نماینده بنیاد سعدی در تفلیس، نشان پنجمین کنگره بین‌المللی شهریار را به لی لی ژرژلیانی، ایرانشناس و شاهنامه پژوه برجسته گرجی اهدا کرد.

لی لی ژرژلیانی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، مراسم نکوداشت لی لی ژرژلیانی، ایرانشناس و شاهنامه پژوه برجسته گرجی با حضور احمدعلی مهری‌اردستانی، رایزن فرهنگی ایران در گرجستان و نماینده بنیاد سعدی در این کشور، خانم تئا شورغایا، استاد دانشگاه ورییس کرسی ایرانشناسی دانشگاه تفلیس، رئیس دانشکده علوم انسانی دانشگاه تفلیس، جمعی از اساتید و ایرانشناس و دانشجویان رشته ایرانشناسی در دانشگاه تفلیس برگزار شد.

مهری‌اردستانی، رایزن فرهنگی کشورمان در تفلیس در سخنانی، از تلاش‌های خانم ژرژلیانی در حوزه زبان و ادبیات فارسی و پژوهش‌های ارزنده او به ویژه در خصوص شاهنامه فردوسی در طول ۵۰ سال خدمت در دانشگاه تفلیس تشکر و قدردانی کرد.

وی افزود: تأسیس کرسی ایرانشناسی و تربیت اساتید و دانشجویان این رشته مرهون فعالیت‌ها و تلاش‌های ارزنده خانم ژرژلیانی در طول چندین سال خدمت در این حوزه است.

رایزن فرهنگی کشورمان در تفلیس آمادگی این نمایندگی فرهنگی، برای حمایت از کرسی ایرانشناسی و دانشجویان این رشته و تربیت ایرانشناسان جوان در گرجستان را اعلام کرد.

خانم ژرژلیانی ضمن تشکر از رایزنی فرهنگی ایران در طول سال‌های فعالیت در حوزه ایرانشناسی و زبان و ادبیات فارسی و دبیرخانه کنگره بین‌المللی شهریار نیز برای پذیرفته شدن مقاله و اهداء نشان ارزشمند شهریار، اظهار داشت: با اهدای این لوح وظیفه ما سنگین تر می‌شود لذا باید فعالیت خود را در این حوزه مضاعف کنیم و دانشجویان رشته ایرانشناسی نیز با توجه به علاقه وافری که به فراگیری در آنها دیده‌ام باید تلاش خود را بیشتر کنند.

شایان ذکر است؛ خانم پروفسور لی لی ژرژلیانی در پنجمین کنگره بین‌المللی شهریار در آبان ماه ۱۳۹۹ با ارائه مقاله و سخنرانی با عنوان «روابط فرهنگی فارسی و گرجی و جایگاه شاهنامه فردوسی در گرجستان» موفق به دریافت نشان فرهنگی شهریار شد. لیکن به دلیل پاندمی کرونا و عدم برگزاری جلسه حضوری، نشان و هدیه نفیس ارسالی از سوی دبیرخانه کنگره، به او اهدا شد.

ژرژلیانی فارغ التحصیل دانشگاه دولتی تفلیس در رشته زبان و ادبیات فارسی (فیلولوژی ایرانی) و پایان نامه با موضوع (روایت‌های فارسی و گرجی از داستان ضحاک) است. وی مؤسس و اولین مسئول اتاق ایرانشناسی دانشگاه دولتی تفلیس است و بیش از ۳۰ مقاله و پژوهش و ۷ کتاب در حوزه زبان و ادبیات فارسی به رشته تحریر در آورده است.

................ هر روز با کتاب ................

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...