مراسم رونمایی از کتاب «اردوگاه مخفی» خاطرات آزاده محمدحسن میرزایی در سالن آمفی تئاتر وصال رودهن برگزار شد.

اردوگاه مخفی» خاطرات آزاده محمدحسن میرزایی

به گزارش کتاب نیوز، کتاب «اردوگاه مخفی» مجموعه‌ای از خاطرات تلخ و شیرین دکتر محمدحسن میرزایی از دوران کودکی تا پایان دوران اسارت اوست که به سفارش بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستان دماوند و به قلم دکتر میثم غلامپور، نویسنده و پژوهشگر دماوندی، بازنویسی و تدوین شده است.

محمدحسن میرزایی از آزادگان و جانبازان شهر رودهن است. وی در سال‌های پایانی جنگ به اسارت نیروهای عراقی درآمد و نزدیک دو سال را در اردوگاه‌های عراق به‌ خصوص قسمتی به نام مُلحَق از اردوگاه شماره ۱۲ تکریت، با عنوان مفقودالاثر سپری کرد و با پایان جنگ و بازگشت اسرا، به میهن بازگشت.

کتاب «اردوگاه مخفی» تلاشی برای ارائه شرحی گویا و روایتی صادقانه و مستند از خاطرات آن دوران است.

میثم غلامپور بازنویسی و تدوین این کتاب را بر عهده داشته و کتاب در 144 صفحه توسط انتشارات میراث اهل قلم منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ................

زمانی که برندا و معشوق جدیدش توطئه می‌کنند تا در فرآیند طلاق، همه‌چیز، حتی خانه و ارثیه‌ خانوادگی تونی را از او بگیرند، تونی که درک می‌کند دنیایی که در آن متولد و بزرگ شده، اکنون در آستانه‌ سقوط به دست این نوکیسه‌های سطحی، بی‌ریشه و بی‌اخلاق است، تصمیم می‌گیرد که به دنبال راهی دیگر بگردد؛ او باید دست به کاری بزند، چراکه همانطور که وُ خود می‌گوید: «تک‌شاخ‌های خال‌خالی پرواز کرده بودند.» ...
پیوند هایدگر با نازیسم، یک خطای شخصی زودگذر نبود، بلکه به‌منزله‌ یک خیانت عمیق فکری و اخلاقی بود که میراث او را تا به امروز در هاله‌ای از تردید فرو برده است... پس از شکست آلمان، هایدگر سکوت اختیار کرد و هرگز برای جنایت‌های نازیسم عذرخواهی نکرد. او سال‌ها بعد، عضویتش در نازیسم را نه به‌دلیل جنایت‌ها، بلکه به این دلیل که لو رفته بود، «بزرگ‌ترین اشتباه» خود خواند ...
دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...
من از یک تجربه در داستان‌نویسی به اینجا رسیدم... هنگامی که یک اثر ادبی به دور از بده‌بستان، حسابگری و چشمداشت مادی معرفی شود، می‌تواند فضای به هم ریخته‌ ادبیات را دلپذیرتر و به ارتقا و ارتفاع داستان‌نویسی کمک کند... وقتی از زبان نسل امروز صحبت می‌کنیم مقصود تنها زبانی که با آن می‌نویسیم یا حرف می‌زنیم، نیست. مجموعه‌ای است از رفتار، کردار، کنش‌ها و واکنش‌ها ...