نماینده بنیاد سعدی در تفلیس، نشان پنجمین کنگره بین‌المللی شهریار را به لی لی ژرژلیانی، ایرانشناس و شاهنامه پژوه برجسته گرجی اهدا کرد.

لی لی ژرژلیانی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، مراسم نکوداشت لی لی ژرژلیانی، ایرانشناس و شاهنامه پژوه برجسته گرجی با حضور احمدعلی مهری‌اردستانی، رایزن فرهنگی ایران در گرجستان و نماینده بنیاد سعدی در این کشور، خانم تئا شورغایا، استاد دانشگاه ورییس کرسی ایرانشناسی دانشگاه تفلیس، رئیس دانشکده علوم انسانی دانشگاه تفلیس، جمعی از اساتید و ایرانشناس و دانشجویان رشته ایرانشناسی در دانشگاه تفلیس برگزار شد.

مهری‌اردستانی، رایزن فرهنگی کشورمان در تفلیس در سخنانی، از تلاش‌های خانم ژرژلیانی در حوزه زبان و ادبیات فارسی و پژوهش‌های ارزنده او به ویژه در خصوص شاهنامه فردوسی در طول ۵۰ سال خدمت در دانشگاه تفلیس تشکر و قدردانی کرد.

وی افزود: تأسیس کرسی ایرانشناسی و تربیت اساتید و دانشجویان این رشته مرهون فعالیت‌ها و تلاش‌های ارزنده خانم ژرژلیانی در طول چندین سال خدمت در این حوزه است.

رایزن فرهنگی کشورمان در تفلیس آمادگی این نمایندگی فرهنگی، برای حمایت از کرسی ایرانشناسی و دانشجویان این رشته و تربیت ایرانشناسان جوان در گرجستان را اعلام کرد.

خانم ژرژلیانی ضمن تشکر از رایزنی فرهنگی ایران در طول سال‌های فعالیت در حوزه ایرانشناسی و زبان و ادبیات فارسی و دبیرخانه کنگره بین‌المللی شهریار نیز برای پذیرفته شدن مقاله و اهداء نشان ارزشمند شهریار، اظهار داشت: با اهدای این لوح وظیفه ما سنگین تر می‌شود لذا باید فعالیت خود را در این حوزه مضاعف کنیم و دانشجویان رشته ایرانشناسی نیز با توجه به علاقه وافری که به فراگیری در آنها دیده‌ام باید تلاش خود را بیشتر کنند.

شایان ذکر است؛ خانم پروفسور لی لی ژرژلیانی در پنجمین کنگره بین‌المللی شهریار در آبان ماه ۱۳۹۹ با ارائه مقاله و سخنرانی با عنوان «روابط فرهنگی فارسی و گرجی و جایگاه شاهنامه فردوسی در گرجستان» موفق به دریافت نشان فرهنگی شهریار شد. لیکن به دلیل پاندمی کرونا و عدم برگزاری جلسه حضوری، نشان و هدیه نفیس ارسالی از سوی دبیرخانه کنگره، به او اهدا شد.

ژرژلیانی فارغ التحصیل دانشگاه دولتی تفلیس در رشته زبان و ادبیات فارسی (فیلولوژی ایرانی) و پایان نامه با موضوع (روایت‌های فارسی و گرجی از داستان ضحاک) است. وی مؤسس و اولین مسئول اتاق ایرانشناسی دانشگاه دولتی تفلیس است و بیش از ۳۰ مقاله و پژوهش و ۷ کتاب در حوزه زبان و ادبیات فارسی به رشته تحریر در آورده است.

................ هر روز با کتاب ................

پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...
در کشورهای دموکراتیک دولت‌ها به‌طور معمول از آموزش به عنوان عاملی ثبات‌بخش حمایت می‌کنند، در صورتی که رژیم‌های خودکامه آموزش را همچون تهدیدی برای پایه‌های حکومت خود می‌دانند... نظام‌های اقتدارگرای موجود از اصول دموکراسی برای حفظ موجودیت خود استفاده می‌کنند... آنها نه دموکراسی را برقرار می‌کنند و نه به‌طور منظم به سرکوب آشکار متوسل می‌شوند، بلکه با برگزاری انتخابات دوره‌ای، سعی می‌کنند حداقل ظواهر مشروعیت دموکراتیک را به دست آورند ...
نخستین، بلندترین و بهترین رمان پلیسی مدرن انگلیسی... سنگِ ماه، در واقع، الماسی زردرنگ و نصب‌شده بر پیشانی یک صنمِ هندی با نام الاهه ماه است... حین لشکرکشی ارتش بریتانیا به شهر سرینگاپاتام هند و غارت خزانه حاکم شهر به وسیله هفت ژنرال انگلیسی به سرقت رفته و پس از انتقال به انگلستان، قرار است بر اساس وصیت‌نامه‌ای مکتوب، به دخترِ یکی از اعیان شهر برسد ...