کتاب «ایده پدیدارشناسی؛ پنج درسگفتار» [Die Idee der Phänomenologie : fünf Vorlesungen] نوشته ادموند هوسرل [Edmund Husserl] با ترجمه طالب جابری توسط انتشارات ققنوس منتشر و راهی بازار نشر شد.

ایده پدیدارشناسی؛ پنج درسگفتار» [Die Idee der Phänomenologie : fünf Vorlesungen]  ادموند هوسرل [Edmund Husserl]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، نسخه اصلی این‌کتاب سال ۱۹۷۳ منتشر شده است.

کتاب پیش‌رو دربرگیرنده متن درسگفتارهایی است که ادموند هوسرل از ۲۶ آوریل تا ۲ مه ۱۹۰۷ در گوتینگن ارائه کرد و در قالب جلد دوم مجموعه‌آثار این‌اندیشمند و فیلسوف آلمانی‌اتریشی که به‌عنوان بنیان‌گذار پدیدارشناسی شناخته می‌شود، چاپ شده است. مجموعه آثار هوسرل «هوسرلیانا» نام دارد و درسگفتارهایی که پیش رو داریم، درآمدی بر درسگفتارهای دیگر هوسرل هستند که «شی و مکان» نام دارند و جلد شانزدهم «هوسرلیانا» را می‌سازند.

در ابتدای «ایده پدیدارشناسی»، پس از درآمد مترجم فارسی و درآمد ویراستار آلمانی کتاب، «سیر فکری درسگفتارها»ی مندرج با سه‌عنوان اصلی «ملاحظه پدیدارشناختی: سطح اول و سطح دوم و سطح سوم» آمده است.

سپس درسگفتارهای کتاب به‌ترتیب از اول تا پنجم درج شده و سه‌ضمیمه پس از آن‌ها آمده است. در پایان کتاب هم، پیش از نمایه هم واژه‌نامه آلمانی-انگلیسی- فارسی اصطلاحات کتاب آمده است.

در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:

اگر امکان‌هایی وجود دارد برای این‌که چنین پدیدارهای محضی به اُبژه‌های [یا موضوعات] پژوهش تبدیل شوند، پس بدیهی است که ما اکنون دیگر در [دایره] روان‌شناسی، این علم طبیعی به نحو متعالی ابژکتیو، نایستاده‌ایم. پس ما هرگز نه پدیدارهای روان‌شناختی و رویدادهایی خاص از به‌اصطلاح واقعیت رئال (که البته وجود آن کاملا پرسش‌پذیر می‌ماند)، بلکه چیزی را می‌پژوهیم و از چیزی سخن می‌گوییم که هست و معتبر است، خواه چیزی همچون واقعیت ابژکتیو وجود داشته باشد خواه نه، خواه وضع کردن چنین امور متعالی‌ای موجه باشد خواه نه. پس ما دقیقا از چنین دادگی‌های مطلقی سخن می‌گوییم؛ حتی اگر این‌ها به صورت قصدی [یا خواستی] با واقعیت ابژکتیو نسبت داشته باشند، نسبت داشتن نوعی ویژگی در آن‌هاست، در حالی که هنوز هیچ پیش‌داوری‌ای پیرامون هستی و نیستی واقعیت صورت نگرفته است. و ما بدین‌سان بر کرانه پدیدارشناسی لنگر می‌اندازیم که اعیانش [یا برابرایستاهایش] به مثابه هست وضع شده‌اند، همان‌گونه که علم ابژه‌های پژوهش خود را وضع می‌کند، اما [اعیان پدیدارشناسی] هرگز به مثابه وجودهایی در یک من، در یک جهان زمانی، وضع نشده‌اند، بلکه به مثابه دادگی‌هایی مطلق دریافت‌شده در مشاهده حلولی محض [وضع شده‌اند]: در این‌جا امر حلولی محض نخست باید به واسطه بازآوری پدیدارشناختی توصیف شود؛ من دقیقا همین چیزی را که آن‌جاست افاده می‌کنم، نه چیزی که این [چیز در آن‌جا] به نحو تعالی‌یابنده آن را افاده می‌کند، بلکه چیزی که فی‌نفسه هست و به مثابه آن داده شده است.

این‌کتاب با ۱۱۸ صفحه، شمارگان هزار و ۱۰۰ نسخه و قیمت ۴۵ هزار تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ................

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...