چاپ چهارم از سفرنامه «مارکوسمین در ژاپن» اثر سمیه گلریز توسط نشر روزنه منتشر شد.

مارکوسمین در ژاپن سمیه گلریز امین

به گزارش کتاب نیوز، «سمین» ترکیب خودمانی از دو اسم سمیه و امین، زن و شوهر ایرانی ست که خاطرات و تجربیات سفرهایشان به کشور مختلف را در مجموعه مارکوسمین منتشر کرده‌اند. از این مجموعه تا کنون سه کتاب «مارکوسمین در استرالیا»، «مارکوسمین در ژاپن» و «مارکوسمین در آلمان و سوییس» منتشر شده است.
چاپ اول این کتاب همراه با تصاویر اختصاصی در سال 1398 منتشر شده بود.

در بخشی از این سفرنامه می‌خوانیم:

«می خواهیم از اوساکا به شهر دیگر این حوالی یعنی به کوبه برویم. نمی‌دانم این چه نوع مرضی است که معمولا آدمی قدر چیزهایی که در نزدیکی او هستند نمی‌داند. چه در مورد انسان هایی که در کنار او هستند و همیشه فکر می‌کند برای محبت به آنها وقت دارد، چه در مورد اماکن و دیدن آنها. حالا ما هم فکر می‌کنیم وقت زیادی برای دیدن شهر اوساکا پیش رو خواهیم داشت و بهتر است فعلا به دیدنی های شهر بندری کوبه که چهل دقیقه ای تا اینجا فاصله دارد بشتابیم.

پیش از رفتن به کوبه لازم است دوباره کمی از یوروها را به ین تبدیل کنیم. در مرکز شهر پرسان پرسان از عابران سراغ صرافی را می‌گیریم. وقتی به دلیل آشنایی کم آنها با زبان انگلیسی چیزی دستگیرمان نمی‌شود، به یک فروشگاه لباس سرک می‌کشیم. شاید فروشنده به دلیل شغلش و ارتباط کمابیش با توریست ها بتواند گره ای از مشکل ما بگشاید.

فروشگاه، بزرگ و حسابی خلوت است. دختر جوان ژاپنی که شاید بیست سالی بیشتر ندارد برای کمک به ما در یافتن صرافی شروع به گشتن در اینترنت می‌کند.

به او می‌گویم: «ما گشته ایم و این مورد را یافته ایم که هم کمی دور است و هم به گفته ی گوگل ممکن است بسته باشد.» آوایی شبیه به «اوووو» که دیشب چند بار از سوباسا و خانم همسایه شنیده ایم از او نیز می‌شنویم. فکر کنم این آوای تعجب ژاپنی باشد. اما جز این آوا چیز دیگری نمی‌گوید. مطمئنم حرف های ما را متوجه می‌شود و حتما در این حد زبان انگلیسی را می‌داند اما اینکه چرا کلامی به زبانش نمی‌آید را متوجه نمی‌شوم. موهای لخت، کوتاه و مشکی اش، وقتی دارد به ژاپنی جستجو می‌کند صورتش را می‌پوشاند.»

چاپ چهارم از سفرنامه «مارکوسمین در ژاپن» اثر سمیه گلریز در 406 صفحه و با قیمت 125هزار تومان توسط نشر روزنه منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ................

لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...
نگاه تاریخی به جوامع اسلامی و تجربه زیسته آنها نشان می‌دهد که آنچه رخ داد با این احکام متفاوت بود. اهل جزیه، در عمل، توانستند پرستشگاه‌های خود را بسازند و به احکام سختگیرانه در لباس توجه چندانی نکنند. همچنین، آنان مناظره‌های بسیاری با متفکران مسلمان داشتند و کتاب‌هایی درباره حقانیت و محاسن آیین خود نوشتند که گرچه تبلیغ رسمی دین نبود، از محدودیت‌های تعیین‌شده فقها فراتر می‌رفت ...