کتاب «در سرزمین امام‌باره‌ها» با زیر عنوان «مطالعه‌ی انسان‌شناختی فرهنگ اسلامی و تشیع مردمی در هند» اثر جبار رحمانی توسط نشر آرما منتشر شد.

«در سرزمین امام‌باره‌ها» به زیر عنوان «مطالعه‌ی انسان‌شناختی فرهنگ اسلامی و تشیع مردمی در هند» اثر جبار رحمانی

به گزارش کتاب نیوز؛ این کتاب بیست‌ونهمین عنوان از مجموعه‌ی کتابهای سرو (مطالعات اجتماعی شیعه) است که زیر نظر محسن‌حسام مظاهری منتشر می‌شود.

در بخشی از مقدمه کتاب آمده است:

موضوع بخش‌های مختلف این کتاب، فرهنگ اسلامی با تأکید بر شیعیان در سرزمین هند است. بررسی محدود این فرهنگ به‌خوبی، بیانگر تعامل سنت‌های اسلامی ایران با سنت‌های مذهبی و فرهنگی هندی در شکل‌دادن به اسلام و به‌خصوص تشیع هندی است. در کتاب حاضر از یک‌سو تلاش کرده‌ام منطق فرهنگ اسلامی و تمدن اسلامی در هند را ذیل ایده‌ی اسلام هندی مورد بررسی قرار بدهم و خاص‌بودگی و تمایز آن با سیر حوزه‌های تمدنی در جهان اسلام را نشان بدهم و از سوی دیگر در مطالعه‌ی فرهنگ شیعی تلاش کرده‌ام با بررسی عمیق در میان شیعیان لاکنو، این فرهنگ شیعی هندی را به‌عنوان بخشی کلیدی از همان فرهنگ اسلام هندی مورد واکاوی و تحلیل قرار داده و نشان دهم که تمدن هندی نسخه‌ی خاص خودش از فرهنگ اسلامی و شیعی را ایجاد کرده است؛ و این کار را به‌طوری شگفت‌انگیز و ظریف، به شیوه‌ای خاص خود انجام داده که او را از سرنوشت و سرگذشت اسلام و تشیع در ایران و عراق و مصر و ترکیه و... متمایز ساخته است. مبنای این مطالعات بیش از هرچیز مبتنی بر تجربه‌های میدانی من از مناطق مختلف اسلامی / شیعی هند بود.

پیش از این کتابهای «تراژدی جهان اسلام» محسن‌حسام مظاهری، «تصوف ایرانی و عزاداری عاشورا» محمد مشهدی نوش‌آبادی، «مطالعات شیعه‌شناسی در ایتالیا» بیانکاماریا اسکارچا اَمورتی، «اخگر گداخته‌ حکومت» علی طاهر الحمود، «دوراهی روحانیت» کمال رضوی، «پل تا جزیره» مهدی سلیمانیه، «پیاده‌روی اربعین: تأملات جامعه‌شناختی» محسن‌حسام مظاهری، «آیین‌های تلویزیونی و بازنمایی حزن و فرح مذهبی» علی جعفری، «عاطفه‌گرایی و عقل‌گرایی در مراسم مذهبی» علیرضا قبادی، «هیئت‌های عزاداری در جامعه‌ی ایران» جبار رحمانی، «ساکنِ خیابان ایران» محسن‌حسام مظاهری، «سفر به تنهایی» محمدرضا پویافر، «زمان در زندان» زهره سروش‌فر و «زیست شیعی: مناسکی‌شدن مسلمانان در ایران امروز» نوشته‌ی دیوید تورفیل در مجموعه کتابهای سرو منتشر شده بود.

«در سرزمین امام‌باره‌ها» به قلم جبار رحمانی ۶۱۲ صفحه وزیری و با قیمت 350هزار تومان توسط نشر آرما منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...