چاپ سوم کتاب «من و آقا موسی» شامل خاطرات آیت الله عبدالجلیل جلیلی کرمانشاهی از یاران امام موسی صدر به چاپ رسید. حمید قزوینی تاریخنگار این کتاب است.

من و آقا موسی خاطرات آیت الله عبدالجلیل جلیلی کرمانشاهی

به گزارش خبرگزاری مهر، مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر سومین چاپ کتاب «من و آقا موسی؛ خاطرات آیت الله عبدالجلیل جلیلی» را با شمارگان ۷۰۰ نسخه، ۱۵۵ صفحه و بهای ۱۹ هزار تومان منتشر کرد.

این کتاب که نخستین مجلد از مجموعه تاریخ شفاهی مؤسسه امام موسی صدر است برای نخستین بار سال ۱۳۹۰ با شمارگان هزار نسخه و بهای پنج هزار و ۵۰۰ تومان منتشر شد. دومین چاپ آن نیز به سال ۱۳۹۴ با شمارگان ۷۰۰ نسخه و بهای هشت هزار تومان در دسترس مخاطبان قرار گرفت.

آیت‌الله عبدالجلیل جلیلی کرمانشاهی متولد ۱۳۰۲ شمسی فرزند آیت‌الله حاج شیخ محمدهادی جلیلی است. پدر وی از روحانیان خوشنام کرمانشاه بود. وی درس‌آموخته حوزه‌های علمیه قم و نجف و فارغ‌التحصیل رشتۀ حقوق از دانشگاه تهران است. او پس از فوت پدرش به دستور آیت‌الله بروجردی به کرمانشاه رفت و حوزه علمیه آنجا را از طرف آیت‌الله بروجردی اداره کرد. این دوران ۲۵ سال و تا آغاز دفاع مقدس ادامه یافت. آیت‌الله جلیلی در تاریخ هفتم آبان ۱۳۹۲ از دنیا رفت و در حسینیه و کتابخانه‌ای که خود در شهر کرمانشاه تأسیس کرده بود، دفن شد.

آیت الله جلیلی از دوستان و یاران بسیار صمیمی امام موسی صدر بود که در طول دوران تحصیل ایشان در دانشگاه تهران و نجف همراهی‌اش کرد. امام موسی صدر از کوچه آقایون در قم تا دانشگاه تهران و حوزه نجف و آقا موسی در نامه‌ها او را «جلیل عزیزم» خطاب می‌کرد.

گروه تاریخ شفاهی مؤسسه امام موسی صدر پاییز ۱۳۸۹ به دیدار آیت‌الله عبدالجلیل جلیلی کرمانشاهی رفت و در ۸۶ سالگی‌اش پای صحبت‌ها و خاطرات او نشست.

در میان خاطرات او و مرور وقایع زندگی‌اش به اسامی و شخصیت‌های متعددی اشاره می‌شود. می‌توان گفت که این عناوین وزن بیشتری در میان گفته‌هایش دارد:

۱. خاطراتی از پدرش، مرحوم آیت الله شیخ محمدهادی جلیلی، از روحانیون معروف کرمانشاه که از ارتباط و ارادت یهودی‌ها و نصرانی‌ها به او تا رسیدگی به فقرا در جریان قحطی بزرگ و اشغال ایران در جنگ جهانی و دیدار با رضا شاه در استانداری کرمانشاه را دربردارد.
۲. ماجرای نامه آیت الله بروجردی به او برای بازگشت از نجف به کرمانشاه و اداره حوزه و دیدارهای متعدد در قم.
۳. آغاز رفاقت از کوچه آقایون قم و خانه پدر امام صدر در سال ۱۳۲۵
۴. کلاس‌های درس آیت الله سید صدرالدین صدر و معاشرت با خانواده امام صدر و برادرهایش
۵. خاطرات قم، تهران و نجف با آقا موسی، کلاس‌های دانشگاه و حلقه‌های بحث، دوران طلبگی و فضای آن سال‌های قم و درس‌های اساتید حوزه نجف
۶. سفر به ترکیه و دیدار با امام خمینی در دوران تبعید
۷. سفر به پاریس و ماجرای خواندن خطبه عقد
۸. سفر به لبنان و دیدار با آقا موسی و حضور در چند مراسم با او
۹. خاطراتی از ذوق آقا موسی و نگاه او به موسیقی
و موارد متعدد خواندنی دیگر در لابه لای صفحات کتاب که سال‌های جوانی امام موسی صدر تا قبل از هجرت به لبنان را برای خواننده تصویر می‌کند.

تصاویر، اسناد، پی‌نوشت‌ها و نمایه موضوعی در فصل پایانی کتاب به مطالعه بهتر و دریافت اطلاعات بیشتر به خواننده یاری می‌رساند.

................ هر روز با کتاب ...............

ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...
عدالت در یک جامعه پسادیکتاتوری چگونه باید تأمین شود؟... آلمان پیش از این نیز مجبور شده بود با بقایای حکومت دیکتاتوری هیلتر و جرائم آنها مواجه شود... آیا باید دست به پاکسازی ادارات دولتی از افرادی زد که با حکوت کمونیستی همکاری داشته‌اند؟... احکام بر اساس قانونی تنظیم می‌شدند که کمترین مجازات را مقرر کرده بود... رسیدگی به هتک حیثیت افراد در رژیم گذشته... بسیاری از اساتید و استادیاران به عنوان خبرچین برای اشتازی کار می‌کردند ...