«نوشتن درباره درمان گفتاری: اروین یالوم و ادبیات روان‌درمانی» [Writing the talking cure : Irvin D. Yalom and the literature of psychotherapy] نوشته جفری برمن [Jeffrey Berman] نخستین کتابی است که تمامی آثار اصلی یالوم را از دیدگاه ادبی و آموزه‌های روان‌شناختی نقد و بررسی کرده است.

نوشتن درباره درمان گفتاری: اروین یالوم و ادبیات روان‌درمانی» [Writing the talking cure : Irvin D. Yalom and the literature of psychotherapy]  جفری برمن [Jeffrey Berman]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از هنرآنلاین، این کتاب از ۱۳ بخش با عناوین «روان‌درمانی گروهی: مباحث نظری و کاربردی: هنر خوداظهاری»، «هر روز نزدیک‌تر از پیش: چشم‌اندازی دوسویه بر روان‌درمانی»، «روان‌درمانی اگزیستانسیال: زیستن با اضطراب مرگ»، «روان‌درمانی گروهی بیماران بستری: تربیت مشاهده‌گران و مشاهده‌شوندگان»، «دژخیم عشق: زیستن با درد هستی»، «وقتی نیچه گریست: قدردانی و ناخشنودی‌های آن»، «لمیدن روی مبل: خطر تجاوز از مرزهای جنسی»، «مامان و معنی زندگی: چشمه جوشانی درونی خلاقیت»، «موهبت درمان: مخاطرات و مزایای روان‌درمانگر بودن»، «درمان شوپنهاور: در جستجوی پادزهر»، «خیره به خورشید: درمان بی‌سابقه»،‌ «مساله اسپینوزا: آرام‌بخشی برای شورمندی‌هایم» و «انسان موجودی یکروزه: پیش‌بینی فرجام‌ها» تشکیل شده است.

فصل اول با نخستین و معتبرترین کتاب درسی یالوم «روان‌درمانی گروهی: مباحث نظری و کاربردی» آغاز می‌شود. موضوع فصل دوم، روایت درمان «دو بار گفته» یالوم است که آن را با همکاری جینی الکین نوشته است. فصل سوم، بر روان‌درمانی اگزیستانسیال تمرکز می‌کند، کتاب درسی‌ای که رویکردی جدید به شفای مشکلات روانی را توصیه می‌کند. فصل چهار، کتابی درسی به‌منزله پل ارتباطی بین نخستین نوشته‌های بالینی یالوم و داستان‌های روان‌درمانی عامه‌پسند اوست. فصل پنجم بر شاهکار ادبی یالوم «دژخیم عشق» متمرکز است. پیام‌آور شخصیت‌هایی است که کمتر در مطالعات موردی روان‌پزشکی آمریکا دیده شده‌اند. فصل ششم، با بحث در باب نگارش زندگی زندگینامه‌هایی آغاز می‌شود که از بعد روان‌شناختی نوشته شده‌اند.

فصل هفتم، به کندوکاو در طعنه و ابهام سربسته در عنوان مهیج کتاب «لمیدن روی مبل» می‌پردازد. «مامان و معنی زندگی» دومین کتاب از سری داستان‌های روان‌درمانی یالوم در فصل هشتم بررسی می‌شود. فصل نهم، بر «موهبت درمان» تمرکز می‌کند کتابی که در آن یالوم به ۴۵ سال کار حرفه‌ای‌اش در مقام روان‌درمانگر می‌پردازد. این کتاب نقطه عطفی در مسیر حرفه‌ای یالوم است. رمان سوم یالوم «درمان شوپنهاور» در فصل دهم بررسی شده است. «خیره به خورشید: غلبه بر وحشت مرگ» در فصل یازدهم مورد توجه مخاطب قرار گرفته است. این اثر کاوشی در مورد نقش اضطراب مرگ در زندگی درمانجویان را آشکار می‌کند. یالوم مدعی است اضطراب مرگ تشویقی بنیادی است و وحشتی عمیق‌تر از آن وجود ندارد. در فصل دوازدهم، چهارمین و آخرین رمان یالوم بررسی شده «مسئله اسپینوزا». داستان بینش‌هایی روانکاوانه در مورد زندگی دو شخصیتی که بی‌نهایت با هم متفاوت هستند. فصل سیزدهم، بر کتاب «انسان موجودی یکروزه» متمرکز است. اثری که بینشی در مورد زندگی و کار در هشتاد سالگی عرضه می‌کند.

نویسنده در قسمت نتیجه‌گیری کتاب بر مستند سال ۲۰۱۴ با عنوان «درمان یالوم» و کتاب خاطراتش در سال ۲۰۱۷ با عنوان «آنگه که خود را یافتم» تمرکز کرده است. این فیلم مستند تصویری از رابطه یالوم با همسر، فرزندان و نوه‌هایش ارائه می‌دهد.

جفری برمن استاد ادبیات انگلیسی دانشگاه ایالتی نیویورک، در این کتاب از سهم بنیادین اروین یالوم در روان‌درمانی و ادبیات می‌گوید و بر ایده‌های متناوبی که آثار او را به هم پیوند می‌دهند تکیه می‌کند از اهمیت رابط التیام‌بخش، شفافیت درمانگر، روان‌درمانی، رواج اضطراب مرگ، شفابخشی متقابل و نظریه شفابخش زخمی.

برمن با بررسی تک‌تک آثار یالوم به‌وضوح نشان می‌دهد که داستان خوب قصه‌ای است که طنین‌انداز واقعیات سخت زندگی باشد. همچنین نشان می‌دهد که چگونه برای ارائه روان‌درمانی خوب باید با واقعیات روبه‌رو شد و در سراسر این کتاب سعی دارد به مخاطب نشان دهد که یالوم چگونه با استفاده از ابزار ادبیات در داستان‌هایش به درمانگران آموزش می‌دهد و در عین حال برای عموم شاهکارهایی ادبی می‌آفریند.

اروین یالوم روانپزشک و روان‌درمانگر یکی از مشهورترین داستان‌سرایان روایت‌های روان‌درمانی به شمار می‌آید. آثار مشهور او مانند «وقتی نیچه گریست»، «دژخیم عشق» و «انسان موجودی یکروزه» از جمله کتبی هستند که همچنان در فهرست پرفروش‌ترین‌ها قرار دارند.

در بخشی از این کتاب در صفحه ۲۲۷ می‌خوانیم: «چالش ادبی یالوم به تصویر کشیدن داستان‌های انسانی روان‌درمانی گروهی بیماران بستری به شیوه‌ای پرشور و حرارت، با ملاحظه و صادقانه است. پس از آگاهی از امکان‌پذیری این وضعیت، یالوم پنج درمانجو را به خوانندگان معرفی می‌کند و به خود اجازه می‌دهد تنها چند جمله کوتاه توضیحی در مورد آنان بنویسد».

انتشارات ققنوس کتاب «نوشتن درباره درمان گفتاری: اروین یالوم و ادبیات روان‌درمانی» نوشته جفری برمن را با ترجمه نازی اکبری در شمارگان ۱۱۰۰ نسخه و با قیمت ۹۸ هزار تومان منتشر کرده است.

................ هر روز با کتاب ...............

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...