هیچ‌وقت در ناز و نعمت نبودم. خیلی سریع پیش رفتم و تصمیم گرفتم به دانشکده حقوق بروم... وکیل موفقی شدم و چیزهای خوبی داشتم، اما هر روز صبح که خودم را در آینه می‌دیدم، فردی را که به من نگاه می‌کرد، دوست نداشتم... در جهان موفق بودم، اما از درون بسیار تهی... مردم می‌گویند «چرا معنویت در تجارت یا جهان اهمیت دارد؟» ... می‌گویند «نمی‌توانم کار پیدا کنم یا نمی‌توانم در حرفه خود در جهان اول باشم» و روزانه هفت ساعت به گشت‌وگذار در اینترنت می‌گذرانند


ترجمه زهرا نوروزی | شهروند


رابین شارما [Robin Sharma] نویسنده‌ای شناخته‌شده در سطح بین‌المللی است که ١١ کتاب درباره اصول مدیریت تألیف کرده است. کتاب‌هایش در بیش از ٦٠ کشور دنیا و حدودا به ٧٠زبان مختلف به چاپ رسیده‌اند. او با کتاب «راهبی که فراری‌اش را فروخت» [The Monk Who Sold His Ferrari] به شهرت رسید. این اثر در فهرست کتاب‌های پرفروش بوده و میلیون‌ها نسخه از آن به فروش رسیده است. رابین قبلا وکیل مدافع بوده و بنیان‌گذار موسسه بین‌المللی مدیریت شارما است. او در کتاب «راهبی که فراری‌اش را فروخت» سعی دارد به ما دریچه‌ای از بُعد برتر وجودمان را نشان دهد، دریچه‌ای که در ٢٤ ساعت شبانه‌روز شاید لحظه‌ای هم به آن توجه نداشته باشیم.

راهبی که فراری‌اش را فروخت» [The Monk Who Sold His Ferrari] رابین شارما

این کتاب داستان جولیان منتل، وکیل مشهوری را روایت می‌کند که موفقیت مادی حیرت‌انگیزش نقابی است بر خلأ عمیق درونی‌اش. پیام این کتاب در سراسر جهان پخش شد، پیامی ساده و در عین حال قدرتمند که حاوی امید، الهام و موفقیتی اصیل است. این داستان آرام‌آرام پاسخ بزرگ‌ترین سوالات زندگی را در اختیار ما قرار می‌دهد، درست مانند فرآیندی عملی که در ایجاد خوشبختی، سرزندگی، شادی و آرامش درونی به انسان کمک‌می‌کند تا در انتهای عمر به زندگی خود افتخار کند. رابین شارما پیامی مهم برای همه‌ ما دارد، پیامی که می‌تواند زندگی‌مان را تغییر دهد. او کتاب
راهنمایی درباره خشنودی فردی در این روزگار آشفته در اختیار ما قرار داده است. مدت زمان زیادی از انتشار اولین ترجمه این کتاب در ایران نمی‌گذرد، اما تا به حال نزدیک به ١٥ ترجمه از آن منتشر شده است. آنچه در ادامه می‌خوانید گفت‌وگویی است با رابین شارما درباره «راهبی که فراری‌اش را فروخت» و سبک زندگی او.
 

چگونه یکی از مشاوران برجسته مدیریت جهان شدید؟
در شهری کوچک بزرگ شدم. هیچ‌وقت در ناز و نعمت نبودم. خیلی سریع پیش رفتم و تصمیم گرفتم به دانشکده حقوق بروم، نه به این دلیل که شیفته قانون بودم، چون با هیپنوتیزم جامعه مبنی بر اینکه اگر پزشک یا وکیل شوید، موفق خواهید بود، اغوا شده بودم. وکیل دادگستری موفقی شدم و چیزهای خوبی داشتم، اما هر روز صبح که از خواب بیدار می‌شدم و خودم را در آینه می‌دیدم، فردی را که به من نگاه می‌کرد، دوست نداشتم. در جهان موفق بودم، اما از درون بسیار تهی. بنابراین شروع کردم به تلاش‌کردن و خواندن آنچه ذهن مردان بزرگ را می‌سازد. خودم را تغییر دادم و تصمیم گرفتم کتابی درباره این روند و سفرم بنویسم. «راهبی که فراری‌اش را فروخت» را در فروشگاهی منتشرکردم. مادرم ویراستارم بود و پدرم به من کمک کرد آن را در ادارات دولتی بفروشم. در اولین سمینارم ۲۳ نفر حضور داشتند. بیست‌ویک نفر از آنها اعضای خانواده‌ام بودند، بنابراین از صفر شروع کردم. این کتاب در سراسر دنيا مثل بمب سروصدا کرد و میلیون‌ها نسخه از آن به فروش رسید. اکنون با بسیاری از کمپانی‌های نایک، فداکس، کوکاکولا، آی‌بی‌ام، جنرال الکتریک، مایکروسافت و ناسا کار می‌کنم و آکادمی مهارت شخصی را راه‌اندازی کردم. اکنون به افرادی که می‌خواهند وارد بازی بزرگ‌تری شوند، آموزش مدیریت می‌دهم.

می‌توانید برای ما از لحظه‌ای بگویید که «راهبی که فراری‌اش را فروخت» زندگی شما را تغییر داد؟
فکر نمی‌کنم در یک لحظه رخ داده باشد. وقتی به عقب نگاه‌می‌کنم، به وضوح زندگی من تغییر کرده است. معتقدم روزهای شما هر کدام یک زندگی در مقیاس کوچک آن هستند. اگر هر روز یک‌درصد بر پیشرفت‌های خود تمرکز کنید، با گذشت زمان منجر به نتایجی انقلابی می‌شود. بنابراین هر روز با وسواسی شدید روی پیشرفتم، کتابم، پیامی که دارم و حرفه‌ام متمرکز شدم. روزها و هفته‌ها و مثل برق و باد سال‌ها گذشتند و من توانستم جنبشی میلیونی اطراف این پیام ایجاد کنم. اما این اتفاق در یک لحظه رخ نداد.

دستیابی به این سطح بالا از موفقیت را در درون خود چطور می‌بینید؟
سوال سختی است. بسیار سخاوتمند هستید که به من می‌گویید «اینقدر سطح بالایی دارید»، اما بالای کوه، یکی از قسمت‌های بعدی است. من به یک بخش رسیدم و باز بالا رفتم، «روی بخش درونی کار کردم»، روی ترس یا باور غلط یا «مبارزه» و وقتی بر آن تسلط پیدا کردم، تازه فهمیدم زندگی بخش‌های بعدی را برایم می‌فرستد تا روی آنها نیز کار کنم. این کار با جست‌وجو و کاوش مداوم در درون و تسلط بر خویشتن پیش می‌رود. می‌توانید روی بازاریابی، تیم، شرکت و مارک تجاری خود کار کنید، اما فکرمی‌کنم تا زمانی که روی خودتان، طرز نگاه‌تان به دنیا، اندازه شجاعت و سخاوت‌تان و حتی معنویت خود کار نکنید، پیش نمی‌روید... مردم می‌گویند «چرا معنویت در تجارت یا جهان اهمیت دارد؟» خب اگر ضمیر شما فریاد بزند و شما نتوانید رسالت خود را بشنوید، چطور می‌توانید تجارت خود را به یک جنبش تبدیل کنید؟

می‌توانید اصلی که هر روز شما را به حرکت درمی‌آورد، توصیف کنید؟
اولین اصل، توجهی وسواسی به جزئیات است. بیشتر مردم به جزئیات دقت نمی‌کنند، زیرا فکر نمی‌کنند مهم باشد. اما اگر به فِراری یا اپلِ استیو جابز نگاه کنید، آنچه باعث عظمت آنها شده، تمرکز یکنواخت روی آن و پرداختن به جزئیات آن بوده. بخش دوم حرکت این است که هرگز جلوی پیشرفت خود را نگیرید. تکرار سرسختانه و بهینه‌سازی هر آنچه در دست دارید را در پیش بگیرید. سومی تمرکز بالاست. تقریبا همیشه به‌طور خودکار سبک زندگی خودم را در پیش گرفتم. ارزش اصلی دیگر، تناسب اندام تغییردهنده بازی است. مردم می‌گویند «وقتی موفق شدم، زمان بیشتری را صرف سلامتی خودم می‌کنم.» اگر مردید، نمی‌توانید دنیا را تغییر دهید! بنابراین انرژی باارزش‌تر از هوش است. می‌توانید پروژه و فرصت‌هایی عالی داشته باشید، اما اگر نتوانید آنها را اجرا کنید، به این دلیل که انرژی ندارید، نمی‌توانید کاری انجام دهید.

عاشق طرز فکر شما هستم. افکاری که در شب شما را بیدار نگه می‌دارد، چیست؟
خوب می‌خوابم، اما قربانیان زیادی آن بیرون می‌بینم. قربانی چنان در داستان خود گیر کرده است که نمی‌تواند داستانش را ببیند، اما شما می‌بینید که بسیاری از افراد بهانه می‌گیرند: «به این دلیل نمی‌توانم دوره آنلاین را تحمل کنم. به آن دلیل نمی‌توانم کتاب بخوانم. به فلان دلیل نمی‌توانم به سمینار بروم.» می‌گویند «نمی‌توانم کار پیدا کنم یا نمی‌توانم در حرفه خود در جهان اول باشم» و روزانه هفت ساعت به گشت‌وگذار در اینترنت می‌گذرانند.

چطور با افکار آزاردهنده و شک و تردیدهای‌تان برخوردمی‌کنید؟
تمام تلاشم را می‌کنم تا هرچه بیشتر از آنها آگاه باشم، زیرا وقتی سایه خود را به نور خورشید می‌رسانید، شروع به محو شدن می‌کند و قدرت خود را بر شما از دست می‌دهد. من این کار را از طریق دعا و مراقبه، روزنامه‌نگاری و تأمل انجام می‌دهم. همچنین فهمیده‌ام انسان وقتی رشد می‌کند که با ترس خود صمیمی باشد. من مفهوم تقویت سناریوها را آموزش می‌دهم. آگاهانه از خودم می‌پرسم مکان‌هایی که از آنها ترسیده‌ام، کجا هستند؟ بعد آزمایش‌هایی برای مواجهه با این ترس‌ها تنظیم می‌کنم. بنابراین هرچه بیشتر با ترس‌های خود روبه‌رو شوید، بیشتر قدرت خود را از ترس‌های خود پس می‌گیرید. همه تغییرات در ابتدا سخت هستند، اما در پایان پرزرق‌وبرق. اگر به جنگجویان نگاه کنید، می‌بینید که به نبرد می‌روند، می‌ترسند و ادامه می‌دهند و این‌طوری قهرمان می‌شوند. هیچ‌کس قهرمان به دنیا نیامده، ما قهرمانی را به دست می‌آوریم.

میندوالی

[این کتاب برای نخستین بار با عنوان «راهبی که فراری خود را فروخت: داستانی درباره برآوردن آرزوها و رسیدن به خوشبختی» با ترجمه حسین صداقت منتشر شده است.]

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...