سید رحیم حسینی با بازنویسی «اخلاق ناصری» در قالب کتاب «تحریر اخلاق ناصری» سعی کرده فهم این کتاب را برای عموم تسهیل کند.

تحریر اخلاق ناصری

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، «اخلاق ناصری»، اثری است از خواجه نصیر الدین طوسی، به زبان فارسی و یکی از مهم‌ترین رساله‌های حکمت عملی در دوره اسلامی که در سال ۶۳۳ ق، نوشتن آن به پایان رسیده‌است.

این کتاب که به درخواست ناصرالدین عبدالرحیم‌بن‌ابی‌منصور محتشم، حاکم نزاریان اسماعیلی در قُهستان نوشته و از همین رو «اخلاق ناصری» نامیده شده، درباره اخلاق فردی، اجتماعی و خانوادگی است و بخش‌هایی از آن ترجمه و تحریر کتاب تهذیب الاخلاق نوشته ابوعلی مسکویه است.

روش کتاب در پرداختن به مسائل اخلاقی، روش عقلی-تحلیلی است و از جایگاه طبیب، برای سلامت جان و دور کردن بیماری‌های روحی از آن، سخن می‌گوید. راه‌های حفظ سلامت نفس و معالجه امراض آن، بیان مراتب سعادت، تدبیر اموال و اولاد، فضیلت محبت و صداقت و نیز آداب حکومت‌داری و معاشرت با مردم، بخش‌هایی از مطالب کتاب اخلاق ناصری است. عناوین فصول سه‌گانه کتاب عبارت است از: «مبادی و مقاصد تهذیب اخلاق»، «تدبیر منزل» و «سیاست مدنیه».

سید رحیم حسینی سعی کرده با بازنویسی متن این کتاب کهن، فهم آن را برای عموم تسهیل کند. وی در ابتدای کتاب «تحریر اخلاق ناصری» با اشاره به فواید، حکمت‌ها و نکات «اخلاق ناصری» که باعث شده مورد توجه فرهیختگان باشد، می‌نویسد: «مخاطبین عام به علت مشکل بودن فهم متن و انشاء آن، از بهره‌های این اثر محروم مانده‌اند، از این رو بر آن شدیم تا با تحریری نو و بازنویسی فصل‌های گوناگون آن و انجام اصلاحات و توضیحات لازم، دسترسی عموم به مطالب آن را فراهم سازیم.»

«تحریر اخلاق ناصری»، نوشته خواجه نصیرالدین طوسی و با تحریر سید رحیم حسینی، در 303 صفحه، با شمارگان 1000 نسخه و با قیمت 65000 تومان، به‌تازگی توسط شرکت چاپ و نشر بین‌الملل روانه بازار شده‌است.

................ هر روز با کتاب ...............

پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...
در کشورهای دموکراتیک دولت‌ها به‌طور معمول از آموزش به عنوان عاملی ثبات‌بخش حمایت می‌کنند، در صورتی که رژیم‌های خودکامه آموزش را همچون تهدیدی برای پایه‌های حکومت خود می‌دانند... نظام‌های اقتدارگرای موجود از اصول دموکراسی برای حفظ موجودیت خود استفاده می‌کنند... آنها نه دموکراسی را برقرار می‌کنند و نه به‌طور منظم به سرکوب آشکار متوسل می‌شوند، بلکه با برگزاری انتخابات دوره‌ای، سعی می‌کنند حداقل ظواهر مشروعیت دموکراتیک را به دست آورند ...
نخستین، بلندترین و بهترین رمان پلیسی مدرن انگلیسی... سنگِ ماه، در واقع، الماسی زردرنگ و نصب‌شده بر پیشانی یک صنمِ هندی با نام الاهه ماه است... حین لشکرکشی ارتش بریتانیا به شهر سرینگاپاتام هند و غارت خزانه حاکم شهر به وسیله هفت ژنرال انگلیسی به سرقت رفته و پس از انتقال به انگلستان، قرار است بر اساس وصیت‌نامه‌ای مکتوب، به دخترِ یکی از اعیان شهر برسد ...