کتاب «مارکوپولو در ایران» [‬Marco polo in persian] نوشته آلفونس گابریل [Alfons Gabriel] ترجمه زنده‌یاد کیکاووس جهانداری از سوی انتشارات بنیاد موقوفات محمود افشار راهی بازار نشر شد. این کتاب تحقیقی است در بازیابی و معرفی مسیر گذر مارکوپولو در سفر به فلات ایران که در دو بخش «مارکوپولو در ایران» و «سفر» تدوین شده است.

مارکوپولو در ایران» [‬Marco polo in persian]  آلفونس گابریل [Alfons Gabriel]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، این کتاب تحقیقی است در بازیابی و معرفی مسیر گذر مارکوپولو در سفر به فلات ایران که در دو بخش «مارکوپولو در ایران» و «سفر» تدوین شده است. مؤلف برای نیل به هدف خود بارها مسافت میان کرانه غربی این فلات تا سرزمین کوهستانی شرق آن را پیموده و پس از مطابقت دادن مشاهدات خود با گزارش‌های مارکوپولو کوشیده است خط سیر او را مشخص کند و نکته‌هایی را که در نوشته‌های وی جنبه معمایی یافته روشن سازد.

طبق اطلاعات سفرنامه مارکوپولو، او از چند شهر ایران از جمله تبریز، یزد، کرمان، ساوه و... سفر کرد و درباره هر شهر نکاتی را نقل کرده است. نخستین شهری که مارکو وارد آن شد تبریز یا به زبان مارکوپولو «توریز» بود. در این زمان ایلخانیان تبریز را بعنوان مقر اصلی خود انتخاب کرده بودند. بنابراین این شهر چند سال پیش از ورود مارکو رونق یافته بود و نیز دروازه تجارت قسطنطنیه به هندوستان بود. مارکو درباره تبریز می‌گوید: «این شهر موقعیتی بسیار عالی دارد و کالاهای بازرگانی از هرمز، هندوستان، بغداد و موصل و دیگر نواحی به راحتی وارد تبریز می شود» به گفته مارکو برخی از کالاهایی که داد و ستد می شده مروارید و سنگ های قیمتی بوده و سود خوبی برای بازرگانان داشته است. همچنین حرفه مردم تبریز در زمان حضور مارکوپولو تجارت و پیشه وری به معنای بافت انواع پارچه‌های گران قیمت از جنس زر و ابریشم بوده است.

با توجه به سفرنامه مارکوپولو، در سفری که به ایران داشته و توصیف‌هایی که از شهرهای مختلف کرده به نظر می‌رسد بیشترین توجه او بر مسائل اقتصادی، شغل اکثریت مردم و داد و ستدهای آن ها بوده است. به عبارتی نخستین چیزی که در ورود به شهرهای ایران مورد توجه مارکوپولو بوده است وسیله امرار و معاش مردم، کالاهایی که بین بازرگانان داد و ستد می‌شده و حرفه‌ای که مردان و در برخی شهرها زنان به آن مشغول بوده‌اند. پس از آن به غذاهایی که پخت آن‌ها در هر شهری رایج بوده و نیز به برخی آداب و رسوم در میان مردمان بومی هر منطقه اشاره کرده است.

علاقه‌مندان می‌توانند کتاب «مارکوپولو در ایران» نوشته آلفونس گابریل، ترجمه زنده‌یاد کیکاووس جهانداری از دهم تا بیست‌و‌سوم آذرماه، این کتاب را با 30 درصد تخفیف (77 هزار تومان) از دفتر مرکزی بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار تهیه کنند.

................ هر روز با کتاب ...............

که واقعا هدفش نویسندگی باشد، امروز و فردا نمی‌کند... تازه‌کارها می‌خواهند همه حرف‌شان را در یک کتاب بزنند... روی مضمون متمرکز باشید... اگر در داستان‌تان به تفنگی آویزان به دیوار اشاره می‌کنید، تا پایان داستان، نباید بدون استفاده باقی بماند... بگذارید خواننده خود کشف کند... فکر نکنید داستان دروغ است... لزومی ندارد همه مخاطب اثر شما باشند... گول افسانه «یک‌‌شبه ثروتمند‌ شدن» را نخورید ...
ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...