کتاب «نوشتن برای ایران» نوشته ناصر علیخواه و با مقدمه ایرج نبی‌پور از سوی نشر سولار منتشر شد.

نوشتن برای ایران ناصر علیخواه

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایلنا، کتاب «نوشتن برای ایران» شامل چهل جستار و در شش فصل می‌شود: از جنوب و بوشهر، از تاریخ و جغرافیا، از سیاست و اجتماع، از ادبیات و هنر، از کتاب و فرهنگ، و از دیروز و امروز، عناوین فصل‌های شش‌گانه کتاب هستند. علاوه بر این فصل‌ها، کتاب دربرگیرنده مقدمه ایرج نبی‌پور (عضو پیوسته فرهنگستان علوم پزشکی کشور) و یادداشت مونا علیخواه (دختر نویسنده) است.

ناصر علیخواه شاگردِ منوچهر آتشی بود. این دوستیِ شاگرد-استادی تا زمان مرگِ آتشی ادامه داشت. نامه‌نگاری‌های این دو، از همان زمانِ دانش‌آموزی (دهه‌ سی)، نشان‌دهنده‌ عمقِ این دوستی است! شاید همین‌ها موجب شد تا علیخواه در کنار معلمی (درست مثل آموزگارش منوچهر آتشی) به نوشتن روی بیاورد: نخستین یادداشتِ علیخواه درباره‌ فقر بود که در مجله‌ «خوشه»‌ی آن زمان منتشر شد. پس از آن علیخواه کم‌وبیش می‌نوشت و این نوشتن را در دورانِ بازنشستگی به شکلِ جدی‌تر ادامه داد که حاصلِ آن چند کتاب و بیش از صدها یادداشت و گزارش و جستار بود. «نوشتن برای ایران» برگزیده‌ای از جستارهای او در بابِ تاریخ، فرهنگ و سیاست است.

کتاب «نوشتن برای ایران» در 228 صفحه و قیمت 80 هزار تومان از سوی نشر سولار منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...