کتاب «ایبسن و فلسفه: جستارهایی درباره هدا گابلر» [Ibsen's Hedda Gabler : philosophical perspectives] توسط نشر خوب منتشر شد که در آن برخی از فیلسوفان معاصر به تحلیل نمایشنامه «هدا گابلر» نشسته‌اند و نقد زندگی مدرن توسط ایبسن از مباحث آنهاست.

ایبسن و فلسفه: جستارهایی درباره هدا گابلر» [Ibsen's Hedda Gabler : philosophical perspectives]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، نشر خوب کتاب «ایبسن و فلسفه: جستارهایی درباره هدا گابلر» با ویراستاری کریستین یسدال [Gjesdal, Kristin] را با شمارگان هزار نسخه، ۳۸۳ صفحه و بهای ۱۱۵ هزار تومان منتشر کرد. این کتاب مجموعه مقالاتی است با سرویراستاری ریچارد الدریج که توسط مترجمانی چون صالح نجفی، مهدی نصراله زاده، جواد گنجی، مهدی حبیب زاده، نسترن فتحی، مریم تدین و بهزاد آقاجمالی به زیور طبع آراسته شده است.

هنریک ایبسن، یکی از برجسته‌ترین و تابناک‌ترین چهره‌ها در تاریخ ادبیات نمایشی در سطح جهان است. او به سال ۱۸۹۰ نمایشنامه‌ای به نام Hedda Gabler را نوشت که از همان دوران بدل به یکی از جنجالی‌ترین نمایشنامه‌ها شد. وجوه برجسته اجتماعی و نقدهای گزنده ایبسن از اخلاقیات جامعه معاصرش در نمایشنامه «هدا گابلر» به عنوان یکی از واقع‌گراترین درام‌های تاریخ شناخته شود. بسیاری از منتقدان نیز شخصیت هدا در این نمایشنامه را به عنوان یکی از نقش‌های بزرگ دراماتیک در تئاتر معرفی کرده‌اند و عموم بازیگران زن در سراسر جهان برای محک زدن توانایی‌های خود در عرصه بازیگری آرزوی ایفای این نقش را دارند.

اما «ایبسن و فلسفه» مجموعه مقالاتی است درباره این نمایشنامه جنجالی. هدا گابلر از منظر جنبه‌های نمایشی، ساختار دراماتیک، نگاه اجتماعی (درگیری‌های طبقه متوسط اروپا)، جامعه‌شناختی (پرداختن به زنان به عنوان شخصیت اصلی یک نمایشنامه) و نیز از منظر فلسفی نمایشنامه‌ای تأثیرگذار و پر راز و رمز است.

در این کتاب که به قلم چند تن از پژوهشگران برجسته تئاتر و ایبسن‌شناسان سرشناس تألیف شده، نویسندگان به بررسی فلسفی و تجزیه و تحلیل زیروبم این اثر نمایشی پرداخته‌اند و در این میان تنها به خود اثر محدود نشده‌اند و با فراتر رفتن از آن، به لایه‌های واژه‌شناسی و یا حتی بررسی اجراهای گوناگون نوع پرداخت معنایی آنها به چالش کشیده‌اند.

پایه نظری این نوشته‌ها نظریات متفکران بزرگی نظیر، تئودور آدورنو، فردریش نیچه و افلاطون است. به همین دلیل، مخاطبان این کتاب فقط شیفتگان ادبیات نمایشی جهان نیستند، بلکه تمام کسانی‌اند که به فلسفه، هنر، تئاتر، ادبیات، جامعه‌شناسی، مطالعات زنان و… علاقه‌مندند و در پایان می‌آموزند که هدا گابلر تنها یک نمایشنامه نیست، جهانی است فلسفی.

عناوین مقالات و اسامی نویسندگان آنها به قرار زیر است:

«فلسفه‌ورزی با ایبسن: مقدمه ویراستار» نوشته کریستین یسدال (ترجمه صالح نجفی و مریم تدین). یسدال دانشیار فلسفه در دانشگاه تمپل و استاد پاره وقتِ فلسفه در دانشگاه اسلو است. به قلم کتاب‌ها و مقالات متعددی به رشته تحریر درآمده است. او همچنین ویراستار بخش فلسفه قرن نوزدهم دانشنامه فلسفی استنفورد و یکی از ویراستاران کتاب «راهنمای کمبریج هرمنوتیک» است.

«نیست انگاری و ملال در هدا گابلر» نوشته لئوناردو لیسی (ترجمه مهدی نصراله زاده). او دانشیار مرکز علوم انسانی در دانشگاه جانز هاپکینز است و نویسنده مقالات متعدد درباره ایبسن، استریندبرگ، کنراد، ریلکه، ادن و… به قلم کتاب‌هایی نیز منتشر شده است.

«آنجا که هدا می‌میرد: اهمیت مکان» نوشته سوزان ال فیگن (ترجمه بهزاد آقاجمالی و نسترن فتحی). فیگن پژوهشگر مهمان فلسفه در دانشگاه تمپل است. او در حال حاضر مشغول کار روی کتابی است درباره فلسفه تئاتر. فیگن از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۳ ویراستار مجله «زیبایی شناسی و نقد هنر» بود و از ۱۹۷۷ تا ۲۰۰۳ مدرس دانشگاه میسوری کانزاس.

«هدا گابلر و کاربردهای زیبایی» نوشته تامس استرن (ترجمه صالح نجفی و جواد گنجی). استرن مدرس ارشد فلسفه در دانشکده فلسفه دانشگاه لندن است. علایق پژوهشی او عبارتند از: فلسفه آلمانی در قرن‌های نوزدهم و بیستم و فلسفه تئاتر و درام. او نویسنده کتاب «فلسفه و تئاتر» است.

«زخم‌های زندگی مدرن: هدا گابلر در منشور آدورنو» نوشته فروده هلاند (ترجمه صالح نجفی). هلاند استاد ادبیات اسکاندیناویایی در دانشگاه اسلو است و از سال ۲۰۰۵ مدیر مرکز مطالعات ایبسن بوده است. او سردبیر کتاب «ایبسن در میان فرهنگ‌ها» و ویراستار مجله «مطالعات ایبسن» است.

ایبسن و فلسفه: جستارهایی درباره هدا گابلر» [Ibsen's Hedda Gabler : philosophical perspectives]

«زندگی‌ام همچون تفنگی پر بر جای مانده بود: عاملیت و نوشتار در هدا گابلر» نوشته آرنولد واینستین (ترجمه مهدی حبیب زاده). نویسنده این مقاله استاد ممتاز ادبیات تطبیقی ادنا و ریچارد سالامون در دانشگاه براون است.

«فلسفه، تئاتر و عشق؛ هدا گابلر ایبسن و ضیافت افلاطون» نوشته کریستین بیس (ترجمه جواد گنجی). بُیس استادیار گروه فلسفه و از اعضای دانشکده شکولزآنرز دانشگاه ایالتی می‌سی‌سی‌پی است. او دکترای فلسفه را در سال ۲۰۱۰ از دانشگاه شیکاگو دریافت کرد. او در حوزه زیبایی شناسی، تاریخ فلسفه تحلیلی متقدم و اندیشه ویتگنشتاین تخصص دارد.

«کلماتِ هدا: کار زبان در هدا گابلر» نوشته توریل موری (ترجمه مهدی حبیب زاده). موری استاد ادبیات و مطالعات زبان‌های رومی تبار جیمز بی. دوک است و استاد ادبیات انگلیسی، فلسفه و مطالعات تئاتر در دانشگاه دوک و مدیر مرکز فلسفه، هنر و ادبیاتِ دوک است.

«علیه تفسیر؟ هدا و خودِ اجراگر» نوشته کریستن ای. شپرد – بار (ترجمه بهزاد آقا جمالی و نسترن فتحی). نویسنده این مقاله استاد زبان انگلیسی و مطالعات تئاتر در دانشگاه آکسفورد و عضو کالج سنت کاترین آکسفورد است. مقالات و کتاب‌های او درباره ایبسن، درام مدرن و علوم بینارشته‌ای مشهور است.

«دو هفت تیر و اوراقی چند: مرد اغواپیشه کیرکگور و گامبیِ هدا» نوشته فرد راش (ترجمه صالح نجفی). راش در دانشگاه نوتردام آمریکا فلسفه تدریس می‌کند. او نویسنده کتاب‌هایی چون «آیرونی و ایده‌آلیسم» و ویراستار راهنمای کمبریج نظریه انتقادی، است.

«نگاه ایبسن به تاریخ و زندگی: هدا گابلر از منظری نیچه‌ای» نوشته کریستین یسدال (ترجمه مهدی نصراله زاده).

در بخشی از مقدمه ویراستار بر کتاب آمده است: «نمایشنامه هدا گابلر و شخصیت اصلی‌اش جان به لب رسیدگیِ انسان قرن نوزدهم را با مهار دقیق عناصر درام و با شعری برخوردار از دقتی سرد ثبت کرده و به همین جهت همواره فیلسوفان را از زمان خود ایبسن تا زمانه ما مجذوب خود کرده است. تئودور آدورنو این موضوع را در قطعه‌ای از کتاب «اخلاق صغیر» بخش «حقیقت درباره هدا گابلر» بدین گونه جمع بندی می‌کند: اینکه هدا حتی وقتی با سنگدلی با عمه پیر یوگن، یعنی یوله خانم رفتار می‌کند بازهم قربانی است، قربانیِ سرکوب شدن هنر و زیبایی در مسلخ اخلاقیات و راه و رسم زندگی خرده بورژوایی.»

مجموعه‌‎ «از چشم فلسفه» نشر خوب با نگرشی فلسفی تحلیلی به آثار شاخص ادبیات داستانی و ادبیات جهان می‌پردازد. هر عنوان از این مجموعه بر یک رمان یا نمایشنامه مهم تاریخ ادبیات و هنر متمرکز است. دبیر این مجموعه مهدی صابری است.

................ هر روز با کتاب ...............

لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...
نگاه تاریخی به جوامع اسلامی و تجربه زیسته آنها نشان می‌دهد که آنچه رخ داد با این احکام متفاوت بود. اهل جزیه، در عمل، توانستند پرستشگاه‌های خود را بسازند و به احکام سختگیرانه در لباس توجه چندانی نکنند. همچنین، آنان مناظره‌های بسیاری با متفکران مسلمان داشتند و کتاب‌هایی درباره حقانیت و محاسن آیین خود نوشتند که گرچه تبلیغ رسمی دین نبود، از محدودیت‌های تعیین‌شده فقها فراتر می‌رفت ...