کتاب «ادبیات من» [Reading autobiography : a guide for interpreting life narratives] راهی به فهم خودزندگی‌نگاری و روایت‌های شخصی نوشته سدونی اسمیت و جولیا واتسون [Julia Watson and Sidonie Smith] با ترجمه رؤیا پورآذر توسط انتشارات اطراف منتشر شد.

ادبیات من» [Reading autobiography : a guide for interpreting life narratives] راهی به فهم خودزندگی‌نگاری و روایت‌های شخصی نوشته سدونی اسمیت و جولیا واتسون [Julia Watson and Sidonie Smith]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از تسنیم،‌ کتاب «ادبیات من» محصول تحقیقی جامع درباره‌ ژانر خودزندگی‌نامه و انواع مختلف روایت «خود» است. این کتاب تاریخچه، نظریه‌ها، رویکردهای نقادانه به این ژانر و انواع مختلف روایت «خود» در فرم‌ها، سبک‌ها و رسانه‌های گوناگون را بررسی می‌کند.

علاوه بر معرفی 60 ژانر خودزندگی‌نامه‌ای، تفاوت‌ها و تشابه‌های ژانرهای مهم این حوزه مثل خاطره‌پردازی یا مموار، خودزندگی‌نامه‌نویسی، تاریخ شفاهی، یادداشت‌ روزانه، اتوگرافیک‌، اعترافات، جستار شخصی و گروه‌نگاری نیز با استناد به آثار ادبی، سینمایی و هنری بی‌شمار توضیح داده شده است.

نویسندگان، پس از معرفی عوامل شکل‌گیری سوژه‌ای که خودش را روایت می‌کند (خاطره، تجربه، هویت، فضا، بدن‌مندی و عاملیت) تأثیر این عوامل بر اثر خودزندگی‌نامه‌ای را شرح می‌دهند و مخاطب را با پیچیدگی‌های بازنمایی زندگی شخصی از لحظه‌ شکل‌گیری خاطره و ثبت تجربه‌ فرد تا زمان عرضه و نقد آثار خودزندگی‌نامه‌ای آشنا می‌کنند.

کتاب «ادبیات من» مخاطب را با چگونگی شکل‌گیری آثار خودزندگی‌نامه‌ای و مسائل تأثیرگذار بر شکل نهایی اثر آشنا می‌کند؛ مسائلی که در خوانش و نقد چنین آثاری باید مورد توجه قرار گیرند، از جمله تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان روایت‌های خودزندگی‌نامه‌ای، صدا، ارتباط‌محوری، مخاطب، سبک‌های مختلف پژوهش خود، الگوهای پردازش پی‌‌رنگ، رسانه‌‌های روایت خود و عوامل پیرامتنی مثل ناشر، نحوه‌ تبلیغ، پخش و توزیع، طرح جلد کتاب و بسیاری عوامل دیگر.

علاقه‌مندان به نظریه‌های هویت می‌توانند از بحث مفصل کتاب درباره‌ انواع مهم سوژه‌های روایت‌کننده‌ خود (سوژه‌ سکولار، انسان‌گرا، معنویت‌گرا،‌ مهاجر، دگراندیش، بورژوا و مدرن) بهره ببرند. نویسندگان همچنین از اهمیت و ضرورت دگرگونیِ ژانرهای تثبیت‌شده، خلق ژانرهای جدید و استفاده از رسانه‌های متفاوت برای بازنمایی سوژه‌های جدید سخن می‌گویند.

در این کتاب، علاوه بر ژانرهای آشنایی مثل خاطره‌پردازی و روایت شخصی، درباره‌ ژانرهای جدید روایت خود و درخشان‌ترین نمونه‌هایشان هم می‌خوانید؛ ژانرهایی مثل خوراک‌نگاری، روایت‌ سوگ، روایت اعتیاد، روایت کوچ اجباری، روایت تبعید و مهاجرت، روایت‌ حقوق بشری، روایت سن‌آگاهی، روایت جنسیت‌محور، روایت‌ اختلال روانی، خودقوم‌نگاری، خودبوم‌نگاری، روایت‌های چهره‌های ورزشی، نظامی و هنری، و روایت افراد دارای معلولیت.

از دیگر مباحث جالب کتاب بحث رسانه‌های روایتِ خود در دنیای امروز، زندگی‌های دیجیتال و خودهای مجازی است. نویسندگان در فصلی مجزا از فرم‌های جدید اجرایی، تصویری، گرافیکی، سینمایی و آنلاین و همچنین از تأثیر متقابل سوژه و رسانه‌ی بازنمایی‌اش می‌گویند.

نویسندگان کتاب در پی بررسی انتقادی و تفسیر هشیارانه‌ روایت‌های شخصی‌اند و از همین رو به‌تفصیل شرح می‌دهند که ژانرهای خودزندگی‌نامه‌ای چگونه گاهی به ابزاری در دست گفتمان قدرت تبدیل می‌شوند. آن‌ها میان نظریه‌های مربوط به روایت خود و حوزه‌های جدید روان‌شناسی، علوم اعصاب، علوم شناختی، مطالعات نقد جغرافیایی و نظریه‌های جدید زندگی روزمره، هویت و فرم‌های دیجیتال نیز پل می‌زنند.

با توجه به اهمیت اعتبارسنجی و راستی‌آزمایی آثار خودزندگی‌نامه‌ای، نویسندگان در تمام کتاب به پیچیدگی‌های مربوط به اعتبارسنجی پرداخته‌اند و در پایان کتاب نیز بیست و چهار استراتژی برای نقد روایت‌های خود‌زندگی‌نامه‌ای ارائه داده‌اند. در پایان نیز شصت ژانر مختلف روایت خود معرفی و به‌اختصار شرح داده شده‌اند.

پژوهشگران و علاقه‌مندان حوزه‌های علوم انسانی، علوم اجتماعی، هنر، مطالعات فرهنگی، مطالعات رسانه، تاریخ، ادبیات و نقد، و همچنین همه‌ علاقه‌مندان به نوشتن و خواندن روایت‌های مستند اول‌شخص می‌توانند از مطالب این کتاب بهره ببرند. ادبیات من را به سبب رویکرد تازه‌اش به ژانرهای مختلف و جدید روایتِ «خود» و گستردگی مطالبش یکی از نواندیشانه‌ترین و جامع‌ترین آثار این حوزه می‌دانند.

نویسندگان در کتاب «ادبیات من» تلاش کرده‌اند که به سوالاتی هم‌چون چرا و از چه زمانی روایت زندگی خود جزو ژانرهای مهم ادبی شد؟ تغییرات «خود» آدمی چگونه در روایت‌های زندگی‌نامه‌ای دوره‌های مختلف تاریخی بازتاب یافته است؟ خاطره، تجربه، هویت، فضا، بدن‌مندی و عاملیت چه نقشی در شکل‌‌گیریِ «من» که زندگی‌اش را روایت می‌کند دارند؟ و...

«ادبیات من» راهی به فهم خود زندگی‌نگاری و روایت‌های شخصی از سوی انتشارات اطراف به قیمت 193 هزار تومان منتشر و روانه بازار نشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

در پانزده سالگی به ازدواج حسین فاطمی درمی‌آید و کمتر از دو سال در میانه‌ی اوج بحران‌ ملی شدن نفت و کودتا با دکتر زندگی می‌کند... می‌خواستند با ایستادن کنار خانم سطوتی، با یک عکس یادگاری؛ خود را در نقش مرحوم فاطمی تصور کرده و راهی و میراث‌دار او بنمایانند... حتی خاطره چندانی هم در میان نیست؛ او حتی دقیق و درست نمی‌دانسته دعوی شویش با شاه بر سر چه بوده... بچه‌ی بازارچه‌ی آب منگل از پا نمی‌نشیند و رسم جوانمردی را از یاد نمی‌برد... نهایتا خانم سطوتی آزاد شده و به لندن باز می‌گردد ...
اباصلت هروی که برخی گمان می‌کنند غلام امام رضا(ع) بوده، فردی دانشمند و صاحب‌نظر بود که 30 سال شاگردی سفیان بن عیینه را در کارنامه دارد... امام مثل اباصلتی را جذب می‌کند... خطبه یک نهج‌البلاغه که خطبه توحیدیه است در دربار مامون توسط امام رضا(ع) ایراد شده؛ شاهدش این است که در متن خطبه اصطلاحاتی به کار رفته که پیش از ترجمه آثار یونانی در زبان عربی وجود نداشت... مامون حدیث و فقه و کلام می‌دانست و به فلسفه علاقه داشت... برخی از برادران امام رضا(ع) نه پیرو امام بودند؛ نه زیدی و نه اسماعیلی ...
شور جوانی در این اثر بیشتر از سایر آثارش وجود دارد و شاید بتوان گفت، آسیب‌شناسی دوران جوانی به معنای کلی کلمه را نیز در آن بشود دید... ابوالمشاغلی حیران از کار جهان، قهرمانی بی‌سروپا و حیف‌نانی لاف‌زن با شهوت بی‌پایانِ سخن‌پردازی... کتابِ زیستن در لحظه و تن‌زدن از آینده‌هایی است که فلاسفه اخلاق و خوشبختی، نسخه‌اش را برای مخاطبان می‌پیچند... مدام از کارگران حرف می‌زنند و استثمارشان از سوی کارفرما، ولی خودشان در طول عمر، کاری جدی نکرده‌اند یا وقتی کارفرما می‌شوند، به کل این اندرزها یادشان می‌رود ...
هرگاه عدالت بر کشوری حکمفرما نشود و عدل و داد جایگزین جور و بیداد نگردد، مردم آن سرزمین دچار حمله و هجوم دشمنان خویش می‌گردند و آنچه نپسندند بر آنان فرو می‌ریزد... توانمندی جز با بزرگمردان صورت نبندد، و بزرگمردان جز به مال فراهم نشوند، و مال جز به آبادانی به دست نیاید، و آبادانی جز با دادگری و تدبیر نیکو پدید نگردد... اگر این پادشاه هست و ظلم او، تا یک سال دیگر هزار خرابه توانم داد... ای پدر گویی که این ملک در خاندان ما تا کی ماند؟ گفت: ای پسر تا بساط عدل گسترده باشیم ...
دغدغه‌ی اصلی پژوهش این است: آیا حکومت می‎تواند هم دینی باشد و هم مشروطه‎گرا؟... مراد از مشروطیت در این پژوهش، اصطلاحی‌ست در حوزه‌ی فلسفه‌ی حقوق عمومی و نه دقیقاً آن اصطلاح رایج در مشروطه... حقوق بشر ناموس اندیشه‌ی مشروطه‎گرایی و حد فاصلِ دیکتاتوری‎های قانونی با حکومت‎های حق‎بنیاد است... حتی مرتضی مطهری هم با وجود تمام رواداری‎ نسبی‎اش در برابر جمهوریت و دفاعش از مراتبی از حقوق اقلیت‎ها و حق ابراز رأی و نظر مخالفان و نیز مخالفتش با ولایت باطنی و اجتماعی فقها، ذیل گروهِ مشروعه‎خواهان قرار دارد ...