از کتاب «تقیه: خودپایی یا هدف‌پایی؟» اثر شهید دکتر محمد حسینی بهشتی در کانون توحید تهران رونمایی شد.

تقیه: خودپایی یا هدف‌پایی؟» اثر شهید دکتر محمد حسینی بهشتی

به گزارش کتاب نیوز، در مراسم رونمایی از کتاب «تقیه: خودپایی یا هدف‌پایی؟» دکتر علیرضا حسینی بهشتی و آیت الله محمد سروش محلاتی به ایراد سخنرانی پرداختند.
گوشه‌هایی از سخنرانی استاد محمد سروش محلاتی در این مراسم در ادامه آمده است:

درباره تشکیل حکومت قبل از ظهور، در میان فقهای شیعه دو نظر وجود دارد:
الف) حکومت در عصر غیبت را موفق نمی‌داند. آیت الله بهجت یکی از این فقهاست که می‌گوید: وظیفه ما در این دوره تقیه است، چون از طریق وحی می‌دانیم که این قیام‌ها ناراحتی را زیادتر می‌کند. وی در این جمله به روایتی با این مضمون که در مقدمه صحیفه سجادیه آمده، اشاره دارد.
ب) حکومت در دوره غیبت مانند دوره حضور است و در صورت مهیا بودن شرایط باید حکومت اسلامی تشکیل داد، حکومتی با همان اهدافی که امام زمان(عج) در حکومت خود دارد و اگر شرایط فراهم نیست، وظیفه داریم که شرایط لازم را فراهم آوریم.

شهید بهشتی در این باره دیدگاه سومی دارد. در نگاه او:
1. تقیه در عصر غیبت و پیش از عصر ظهور یک اصل دائمی است، هر چند، چند و چون آن در شرایط مختلف متفاوت می‌شود. فقط در شرایط ظهور تقیه پایان می‌یابد و صراحت در همه زمینه ها جایگزین می‌شود.
2. حکومت در غیبت، با حکومت در عصر ظهور فرق می‌کند و ما باید در حکومت مدارا و ملاحظه (تقیه) را رعایت کنیم. بر این اساس مواجهه ما با قدرت‌های ستمگر بدون ملاحظه نیست.

3. تقیه در دوره غیبت، نه به معنای بی اعتنایی به مسئولیت‌های اجتماعی، بلکه بمنظور کاهش خطرات دشمنان و جلوگیری از آسیب دیدن مردم و تضییع حقوق ایشان است. بهشتی به صراحت می‌نویسد:
بی پروایی در فعالیت به نفع یک نهضت، گاهی سبب می‌شود که قدرت‌های مخالف، خطری برای خود احساس کنند و برای پیشگیری، شدت عمل بیشتری بخرج دهند و تضیقات تازه ای بوجود بیاورند و از آزادی‌های نسبی محیط بکاهند. از دست رفتن این آزادی‌ها دو ضرر اساسی دارد: یکی آنکه راه‌های عادی پیشرفت نهضت مسدود می‌شود و دوم آنکه پیوستن افراد تازه به نهضت با مشکلات جدیدی روبرو می‌شود.

4. عصر غیبت عصر تلاش برای رسیدن به "جامعه ایده آل" نیست چون این جامعه فقط با ظهور تحقق می‌یابد. عصر غیبت، عصر تلاش برای داشتن جامعه بهتر است. از این رو باید از عدل مطلق به "عدل نسبی" تنزل کرد.
5. عدل مطلق در عصر ظهور در شرایط عادی و طبیعی اتفاق نمی‌افتد، بلکه بر اساس امدادهای غیبی و به شکل معجزه آساست، پس هیچ کسی نمی‌تواند در اوضاع و احوال عادی، توقع چنین اتفاقی را داشته و برای ایجاد آن تلاش کند. در دوره قبل از ظهور همه تلاش‌ها در محدوه شرایط مناسب و با توجه به قواعد تحولات متعارف اجتماعی است.

6. دیدگاه شهید بهشتی درباره تشکیل حکومت در این عصر، از جهاتی بدیع و قابل توجه است:
_ حکومتی که نباید بشکل مطلق و در هر شرایطی آن را مطلوب دانسته و بدنبال آن بود. چه اینکه ائمه(ع) نیز در عصر خود بدنبال آن نبودند.
_ حکومتی که باید مسئولیت خود را در قلمرو اوضاع و احوال عادی تعریف کند و به اندازه امکان موفقیت، مسئولیت بپذیرد.
_ حکومتی که پیوسته به چارچوب تقیه وفادار است و ملاحظه کاری را هرگز نفی نمی‌کند.
_ حکومتی که مطلق گرا نیست و در اهداف و برنامه های خود به شیوه خردمندانه ای انعطاف پذیر است.

کتاب «تقیه: خودپایی یا هدف‌پایی؟» اثر شهید دکتر محمد حسینی بهشتی در 244 صفحه و با قیمت 130هزار تومان توسط نشر روزنه منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...