کتاب «وعده» [The Promise] نوشته دیمون گالگوت [Damon Galgut] و برگزیده جایزه ادبی من‌بوکر، اخیرا با ترجمه ریحانه عسکری از سوی نشر گویا عرضه شده است.

وعده [The Promise] نوشته دیمون گالگوت [Damon Galgut

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، جایزه ادبی مَن بوکر (The Man Booker Prize)، که به نام جایزه بوکر هم شناخته می‌شود، یکی از مهم‌ترین جوایز ادبی دنیاست که هرسال به بهترین رمان جدید انگلیسی‌زبان اعطا می‌شود.

دیمون گالگوت (متولد ۱۹۶۳) نویسنده، رمان‌نویس و نمایشنامه‌نویس اهل آفریقای جنوبی، سومین نویسنده آفریقایی‌تباری است که موفق به دریافت جایزه بوکر می‌شود.

پیش از او نادین گوردیمر در ۱۹۷۴ و جی او کوتسی دوبار در سال‌های ۱۹۸۳ و ۱۹۹۹ برندۀ بوکر شده بودند. دیمون گالگوت پیش‌تر دوبارِ دیگر با «پزشک خوب» در ۲۰۰۳ و «در یک اتاق عجیب» در ۲۰۱۰ نامزد دریافت بوکر شده بود و سرانجام امسال (2021) در سومین نامزدی با نهمین رمان خود «وعده»، جایزه 69 هزار دلاری موسوم به اسکار دنیای ادبیات را به خود اختصاص داد. منتقدان قلم توانای دیمون گالگوت را با نویسندگانی مانند ویلیام فاکنر و ویرجینا وولف مقایسه کرده‌اند.

«وعده» روایتی از یک خانواده سفیدپوست آفریقایی در اواخر آپارتاید است که 40 سال گذشته و گذار از دوران نژادپرستی در آفریقای جنوبی را به تصویر می‌کشد و از نظر منتقدان این رمان مهم‌ترین اثر دیمون گالگوت محسوب می‌شود، چراکه اثری بسیار زنده و تأثیرگذار است که دیدگاهی نو در خواننده ایجاد می‌کند.

گالگوت دراین‌باره می‌گوید: «همیشه این موضوع برای من هیجان‌انگیز بود که به نوشتن دربارۀ آداب‌ورسوم محلی بپردازم تا ‌آن را به دیگران معرفی کنم. یکی از ویژگی‌های این اثر این است که به نحوی قوانین روایت در داستان را نادیده گرفته‌ام و لحن آن را به‌صورت تصادفی از میان هزاران کلمه‌ای که نوشتم به دست آوردم؛ طوری که گویی یک فیلم سینمایی را به نوشته‌های مکتوب تبدیل کرده‌ام‌‌.»

در سال 2021 برای دومین سال پیاپی مهمانی رسمی اعلام نام برنده بوکر به دلیل همه‌گیری کرونا برگزار نشد و مراسم ۴۵ دقیقه‌ای آن زنده و مستقیم از رادیو و تلویزیون روی آنتن رفت که در آن گالگوت به‌عنوان برندۀ نهایی گوی سبقت را از سایر رقبای خود ربود. اما نکتۀ جالب اینجاست که شاید بتوان گفت هیچ‌کس بیشتر از گالگوت از این انتخاب شگفت‌زده نشد، چون خودش در واکنش به این خبر گفت: «دوست دارم از توجه مردم دور باشم و زندگی آرامی را تجربه کنم. برنده شدنم در جایزه‌ای مثل بوکر، مانند یک شوخی بود.»

در بخشی از این کتاب می‌خوانید:
«چقدر سخت است از چیزی که روزی هر چند برای مدت کوتاهی دوستش داشتی یا فکر می‌کردی دوستش داری یا دوست داشتی فکر کنی دوستش داری، روبرگردانی، چون در هر صورت تا آخر عمر با غل و زنجیر اسیرش می‌شوی.»

کتاب «وعده»، نوشته دیمون گالگوت با ترجمه ریحانه عسکری در 361 صفحه، شمارگان 500 نسخه و به‌بهای 98 هزار تومان از سوی انتشارات گویا منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...
هنر مدرن برای او نه تزئینی یا سرگرم‌کننده، بلکه تلاشی برای بیان حقیقتی تاریخی و مقاومت در برابر ایدئولوژی‌های سرکوبگر بود... وسیقی شوئنبرگ در نگاه او، مقاومت در برابر تجاری‌شدن و یکدست‌شدن فرهنگ است... استراوینسکی بیشتر به سمت آیین‌گرایی و نوعی بازنمایی «کودکانه» یا «بدوی» گرایش دارد که می‌تواند به‌طور ناخواسته هم‌سویی با ساختارهای اقتدارگرایانه پیدا کند ...