندی. افق.
«خداحافظ، دوست من! سلام، دوست من!» مترجم رضی هیرمندی. نشر پرتقال.

کتاب‌ برگزیده شعر:

«شعر سفارشی» اثر افسانه شعبان‌نژاد. لوپه‌تو.

کتاب‌ شایان تقدیر شعر:
«اگر درخت‌ها پای رفتن داشتند» اثر کمال شفیعی. نشر گویا.

کتاب‌های برگزیده جایزه تصویر:

«جادوی خواب» تصویرگر مهسا هدایتی. انتشارات فاطمی.
«ضحاک ماردوش» تصویرگر نوشین صفاخو. انتشارات مدرسه.
«وقت قارقار» تصویرگر مریم طهماسبی. انتشارات فاطمی.

آماده باش هلولا!

کتاب‌های شایان تقدیر جایزه تصویر:
«آماده باش هلولا!» تصویرگر افسانه صانعی. انتشارات فاطمی.
«دختر انار» تصویرگر ندا راستین‌مهر. موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان.

کتاب‌ برگزیده خردسال:

«این بابای منه!» مترجم سارا یوسف‌پور. موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان.

کتاب‌ شایان تقدیر هنر بازی و سرگرمی:
«مربع خوشحال» مترجم پیام ابراهیمی. نشر پرتقال.

بررسی آثار پیشنهادی گروه‌های بررسی در سال ۱۴۰۰، به وسیله ۳۹ داور متشکل از ۲۵ داور از شورای کتاب کودک و ۱۴ داور خارج از این نهاد، انجام شده است.

که واقعا هدفش نویسندگی باشد، امروز و فردا نمی‌کند... تازه‌کارها می‌خواهند همه حرف‌شان را در یک کتاب بزنند... روی مضمون متمرکز باشید... اگر در داستان‌تان به تفنگی آویزان به دیوار اشاره می‌کنید، تا پایان داستان، نباید بدون استفاده باقی بماند... بگذارید خواننده خود کشف کند... فکر نکنید داستان دروغ است... لزومی ندارد همه مخاطب اثر شما باشند... گول افسانه «یک‌‌شبه ثروتمند‌ شدن» را نخورید ...
ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...